Ο Νίκος Γέμελος υπογράμμισε πως βρίσκεται σε αναζήτηση του νέου Γιαννιώτη, ο οποίος θα διαδεχτεί τον Έλληνα πρωταθλητή. Παράλληλα, αναφέρθηκε στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η κολύμβηση στην Ελλάδα. Ο Γέμελος μίλησε στον ραδιοφωνικό σταθμό «ΣΠΟΡ FM». Αναλυτικά δήλωσε:
Για τη σχέση του με τον Σπύρο Γιαννιώτη: «Είναι δύσκολο το επάγγελμα του προπονητή. Μια είσαι κορυφαίος, μια δεν είσαι τίποτα. Ο Γιαννιώτης είναι κορυφαίος, εγώ είμαι απλώς ο προπονητής του. Τη δόξα πρέπει να την παίρνει ο αθλητής. Έχει περιορισμένο χρόνο, μην κοιτάτε που ο Σπύρος ήταν 20 χρόνια στην κορυφή. Είναι μια συνεργασία που στιγμάτισε όλη την καριέρα του και συνεχίζουμε ακόμη και τώρα μαζί. Το προπονητικό, το κοουτσάρισμα δεν σου φεύγει. Ό,τι δίνει ο ένας παίρνει ο άλλος και είναι ένας κύκλος που συνεχίζεται μεταξύ μας. Ο Σπύρος θέλει το κοουτσάρισμα, αλλά κι εγώ παίρνω πράγματα από εκείνον. Το μυστικό είναι η εμπιστοσύνη. Περνάμε πολύ ωραία μαζί με τον Σπύρο. Μαλώνουμε κιόλας, αλλά όταν ξέρει ο άλλος ότι κάθε τι που κάνεις είναι για το καλό σου, το εκτιμά».
Για την προπονητική καριέρα που αρχίζει ο Γιαννιώτης: «Η συνέχεια της καριέρας του Σπύρου είναι τα μικρά παιδιά και η προπονητική. Δεν βλέπω κανέναν ανταγωνισμό. Ίσα-ίσα θα με ξεκουράσει κιόλας. Έχω ήδη πέντε Ολυμπιακούς Αγώνες και θέλω να τους κάνω έξι. Μετά βλέπουμε. Υπάρχει νέος κόσμος που θέλουμε να έρθει για να μας φέρει και νέες ιδέες».
Για τους προσωπικούς του στόχους: «Θέλω να πάνε οι αθλητές μου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020 και να πάνε καλά. Δεν ξέρω αν θα συνεχίσω μέχρι το 2024. Μπορεί να συνεχίσει και κάποιος άλλος, να δώσουμε κι αλλού τη σκυτάλη. Στον Σπύρο ή σε κάποιον άλλο. Είμαι ανοιχτός σε αυτό το κομμάτι. Η προπονητική είναι επιστήμη».
Για το Red Swim Academy: «Θέλαμε ένα κολυμβητήριο στο ‘Γ. Καραϊσκάκης’. Μας εμπιστεύτηκαν το χώρο οι άνθρωποι του Ολυμπιακού και ο κ. Μαρινάκης. Μετά από ένα χρόνο και σκληρή δουλειά δημιουργήσαμε αυτή την κουκλίστικη πισίνα και έχουμε εξαιρετικούς προπονητές. Προσανατολιζόμαστε κυρίως στα μικρά παιδιά, μπορούν να έρχονται από τριών μηνών. Είναι 45 λεπτά προσωπικής επαφής και άσκησης με το παιδί. Έχουμε πολλά προγράμματα και θα βάλουμε κι άλλα στην πορεία. Μας βοηθούν σε όλα αυτά οι συνεργάτες μας και οι γυναίκες μας, εμένα και του Σπύρου. Χωρίς αυτούς δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα. Η μητέρα μου λέει ‘έχεις βάλει τη γυναίκα σου και δουλεύει κι εσύ κάνεις σπορ’».
Για τη σημασία της κολύμβησης: «Το κολύμπι είναι πολύ σημαντικό σαν άσκηση και τρόπος ζωής. Το κολύμπι σαν άσκηση γίνεται στο κολυμβητήριο. Είναι πολύ δύσκολο να γίνει στη θάλασσα. Στο κολυμβητήριο ελέγχεται το έργο του αθλητή, γι’ αυτό και βλέπουμε ότι όσα κολυμβητήρια υπάρχουν είναι γεμάτα. Στην Ελλάδα έχουμε εγκαταστάσεις, αλλά δεν τις συντηρούμε. Ο Πειραιάς χρειάζεται ένα ολυμπιακό κολυμβητήριο, όπως και ο Ολυμπιακός».
Για το αν μπορεί να υπάρξει νέος Γιαννιώτης: «Ο Σπύρος είμαι σίγουρος πως θέλει να φτιάξει το νέο Γιαννιώτη. Αν δεν γινόταν, δεν θα το προσπαθούσε ούτε ο ίδιος, ούτε εγώ. Μπορεί να μην ξαναβγεί τέτοιος αθλητής, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως θα σταματήσουμε να ψάχνουμε το νέο Σπύρο ή έναν ακόμη καλύτερο. Κι εσείς δεν θα κάνατε την ίδια δουλειά αν δεν περιμένατε να υπάρξει νέος Γιαννιώτης ή νέος Σπανούλης κλπ. Πάντως πιστεύω πως άλλος Σπύρος σαν χαρακτήρας δεν θα υπάρξει. Και δεν το λέω επειδή ήταν αθλητής μου».
Για το ασημένιο μετάλλιο του Γιαννιώτη στα 10χλμ. ανοιχτής θάλασσας το 2016 στη Βραζιλία: «Ήταν φοβερή στιγμή. Μετά από 18 χρόνια προσπάθειας, ήταν τρομερή συγκίνηση. Είδα τον Άγγλο εκφωνητή να του λέει ‘You’ ll never walk alone’, γιατί ο Σπύρος είναι Λίβερπουλ. Ήταν το τελείωμα της καριέρας του και η αρχή μιας νέας καριέρας, στην προπονητική. Και 25ος να τερμάτιζε στους Ολυμπιακούς, η καριέρα του θα τελείωνε. Όμως το ότι τελείωσε έτσι ήταν ένα πραγματικό παραμύθι. Είχε το χρυσό μέχρι να μπει στο φίνις, αλλά στα τελευταία τέσσερα μέτρα ο Ολλανδός που είναι πολύ καλός κολυμβητής και πολύ νεότερος κατάφερε να τον περάσει».
Για τις προοπτικές της κολύμβησης για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο: «Είμαστε ακόμη σε βρεφική ηλικία και πρέπει να δώσουμε το 100% για να γίνουμε έφηβοι και άνδρες. Έχουμε αθλητές, το θέμα είναι πώς τους υποστηρίζουμε στο θέμα της προετοιμασίας τους. Συνήθως η πολιτεία είναι μόνο για τα συγχαρητήρια. Οι παραδοσιακές δυνάμεις είναι αυτές που έχουν μεγάλη τεχνολογική εξέλιξη και έχουν μεγάλες παροχές στους αθλητές. Εμείς είμαστε στη λίθινη εποχή. Προσπαθεί πολύ η ομοσπονδία με όσα έχει. Δυστυχώς δεν προχωράμε όσο οι υπόλοιποι. Οι άλλοι τρέχουν. Όμως από την άλλη δεν έχουμε π.χ. νοσοκομεία και είναι οξύμωρο να λέμε ότι δεν έχουμε καλή θερμοκρασία στις πισίνες όταν ο άλλος έχει τον δικό του άνθρωπο πεταμένο σε ένα ράντζο. Η πολιτεία και οι ομοσπονδίες κάνουν το περισσότερο από αυτό που μπορούν. Το καλό με τον Ολυμπιακό είναι πως προσφέρει πολλά για την προετοιμασία των αθλητών και δίνει κίνητρο. Είναι μεγάλη η προσφορά του Βαγγέλη Μαρινάκη και του Μιχάλη Κουντούρη σε αυτό το θέμα, γιατί προσπαθούν να κρατήσουν ψηλά τα αθλήματά μας».
Για τον ποδοσφαιρικό Ολυμπιακό: «Στον Ολυμπιακό είμαστε λίγο κακομαθημένοι. Θέλουμε και στο τάβλι να κερδίζουμε. Νομίζω έχει γίνει καλή δουλειά στην ομάδα. Πιστεύω πως θα ανακάμψουμε γρήγορα και θα πάμε πάρα πολύ καλά. Όχι μόνο επειδή είναι η ομάδα μου, αλλά γενικά είμαι αισιόδοξος».
Για τον μπασκετικό Ολυμπιακό: «Είναι ωραίο το άθλημα. Ο προπονητής (σ.σ. Μπλατ) είναι πάρα πολύ καλός και η νίκη επί της Ρεάλ ήταν σπουδαίας. Όταν είσαι μια ομάδα, πρέπει να έχεις εμπιστοσύνη στον προπονητή και στους παίκτες σου».