«Δεν θα γίνω ένας ροκ-σταρ. Θα γίνω ένας θρύλος», είχε πει ο Freddie Mercury. Και βγήκε αληθινός. Έχουν περάσει ήδη 25 χρόνια από τον θάνατό του στις 24 Νοεμβρίου του 1991, από επιπλοκές που προκάλεσε η ασθένεια του AIDS. Στο τελευταίο άλμπουμ του με τους Queen είπε ένα υπερήφανο «The show must go on». Έμεινε στη μουσική ιστορία για τις μαγικές φωνητικές του ικανότητες, άφησε ως κληρονομιά τραγούδια που θεωρούνται άπιαστα αριστουργήματα, συγκρινόμενα με τη σύγχρονη μουσική παραγωγή στη Δύση. Και τέλος, «δίδαξε», τη σημασία της σκηνικής παρουσίας στους επόμενους perfomers, με τις «θεατρικές» ερμηνείες του που έκανα τα πλήθη στις συναυλίες του να παραληρούν.
Γεννήθηκε στις 5 Σεμπτεβρίου του 1946, με το όνομα Farrokh Bulsara (Φαρόκ Μπουλσάρα), στη Ζανζιβάρη, βρετανική τότε αποικία. Οι γονείς του ήταν παρσί, από την Ινδία και είχαν μεταναστεύσει στη Ζανζιβάρη για τη δουλειά του πατέρα του, στο βρετανικό αποικιακό γραφείο.
Το 1955 ο μικρός Φαρόκ στάλθηκε πίσω στην Ινδία σε ένα οικοτροφείο αρρένων. Εκεί πήρε το παρατσούκλι «Freddie» που θα κρατούσε για όλη του τη ζωή. Ο διευθυντής του σχολείου παρατήρησε το μουσικό ταλέντο και πρότεινε στους γονείς του να πάρει μαθήματα πιάνου. Και έτσι έγινε. Σε ηλικία δώδεκα ετών μπήκε στο μουσικό συγκρότημα The Hectics, με το οποίο έπαιζε σε διάφορες κυρίως σχολικές εκδηλώσεις.
Μπορείτε να διαβάσετε σχετικά:«Freddie Mercury» του Κωνσταντίνου Τσάβαλου
Το 1963 επέστρεψε στη Ζανζιβάρη, που στα τέλη του της ίδιας χρονιάς απέκτησε την ανεξαρτησία της από το Ηνωμένο Βασίλειο. Τον Ιανουάριο του 1964 ξέσπασε βίαιη επανάσταση κατά του σουλτάνου της Ζανζιβάρης και ο δεκαεπτάχρονος τότε Freddie εγκατέλειψε το νησί μαζί με τους γονείς και την αδελφή του. Εγκαταστάθηκαν στο Λονδίνο, όπου ο Mercury σπούδασε γραφιστική στο Ealing College of Art κάνοντας παράλληλα τα πρώτα του μουσικά βήματα.
