Ένα ψυχεδελικό και “τρομακτικά” όμορφο Visual Novel από την Otomate.
Ήταν μία κρύα νύχτα, με τις ψυχρές στάλες να γεμίζουν τις αυλακώσεις στο πεζοδρόμιο. Μία νεαρή, η πρωταγωνίστρια του παιχνιδιού, ξυπνάει μέσα σε μία παλιά έπαυλη χωρίς να γνωρίζει που είναι και ακόμη… ποια είναι. Στην προσπάθειά της να μάθει που βρίσκεται, συναντάει ένα παράξενο, φρικιαστικό τέρας που την αναγκάζει να τρέξει για να σωθεί. Στην απόπειρά της λοιπόν να το σκάσει απ’ τα νύχια του τέρατος, πέφτει πάνω σε αρκετά άτομα που βρίσκονται στην ίδια κατάσταση. Βρέθηκαν κι αυτά στη σκοτεινή, μυστήρια έπαυλη χωρίς να έχουν επίγνωση για το πώς βρέθηκαν εκεί. Από ένα παράξενο, αινιγματικό άτομο, τον ‘’master’’ της έπαυλης, λαμβάνουν μία αποστολή: Να ολοκληρώσουν το kaleidoscope.
Έτσι, η ομάδα καλείται να κυνηγήσει όλες τις μαύρες πεταλούδες, που αποτελούν το τέρας που τους ψάχνει και να μαζέψουν τα κομμάτια του kaleidoscope, με την ελπίδα να ανακτήσουν τις μνήμες τους. Με αυτές, έχουν μία ευκαιρία να βρουν μία έξοδο, απ’ την νοσηρή έπαυλη.
Το Psychedelica of the Black Butterfly συγκαταλέγεται στα Visual Novels και πλασάρεται από τους δημιουργούς του, την Otomate, ως ένα “Fantasy Mystery Adventure”. Αρχικά το είδαμε στο PS Vita τον περασμένο Απρίλιο, ωστόσο προσφάτως μεταφέρθηκε στα PC από την Intragames.
Οι χαρακτήρες του Psychedelica of the Black Butterfly, είναι καλοσχεδιασμένοι και πολύ ευχάριστοι. Τα συναισθήματά των χαρακτήρων, οι φόβοι και οι ανησυχίες τους θα σας ταράξουν, συγκινήσουν και εντυπωσιάσουν. Οι χαρακτήρες λοιπόν, είναι περίπου επτά με δικές τους προσωπικότητες έκαστος.
Μπορεί κανείς να βρει αρκετά παράπονα από παίκτες που λένε πως υπάρχει έλλειψη στο κομμάτι του ρομάντζου και έχουν το δίκιο τους. Όμως, ο τίτλος δεν φέρει μετάλλια ρομάντζου, αλλά μίας μαύρης, τραγικής ιστορίας αγάπης. Εάν θέλετε κάτι πιο χαλαρό και ρομαντικό τότε αυτός ο τίτλος ίσως να μην σας αρέσει τόσο. Όμως εάν είστε έτοιμοι να ρίξετε και κανένα δάκρυ, κατά πάσα πιθανότητα ο τίτλος θα σας ικανοποιήσει.
Ο συνδυασμός των χρωμάτων και ο γενικότερος σχεδιασμός φέρνουν ένα εξαιρετικό αρτιστικό αποτέλεσμα. Τρομακτικά δωμάτια, σκοτεινοί διάδρομοι, φανταστικά φυσικά τοπία. Όλα αυτά με προσεκτικές πινελιές στον φωτισμό και στην χρωματική παλέτα, όπως προαναφέραμε δημιουργούν μία εκπληκτική εικόνα. Η ατμόσφαιρα μπορεί να γίνει είτε πολύ ήρεμη και γαλήνια, είτε πολύ περιπετειώδης και “δραστήρια”. Υπάρχουν στιγμές που θα ηρεμείτε με την μουσική και το όμορφο εικαστικό και στιγμές που θα μείνετε έκπληκτοι με την απορία σχηματισμένη στο πρόσωπό σας.
Το progression system του παιχνιδιού είναι ενδεχομένως ένα απ’ τα μοναδικά μειονεκτήματά του κατ’εμάς. Δεν ήταν υποχρεωτικά κακό, απλώς το σύστημα πόντων για να προχωρήσετε παρακάτω, στα επόμενα chapters ή episodes, ώστε να μάθετε το παρελθόν του χαρακτήρα σας, δεν μας άφησε απολύτως ικανοποιημένους. Τέλος, όσον αφορά το σύστημα, θα διαπιστώσετε εάν παίξετε το παιχνίδι πως υπάρχει ένα mini-game. Αυτό, το βρήκαμε λίγο ακατανόητο, αλλά όχι δύσκολο εφόσον καταλάβετε τι πρέπει να κάνετε.
Η μουσική σύνθεση, καθώς και τα voice overs ήταν ίσως βασικό κλειδί για την τελική βαθμολογία του παιχνιδιού. Αποτελούμενη από όμορφα κομμάτια πιάνου στις κατάλληλες στιγμές, βοήθησε στην δημιουργία των κατάλληλων συναισθημάτων. Οι φωνές των χαρακτήρων ήταν αυτές που σε έκαναν να συμμερίζεσαι τα συναισθήματά τους. Ακούγοντας για παράδειγμα την φωνή της, Beniyuri μίας απ’ τα άτομα της ομάδας, μπορούσες να καταλάβεις τον πόνο της και την ανησυχία της.
Στο Psychedelica of the Black Butterfly λοιπόν, όπως και στους περισσότερους παρόμοιους τίτλους υπάρχουν διαφορετικά endings ανάλογα με τις επιλογές σας. Εάν και σας προειδοποιούμε πως υπάρχει περισσότερη συζήτηση παρά interactions. Για παράδειγμα, μπορεί να βρεθείτε ειδικά στην αρχή του παιχνιδιού, να συνομιλείτε για διάστημα περίπου μίας ώρας. Είναι μία ευχάριστη ιστορία, με παροδικές δικές σας επιλογές που μελλοντικά θα επηρεάσουν την έκβαση του τέλους.
Δυστυχώς ή ευτυχώς οι αποφάσεις μας στο παιχνίδι όμως δεν είναι οριστικές και δεν μας ακολουθούν για το υπόλοιπο της ζωής μας, όπως στην πραγματικότητα. Στο παιχνίδι μπορεί κανείς αφού το ολοκληρώσει μία φορά, να ξανά αρχίσει από συγκεκριμένα σημεία με διαφορετικές ίσως επιλογές για να δει όλα τα πιθανά endings ή ακόμη και διαλόγους.
Αρκετά προϊδεασμένοι θα είστε, εάν μάλιστα έχετε παίξει τίτλους της ίδιας εταιρίας, όπως το Collar x Malice. Όπως έχουμε πει και στο review μας για τον τίτλο που προαναφέραμε, τα otome games έχουν γνώρισμα τους το replayability και εξηγούμε: Για να δείτε όλες τις πιθανές καταλήξεις του παιχνιδιού, θα πρέπει να αναπτύξετε και τις κατάλληλες σχέσεις με τους αρσενικούς χαρακτήρες.
Το review βασίστηκε στην ψηφιακή έκδοση του παιχνιδιού για PC, η οποία μας παραχωρήθηκε από την Intragames.
IGN Greece
Πηγή: IGN Greece