Η τουρκική αντιπολίτευση στον Τύπο ήταν ήδη αρκετά αδύναμη: Διέθετε μόλις πέντε εφημερίδες (Cumhuriyet, Evrensel, Yeni Yasam, Birgun και ίσως η Yurt) στις 40, που προσπαθούσαν να επιβιώσουν παρά τις περιορισμένες πωλήσεις. Μάλιστα, με εξαίρεση την Evrensel και την Yeni Yasam, οι υπόλοιπες τρεις εφημερίδες δεν αντιπροσώπευαν μια αντιπολίτευση με συνοχή, καθώς λίγο-πολύ τάσσονταν κοντά στην αξιωματική αντιπολίτευση, του Ρεπουμπλικανικού Δημοκρατικού Κόμματος (CHP), άρα ήταν λίγο εθνικιστικές και λίγο αντιδημοκρατικές – ιδίως στο ζήτημα των Κούρδων.
Η Cumhuriyet, τα τελευταία δέκα χρόνια, είχε υιοθετήσει μια πιο διαλλακτική πολιτική από ότι στο παρελθόν. Είχαν προσληφθεί φιλελεύθεροι δημοσιογράφοι, η ομάδα σύνταξης καταπιανόταν με το κουρδικό και το αρμένικο πρόβλημα, τα ζητήματα της αριστεράς και του στρατού αντιμετωπίζονταν με περισσότερη ανοχή. Κρατούσε, λοιπόν, μια θετικότερη στάση από εκείνη των δεκαετιών του 1950 και του 1960. Ο Τσαν Ντουντάρ, ήταν διευθυντής έκδοσης αυτή την περίοδο.
Η εφημερίδα για χρόνια υποστήριζε με πάθος την κεμαλική κοσμικότητα σαν δόγμα αποκομμένο από την δημοκρατία. Απευθυνόταν εν γένει, πολιτικά και ιδεολογικά, στον τουρκικό στρατό. Όμως και αυτό σταμάτησε. Αυτές οι μικρές αλλαγές δεν εκτιμήθηκαν καθόλου από διάφορους κύκλους:
Αυτοί οι πρώην διευθυντές και αρθρογράφοι, από τους οποίους ο ένας είναι πρώην υπουργός του CHP, αποκήρυξαν δημοσίως ενώπιον δικαστών και εισαγγελέων τους διευθυντές και τους δημοσιογράφους της Cumhuriyet, που φυλακίστηκαν και κατηγορούνταν για σχέσεις με την σέχτα του Γκιουλέν και το ΡΚΚ ενώ ήταν απλά δημοσιογράφοι. Οι πληροφοριοδότες έστειλαν επιστολές και ντοκουμέντα στο Παλάτι παρακαλώντας τον Ερντογάν να επιστρέψουν στην διοίκηση της εφημερίδας.
Φυσικά, ένα πολιτικό δικαστήριο, ύστερα από πολλές δικαστικές μηχανορραφίες από το καθεστώς του Ερντογάν, με πρόσχημα κάποιες γραφειοκρατικές τυπικότητες αποφάσισε να αλλάξει τον πρόεδρο του Ιδρύματος, στην ιδιοκτησία του οποίου είναι η εφημερίδα. Έτσι, ο πρώην υπουργός του CHP έγινε ο νέος πρόεδρος. Την αμέσως επόμενη ημέρα όλη η συντακτική ομάδα άλλαξε και η Cumhuriyet καμαρωτά ανακοίνωσε ότι «το φρούριο ανακτήθηκε» και ότι «ο Κεμαλισμός επέστρεψε». Οι συντάκτες, οι διευθυντές και οι αρθρογράφοι, συμπεριλαμβανομένων κεμαλιστών δημοσιογράφων, που δεν συμφώνησαν με αυτούς τους «βυζαντινισμούς», αποχώρησαν από την εφημερίδα. Μερικοί παραιτήθηκαν, άλλοι απολύθηκαν.
Διαβάστε όλο το θέμα στο TVXS.gr