Μέχρι πριν από λίγο καιρό σε κάποιες βόλτες που κάναμε και είχαν σε πρώτο πλάνο το ΝΒΑ τα θέματα συζήτησης ήταν πολλά όπως επίσης και αυτά που περιμέναμε να συμβούν είχαν ποικίλες προεκτάσεις και διάφορα δεδομένα. Πλέον όλα αυτά δεν υπάρχουν, τα δεδομένα είναι πολύ συγκεκριμένα και απόλυτα, οι Σανς είναι στους τελικούς και περιμένουν τα “ελάφια” για μια ελπίζουμε εξαιρετική σειρά τελικών.
Στο δεύτερο σκέλος δεν μπορούμε παρά να περιμένουμε την έναρξη των τελικών και σε κάποια επόμενη βόλτα να ρίξουμε μια ματιά και να εξετάσουμε τα πρώτα δεδομένα από αυτήν την μεγάλη μονομαχία και επίσης να στείλουμε τις ευχές μας στον Γιάννη Αντετοκούνμπο για άμεση ανάκαμψη. Το γεγονός όμως που μπορούμε να αναλύσουμε όσο θέλουμε είναι η πρόκριση των “ήλιων” στους τελικούς μετά από το 1992 και την σειρά απέναντι στους Μπουλς η οποία όμως δεν ολοκληρώθηκε με επιτυχία, αφού το Φίνιξ είχε ηττηθεί τότε με 4-2.
Η ομάδα του Μόντι Ουίλιαμς έκαμψε δύσκολα την αντίσταση των Κλίπερς στους οποίους αξίζουν συγχαρητήρια διότι πάλεψαν με όλες τους τις δυνάμεις απέναντι σε μια άρτια δομημένη ομάδα. Οι “ήλιοι” έδειξαν μέσα στο παρκέ σε μια ακόμα σειρά τις γερές βάσεις που έχουν βάλει με παίκτες που έκαναν το βήμα μπροστά όταν χρειάστηκε (πχ Κάμερον Πέιν) με αντανακλαστικά σε στιγμές πίεσης και εικόνα ομάδας με όλα τα γράμματα κεφαλαία.
Για να μην πηγαίνουμε στα άκρα οι Σανς δεν έγιναν υπερομάδα ξαφνικά, σίγουρα έχουν τις ατέλειες τους και τα κομμάτια στο ρόστερ τους αλλά και στο παιχνίδι τους που χρίζουν βελτίωσης, για παράδειγμα το βάθος στο πάγκο τους είναι ένα από αυτά ή τα κενά διαστήματα που παρουσιάζουν μέσα στους αγώνες αν θέλουμε αναφερθούμε σε καθαρά αγωνιστικά θέματα όμως η μεγάλη εικόνα και ειδικά για φέτος δείχνει έντονα ότι τα θετικά στοιχεία έχουν υπερισχύσει συντριπτικά.
Το Φοίνιξ θέλει να φτάσει στην κατάκτηση του πρωταθλήματος και για τον ηγέτη του, με τον Κρις Πολ να βαδίζει πλέον στα 37 του χρόνια χωρίς να έχει καταφέρει να γευτεί το νέκταρ μιας κατάκτησης με τους συμπαίκτες του σίγουρα να θέλουν να του κάνουν ένα τέτοιο μεγάλο δώρο. Ο απόφοιτος του Ουέικ Φόρεστ ήταν ο απόλυτος καθοδηγητής εντός παρκέ σε όλη την διάρκεια της σεζόν και σίγουρα αυτός που θα τον αγκαλιάσει πιο σφιχτά από όλους αν τελικά οι Σανς φτάσουν στο τίτλο θα είναι ο Μόντι Ουίλιαμς αφού ο συγκεκριμένος παίκτης έκανε πολύ πιο εύκολη την δουλειά του!
Αυτή η ομάδα έχει ακόμα πολλά χρόνια μπροστά της και αν συνδυάσει την βελτίωση και την ανάπτυξη της με επιτυχίες τότε θα έχει καταφέρει το απόλυτο. Πλέον βρίσκεται μπροστά στην πραγματικότητα που έχει φόντο το τρόπαιο του πρωταθλήματος και στις τελευταίες και πιο κρίσιμες παραστάσεις του θιάσου του Μόντι Ουίλιαμς ο οποίος μας πρόσφερε πολλές όμορφες στιγμές φέτος, αλλά και μας έφερε πίσω και αναμνήσεις από την δεκαετία του 90΄. Ο μόνος λόγος να χαλάσει αυτή η όμορφη ιστορία είναι ο Γιάννης και τα “ελάφια” του εκεί να μας συγχωρέσει ο αγαπητός Ουίλιαμς και η παρέα του αλλά θα είμαστε στο αντίθετο στρατόπεδο, αν δεν υπήρχε όμως η συγκεκριμένη παράμετρος σίγουρα θα υποστηρίζαμε όπως κάναμε σε όλη την διάρκεια της σεζόν άλλωστε αυτήν την όμορφη μπασκετική προσπάθεια.
