Η κόρη του Μάνου Λοΐζου Μυρσίνη, είναι περισσότερο γνωστή στον κόσμο από αφηγήσεις φίλων και συνεργατών του Μάνου Λοΐζου, καθώς η ίδια δεν κάνει ποτέ θόρυβο. Το Μυρσινάκι πηγαινοέρχεται σε αφηγήσεις του Λ. Παπαδόπουλου και της Δήμητρας Γαλάνη, της Χάρης Αλέξιου ως το αγαπημένο πλάσμα του Μάνου που είχε αγκαλιάσει όλη η παρέα του.
Η βαριά κληρονομιά τη ζόρισε, ο «Μάνος του κόσμου» την απομάκρυνε από τον δικό της Μάνο. Σήμερα όμως κρατάει όλα τα πολύτιμά του σφιχτά καθώς η «απουσία των γονιών που είναι πολύ μεγάλο πράγμα» κάπως την έβγαλε στη δική της Ιθάκη.
Έχει πάρει από τον πάτερα της τα μάτια, το βλέμμα την αισθητική άποψη αλλά και μια νωχελικότητα που σπάει νεύρα, όπως λέει. Έχει έμφυτη μια ευθύτητα και μια τάση να σκάβει ώσπου να πιάσει ουσία.
Μας μίλησε με αφορμή τη μεγάλη συναυλία – αφιέρωμα στον Μάνο Λοΐζο στο Ηρώδειο το Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου με την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης υπό τη διεύθυνση του Μίλτου Λογιάδη, τη Δήμητρα Γαλάνη τον Φοίβο Δεληβοριά και τη Γιώτα Νέγκα. Μια συναυλία στην οποία τα μεγάλα και διαχρονικά τραγούδια του πάντα συγκινητικού Λοΐζου προσεγγίζονται αλλιώς.
Τι θυμάσαι από την παιδική σου ηλικία; Ποιες εικόνες, λέξεις κρατάς από τον πατέρα σου;
