Με μοναδικό όπλο το διαδίκτυο.Μέσα από πολλά ψηφιακά παράθυρα χτίστηκε το "Searching" για να φέρει...

Με μοναδικό όπλο το διαδίκτυο.

Μέσα από πολλά ψηφιακά παράθυρα χτίστηκε το “Searching” για να φέρει την υπόθεση της εξαφάνισης της Margot Kim (Michelle La) σε νέα μάτια, να παρουσιάσει μια καινούργια σκηνοθετική άποψη και να ζωντανέψει το διαδικτυακό “ψάξιμο” όπως το ζούμε καθημερινά. Πρόκειται για το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Aneesh Chaganty και μια επιτυχία που μπορεί να ανοίξει ένα σκηνοθετικό μονοπάτι.

Το μεγάλο ατού της ταινίας είναι εύλογα η σκηνοθετική προσέγγιση, η οποία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως “πρώτου-προσώπου”, εξ ολοκλήρου μέσα από τα μάτια του πατέρα David Kim (John Cho), όπως ο ίδιος έβλεπε τα pixels να εναλλάσσονται στην οθόνη του υπολογιστή του. Η ιδιαιτερότητα αυτής της σκηνοθεσίας θα μπορούσε κάλλιστα να ισοπεδώσει και την αγωνία του σεναρίου. Αποδόθηκε, ωστόσο, τόσο σωστά που αντ’ αυτού, πρόσθεσε άγχος και, πάνω απ’ όλα, ρεαλισμό στην αναζήτηση του David και την έφερε πιο κοντά στον θεατή, που κρατούσε την ανάσα του και σκεφτόταν μαζί με τον πρωταγωνιστή ποιο θα πρέπει να είναι το επόμενο βήμα.

Ο ίδιος ο πρωταγωνιστής φαινόταν πως ακολουθούσε πιστά τις οδηγίες του σκηνοθέτη κι απέδωσε αυτό ακριβώς που χρειαζόταν για το “Searching”, έναν πατέρα κουρασμένο και άυπνο, τη στιγμή που το υπεριώδες φως της οθόνης θα μπορούσε να αποκαλύψει και την παραμικρή μη αληθοφανή λεπτομέρεια. Ο Cho ερμήνευσε τόσο ζωντανά τον ρόλο του, με τα συναισθήματά του να κατακλύζουν την ταινία και να την ολοκληρώνουν στο σύνολο. Δεν ισχύει, ωστόσο, το ίδιο και για τους υπόλοιπους συμπρωταγωνιστές του στο cast. Η La που ενσάρκωνε την Margot ίσως να χρειαζόταν να προσπαθήσει λίγο παραπάνω, αν και η αθωότητα του νεαρού της ηλικίας της και της μικρής της εμπειρίας στην υποκριτική ήταν ένα βασικό στοιχείο για τον ρόλο της. Αντιθέτως, η Debra Messing θα μπορούσε να ρίξει λίγο τους τόνους με τον ρόλο της ντετέκτιβ Vick αφού, όσο απαιτητικός κι αν ήταν, δεν χρειαζόταν τόσο πολύ το overacting.

Η υπόθεση είναι εξίσου προσεγμένη με τη σκηνοθεσία, μολονότι το θέμα της δεν είχε να παραδώσει κάτι ιδιαίτερα πρωτότυπο. Με αφετηρία την εξαφάνιση της Margot, τα plot twists πάνε κι έρχονται. Μετά από κάθε νέο στοιχείο, η αγωνία κορυφώνεται τόσο πολύ που απλώς αγωνιάς να βρεθεί η λύση και να πεις, τελικά, “Αυτός ήταν!”. Βεβαίως, μέσα σε 1 ώρα και 42 λεπτά, ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Chaganty παρέδωσε τόσους πιθανούς υποψήφιους, που απομάκρυνε υπερβολικά τον θεατή από την τελική λύση, αν κι αυτή ήταν αρκετά καλά στημένη.

Όταν, επιτέλους, μαθαίνεις τα πώς και τα γιατί, όλα ξεκαθαρίζουν. Κι εκεί είναι που φαίνεται και το πόσο προσεκτικά σχεδίασε ο Chaganty την έρευνα εξαφάνισης ανηλίκου. Στο τέλος είναι που συνειδητοποιείς πραγματικά το τι έχεις δει, αν και αυτό το τέλος θα μπορούσε να είναι ακόμα πιο γεμάτο, περισσότερο για την αίσθηση παρά για την τελειότητα.

Πηγή: IGN Greece