Τρεις φορές χρυσός…(vid)

Ο Κάχι Κακιασβίλι, γεννημένος από Γεωργιανό πατέρα και Ελληνίδα μητέρα, έμελλε να γίνει ένας από τους μεγαλύτερους αρβιβαρίστες στην ιστορία του αθλήματος.
Το 1992 έγινε ο πρώτος χρυσός Ολυμπιονίκης του νεοσύστατου τότε κράτους της Γεωργίας, αγωνιζόμενος με την Ενωμένη Ομάδα στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης.
Το 1994 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Ελλάδα και εντάχθηκε στην «ντριμ τημ» της άρσης βαρών που είχε δημιουργήσει ο Χρήστος Ιακώβου.
Ο Κάχι Καχιασβίλι ή ο Ακάκιος Καχιασβίλης, όπως έγινε στην Ελλάδα, μικρός ζωγράφιζε, αλλά μέσα του σιγόβραζε το πάθος των δυνατών.
Πάνω εκεί στο ταπί, απέναντι στην υπέρβαρη μπάρα που όταν υψώνεται λυγίζει από τα κιλά που φορτώνονται στις άκρες της, ο Καχιασβίλι έδειχνε γίγαντας.
Μπορεί τα σιδερένια κιλά να τον φοβήθηκαν, εκείνος ποτέ.
Το παλμαρέ του ξεχωριστό.
Ολυμπιακοί Αγώνες: 3 χρυσά (Βαρκελώνη 1992, Ατλάντα 1996, Σίδνει 2000)
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα: 7 χρυσά , 2 αργυρά , 3 χάλκινα
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα: 6 χρυσά, 1 αργυρό, 4 χάλκινα
1994: Κορυφαίος αρσιβαρίστας στο Παγκόσμιο Κύπελλο
Στις 28 Ιουλίου του 1996 στην Ατλάντα, με την γαλανόλευκη πλέον στο στήθος αναδείχθηκε για δεύτερη φορά χρυσός Ολυμπιονίκης στα 99 κιλά.
Ο αγώνας στο Σίδνεϊ όμως, τέσσερα χρόνια μετά, ήταν ο πιο δραματικός και το… μισό μετάλλιο ανήκει στον Χρήστο Ιακώβου, όπως είχε δηλώσει και ο Κάχι, για την τακτική που ακολούθησε.
Ο Πολωνός Κολέτσκι είχε σηκώσει τα ίδια κιλά 225 αλλά ήταν πιο βαρύς από τον Κάχι. Τόσο ο Ιακώβου, όσο και ο Πολωνός ανέβαζαν τα κιλά για να… πιέσουν ο ένας τον άλλον. Η μπάρα έφτασε στα 232,5 κιλά κι ο Πολωνός όχι μόνο απέτυχε να τα σηκώσει αλλά τραυματίστηκε κι αποχώρησε. Ο Κάχι ήταν Ολυμπιονίκης ουσιαστικά με μια μόνο προσπάθεια.
Στην τελευταία του συμμετοχή στους Ολυμπιακούς της Αθήνας το 2004 δεν κατάφερε να κατακτήσει μετάλλιο, καθώς προερχόταν από αρκετούς τραυματισμούς και έτσι αρκέστηκε στην 5η θέση.
Του έχει αποδοθεί το παρατσούκλι «κλαρκ», όπως το μηχάνημα που σηκώνει βάρη.