Ο Ευγένιος Σπαθάρης (2 Ιανουαρίου 1924 – 9 Μαΐου 2009), υπήρξε ένας λαϊκός καλλιτέχνης με δυναμικό πνεύμα, ένας γνήσιος εμψυχωτής του λαϊκού ήρωα αλλά και ένας ζωγράφος με πλούσια χρωματική ζωντάνια. Όμως πάνω απ’ όλα ο Ευγένιος Σπαθάρης υπήρξε ένας αληθινός εκφραστής της ελληνικής παράδοσης και η προσωποποίηση της ανθρωπιάς και της απλότητας.
Ο άνθρωπος που σημάδεψε με τον Καραγκιόζη του, τη φωνή και τα έργα του, τον καλλιτεχνικό χώρο στην Ελλάδα, γεννήθηκε στην Κηφισιά, το 1924, μέσα στην τέχνη του πατέρα του, Σωτήρη, την οποία ελάτρεψε. Από μικρός έδειχνε ότι ήταν ένα ανήσυχο, ερευνητικό πνεύμα αλλά και ένα πολύπλευρο ταλέντο. Οταν οι άσχημες συνθήκες της γερμανικής κατοχής ήταν πλέον βέβαιο ότι δεν θα του επέτρεπαν να ακολουθήσει τον τομέα της αρχιτεκτονικής, που επίσης αγαπούσε, αφιερώθηκε με ιδιαίτερο ζήλο στο θέατρο σκιών.
Στόχος του ήταν να ανεβάσει πολύ ψηλά τον Καραγκιόζη, τόσο σαν σημαντικό ελληνικό και παραδοσιακό θέαμα όσο και σαν εξαιρετικό είδος τέχνης και τεχνικής. Ετσι, ο Καραγκιόζης σταματά να μας παρακολουθεί και να μας διασκεδάζει μόνο από τον μπερντέ του: εμψυχώνεται, εκσυγχρονίζεται, εμφανίζεται σε όλον τον κόσμο, γίνεται τραγούδι και στο τέλος, αποκτά “ένα κεραμίδι” για να ξαποσταίνει που και που. Όλα αυτά κατάφερε να πραγματοποιήσει ο Ευγένιος Σπαθάρης, ο δάσκαλος του ελληνικού θεάτρου σκιών, όπως τον αποκαλούν και το πέτυχε με τέτοια προσοχή και ευλάβεια απέναντι στην τέχνη, που ο ήρωας μας δεν έχασε ούτε την ελληνικότητά του αλλά ούτε την γνήσια λαϊκότητα που εκπροσωπεί.
Μπορείτε να διαβάσετε σχετικά: «Ο κοινωνικός και φιλοσοφικός ρόλος του Καραγκιόζη» του Χρήστου Κυριαζή
Τον Φεβρουάριο του 2007, ο Ευγένιος Σπαθάρης τιμήθηκε από το υπουργείο Πολιτισμού για την πολύτιμη προσφορά του στην τέχνη και στην Ελληνική Λαϊκή μας παράδοση απονέμοντάς του αναμνηστική πλακέτα και διοργανώνοντας εκδήλωση αφιερωμένη στην εξηπεντάχρονη δράση του.
