Πρώτα η είδηση, όπως έλεγε κι ο αρχισυντάκτης στην εφημερίδα, κι ας είναι χθεσινή. Ο Τζέιντον Σάντσο μετά το τέλος του Euro -στο οποίο by the way είναι θεατής με 6 λεπτά συμμετοχής- θα υπογράψει πενταετές συμβόλαιο με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, αφού πρώτα περάσει τις ιατρικές εξετάσεις. Η Ντόρτμουντ θα λάβει σίγουρα 85 εκ. ευρώ. Εξ αυτών περίπου τα 11 πηγαίνουν στα ταμεία της έτερης ομάδας του Μάντσεστερ, της Σίτι. Οι πρωταθλητές διατηρούσαν ποσοστό μεταπώλησης 15% από το καλοκαίρι του 2017.
𝗛𝗲𝗮𝗱𝘀 𝘂𝗽.
— Manchester United (@ManUtd) July 1, 2021
We have agreed a deal in principle for the transfer of Jadon Sancho to United! 🔴⚪⚫#MUFC
Τότε δηλαδή που ο Σάντσο, στα 17 του ζήτησε από τον Πεπ Γουαρδιόλα να έχει εγγυημένο χρόνο συμμετοχής, εκείνος δεν ήταν σε θέση να του τον δώσει, για να εμφανιστεί η Ντόρτμουντ και να τον αποκτήσει έναντι 12 εκ. ευρώ. Η μεταγραφή έχει κι ένα bonus ύψους σχεδόν 7 εκ. ευρώ, «δύσκολα επιτεύξιμο» όπως το χαρακτηρίζει ο αγγλικός Τύπος. Όπως και να έχει, είναι η ακριβότερη μεταγραφή post Covid-19. Ναι, ας είμαστε πραγματιστές κι ας χωρίσουμε τις εποχές (όχι μόνο ποδοσφαιρικά, κυρίως κοινωνικά) σε pro και post Covid-19.
Οι «κόκκινοι διάβολοι» σπάνε το ρεκόρ της πρωταθλήτριας Ευρώπης Τσέλσι : 80 εκ. ευρώ για τον Κάι Χάβερτς από την Μπάγερ Λεβερκούζεν τον περασμένο Σεπτέμβριο. Και πάλι πωλούν οι Γερμανοί κι αγοράζουν οι Άγγλοι. Εξάλλου αυτοί έχουν το ζεστό χρήμα, διατηρώντας τα έσοδα από τα τηλεοπτικά δικαιώματα στα προ κορωνοϊού δεδομένα, με τις minimum απώλειες. Οι «κατοστάρες» των Κοουτίνιο, Ντεμπελέ, Φέλιξ, Γκριεζμάν μπορεί να μην απέχουν και πολύ χρονικά, ας έχουμε λίγη υπομονή. Περιπτώσεις τύπου Εμπαπέ/Νεϊμάρ ίσως να μην ξαναδούμε στον κοντινό ορίζοντα.
Τί αγοράζει η MU; Έναν ακραίο, κυρίως στη δεξιά πλευρά αλλά όχι μόνο εκεί αφού παίζει και αριστερά ή πίσω από τον επιθετικό, στα 21 του. Το στυλ του, η ταχύτητά του, οι αλλαγές κατεύθυνσης, η επιδεξιότητά του, θα βάλουν νερό στο μύλο της υπερβολής για να γίνουν οι συγκρίσεις με άλλες κόκκινες φανέλες: Γκιγκς, Ρονάλντο, μην ακουστεί και καμιά άλλη ιεροσυλία τύπου Μπεστ (όλα είναι πιθανά). Το ότι ζήτησε το νούμερο 7 (νυν κάτοχος ο Έντινσον Καβάνι) και είναι Λονδρέζος, ήδη σήκωσε σκόνη στον αγγλικό Τύπο θυμίζοντας Μπέκαμ.
Αποφεύγοντας τέτοιου είδους κακοτοπιές και για να μην αδικηθεί η πρόοδος του Σάντσο, ο Όλε Γκούναρ Σόλσκερ φαίνεται να έχει κάνει διάνα. Με τους Βεστφαλούς, από το 2017/18 σε 137 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις ο Άγγλος διεθνής εμπλέκεται σε γκολ ανά 198 λεπτά: 50 γκολ, 57 ασίστ, 100 επιθετικές προσπάθειες στην εστία, έχει δημιουργήσει 65 μεγάλες ευκαιρίες.
«Το Ντόρτμουντ είναι πολύ χαλαρό, ήσυχο, μου αρέσει γιατί ηρεμώ. Το Λονδίνο έχει βαβούρα» λέει σε πρόσφατη συνέντευξή του. Όσο κι αν η Ντόρτμουντ είναι ομάδα από το επάνω ράφι, η πίεση της Bundesliga δεν συγκρίνεται με εκείνη της Premier League. Πλέον ο Άγγλος ακραίος δεν μπορεί κινείται κάτω από τα ραντάρ. Όταν πατάς το χορτάρι του «Ολντ Τράφορντ», μπαίνεις στο κάδρο της πίεσης του πρωταθλητισμού. Με τη Γιουνάιτεντ να είναι δεύτερη στο προηγούμενο πρωτάθλημα στο -8 από τη Σίτι, να προσθέτει κομμάτια στο παζλ κάθε σεζόν και τώρα να νιώθει έτοιμη για να διεκδικήσει τον τίτλο. Η τελευταία Premier League ήταν το 2013. Έχουν περάσει 8 χρόνια. Enough is enough.
Το ιδιαίτερο με τον Σάντσο είναι η ποδοσφαιρική μόρφωσή του. Δεν είναι το απλό παιδί των ακαδημιών των Γουότφορντ/Σίτι. Έφτιαξε την τεχνική του στο street football, παίζοντας κοντά στο Κένινγκτον. «Ποτέ δεν θα φύγει από μέσα μου το street football. Μεγάλωσα με αυτό και από τότε εφαρμόζω όσα έμαθα εκεί» λέει στο κανάλι της Ντόρτμουντ στο You Tube.
Αναγκάστηκε να ωριμάσει fast track. Στα 8 του μπαίνει εσωτερικός σε σχολείο από τη Γουότφορντ για να μειωθούν τα καθημερινά ταξίδια στο σπίτι του. Στα 14 φεύγει για το Μάντσεστερ. Στα 17 για τη Γερμανία. Στη Βεστφαλία δεν είχε τόσο συχνά τους γονείς του, όσο στο Μάντσεστερ. Προσαρμόστηκε γρήγορα. Έγινε παράγοντας στα αποδυτήρια. Εκείνος βάζει τη μουσική. Βοήθησε τον Μπέλινγκχαμ να μάθει τη γερμανική κουλτούρα. Δεν είναι τυχαίο πως τον περασμένο Φεβρουάριο πήρε το περιβραχιόνιο για λίγα λεπτά κόντρα στην Άουγκσμπουργκ. Τα δύο δικά του γκολ φέρνουν τον πρώτο σημαντικό τίτλο των Βεστφαλών (εξαιρουμένου του Super Cup του ’19) 4 χρόνια μετά.
«Εάν βλέπεις σοβαρά το ποδόσφαιρο, πρέπει να κάνεις θυσίες. Δεν επιτρέπεται να φοβάσαι. Δεν μπορείς να γίνεις ο κορυφαίος, εάν δεν εκμεταλλευτείς τις ευκαιρίες» επισημαίνει σε συνέντευξη. Αυτή τη λογική ακολουθεί. Όσο για τους φίλους της Γιουνάιτεντ; Ετοιμάζονται για επιθετική γραμμή με Σάντσο, Ράσφορντ, Μαρσιάλ, Καβάνι, Γκρίνγουντ. Μούρλια…
