Yomawari: The Long Night Collection Review

O φόβος για το σκοτάδι γίνεται ακόμη πιο έντονος

Τα Yomawari: Night Alone και Yomawari: Midnight Shadows μετά την επιτυχημένη πορεία από την αρχική τους κυκλοφορία ήρθαν και στο Nintendo Switch με τη συλλογή Yomawari: The Long Night Collection. Προσφέροντας δύο ολοκληρωμένες περιπέτειες τρόμου και επιβίωσης, το Yomawari: The Long Night Collection υπόσχεται να σας καθηλώσει με την ανατριχιαστική ατμόσφαιρά του, αλλά και τις ιστορίες που αφηγείται.

Ξεκινώντας, το Night Alone μας αφηγείται την ιστορία ενός μικρού κοριτσιού που έχοντας πάει βόλτα τον σκύλο της Poro, τον χάνει μετά από ένα ατύχημα. Θέλοντας να πιστεύει πως ο Poro είναι ακόμα ζωντανός το κορίτσι γυρίζει στο σπίτι του όπου βρίσκει την αδελφή του, η οποία προσφέρεται να βοηθήσει στην αναζήτηση του Poro. Η ώρα περνάει και αρχίζει να νυχτώνει όμως το κορίτσι δεν επιστρέφει, με ή χωρίς το κατοικίδιο της οικογένειας, οπότε η ηρωίδα μας ξεκινά την περιπλάνηση στην πόλη με σκοπό να βρει την αδελφή της αλλά και το σκυλάκι τους.

Η πόλη είναι σαφώς διαφορετική απ’ ότι ήταν πριν ξεκινήσει η περιπέτεια της ηρωίδας μας. Παντού γύρω σας βρίσκονται διαφόρων ειδών τέρατα και φαντάσματα, ενώ η πορεία σας στην πόλη διακόπτεται και από κλειστούς δρόμους. Εκτός από τα φυσικά εμπόδια, την κυκλοφορία μπορούν να διακόπτουν και μεγάλα τέρατα που δυσχεραίνουν την πρόσβαση σε συγκεκριμένες περιοχές και κάνουν τους χτύπους της καρδιάς σας να αυξάνονται τόσο εντός όσο κι εκτός παιχνιδιού. Η ταχύτητα των χτύπων είναι μία ένδειξη για την επικινδυνότητα της θέσης σας που αν αξιολογηθεί σωστά μπορεί να σας σώσει από σίγουρο θάνατο.

Όπλο σας ενάντια στα τέρατα και τις δυσκολίες είναι ένας φακός, μερικές πέτρες και η αντοχή του κοριτσιού. Από την αρχή κιόλας του παιχνιδιού θα παρατηρήσετε το stamina bar που δείχνει στην ουσία κατά πόσο είναι εφικτή η διαφυγή από οποιοδήποτε εχθρό. Η προσεκτική χρήση του stamina και οι συνετές κινήσεις είναι βασικά για να μπορέσετε να επιβιώσετε, αφού αν τρέξετε λίγο παραπάνω απ’ όσο χρειάζεται και η αντοχή μειωθεί σημαντικά ίσως να μη μπορέσετε να ξεφύγετε από το επόμενο τέρας που θα αντιμετωπίσετε. Αξίζει να σημειωθεί ότι το stamina μειώνεται με ταχύτερο ρυθμό όταν βρίσκεστε κοντά σε κάποιο τέρας. Στην περίπτωση που δεν υπάρχει ελπίδα διαφυγής λόγω χαμηλού stamina υπάρχει η εναλλακτική του να κρυφτείτε σε κάποιο θάμνο, όμως αυτό απλά καθυστερεί την αντιπαράθεση και ίσως να μην είναι πάντα αρκετό.

Ο φακός θα σας φανεί χρήσιμος για να αποκαλύψετε διάφορα πνεύματα ή αντικείμενα, όμως μπορεί να έχει και αρνητικές επιπτώσεις στην περιπέτειά σας, αφού προσελκύει κάποια συγκεκριμένα τέρατα. Τα αντικείμενα που μπορείτε να βρείτε με τη χρήση του φακού είναι κυρίως πέτρες και νομίσματα, τα οποία χρησιμεύουν στην αποθήκευση του παιχνιδιού. Ρίχνοντας ένα νόμισμα σε κάποιο από τα Jizo Statues που θα βρείτε διάσπαρτα στην πόλη γίνεται save και το σημείο γίνεται respawn point, ενώ μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε τα αγάλματα αυτά σαν μέσο fast travel. Οι πέτρες χρησιμεύουν κυρίως για να αποσπάσουν την προσοχή στα τέρατα, ώστε να γίνει πιο εύκολη η διαφυγή σας. Κατά τη διάρκεια του playthrough σας θα βρείτε επίσης διάφορα αντικείμενα που είναι χρήσιμα για τη λύση κάποιων απλών puzzles και τη συνέχεια της περιπέτειάς σας.

Το σενάριο του δεύτερου παιχνιδιού της συλλογής, Midnight Shadows, είναι λίγο διαφορετικό. Όλα ξεκινούν όταν οι δύο φίλες, Yui και Haru χάνονται στο δρόμο της επιστροφής από το βουνό στο οποίο είχαν ανέβει για να παρακολουθήσουν τα πυροτεχνήματα από κάποιο κοντινό φεστιβάλ. Από εκείνη τη στιγμή η Haru αρχίζει να αναζητά τη φίλη της, ενώ αργότερα βλέπουμε την ιστορία και από την πλευρά της Yui που προσπαθεί να αποδράσει από διάφορα σημεία της πόλης όπου είναι παγιδευμένη και να ξανασμίξει με τη Haru.

Όσον αφορά το gameplay, η λογική αλλά και τα mechanics είναι ίδια με εκείνα του προηγούμενου παιχνιδιού της συλλογής. Η περιοχή που βρίσκεστε είναι κατακλυσμένη από τέρατα που προσπαθείτε να αποφύγετε με μόνη βοήθεια το φακό σας, μερικές πέτρες και νομίσματα για να αποθηκεύετε το progress σας. Το stamina, αλλά και οι αυξημένοι παλμοί εμφανίζονται ξανά έχοντας την ίδια λειτουργία με το προηγούμενο game της σειράς. Περισσότερες λεπτομέρειες για το Yomawari: Midnight Shadows μπορείτε να δείτε και σε παλαιότερο review μας.

Η ατμόσφαιρα και στα δύο παιχνίδια είναι πανέμορφη. Εκ πρώτης όψεως δεν είναι προφανές ότι πρόκειται για horror games, όμως πολύ σύντομα από την έναρξη κάθε περιπέτειας αυτή η ιδέα εξαφανίζεται. Η αντίθεση που δημιουργείται από το χαριτωμένο design των chibi χαρακτήρων από τη μία πλευρά και τα φρικιαστικά τέρατα και περιστατικά από την άλλη, κάνει τα πάντα λίγο πιο disturbing. Γενικά φαίνεται να έχει δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στο σχεδιασμό αλλά και τα γραφικά των δύο αυτών παιχνιδιών που μας ικανοποίησαν στο μέγιστο βαθμό όσον αφορά το εικαστικό κομμάτι.

Αν και η έλλειψη μουσικής αρχικά μας φάνηκε περίεργη, σύντομα καταλάβαμε το λόγο που έγινε αυτή η επιλογή. Τα έντονα ηχητικά εφέ σε συνδυασμό με τη γενικότερη σιωπή προσθέτουν μία ρεαλιστική νότα βυθίζοντάς μας στο σύμπαν του παιχνιδιού και προκαλώντας την εντύπωση ότι βρισκόμαστε στην ίδια στοιχειωμένη πόλη με τις ηρωίδες μας. Μουσική υπάρχει μόνο στο τέλος των παιχνιδιών, όταν πέφτουν τα credits, για να ολοκληρωθούν όμορφα οι περιπέτειές μας.