Ο αποκλεισμός του Παναθηναϊκού από τη συνέχεια του Κυπέλλου Ελλάδας είναι η πρώτη μεγάλη αποτυχία του Γιώργου Δώνη στο διάστημα που βρίσκεται στο “τιμόνι” της τεχνικής ηγεσίας των Πράσινων. Η πρώτη μεγάλη αποτυχία στη δεύτερη περίοδο του Νίκου Νταμπίζα στη θέση του τεχνικού διευθυντή. Η πρώτη μεγάλη αποτυχία γι’ αυτή τη νεανική ομάδα.
Δεν είναι κάτι που μπορεί να μπορεί να …κρυφτεί κάτω από τον μανδύα του αγωνιστικού πρότζεκτ των Πράσινων, καθώς είναι εκκωφαντική η αποτυχία των παικτών του Τριφυλλιού να κάνουν το …αυτονόητο και να περάσουν στα προημιτελικά του Κυπέλλου κόντρα σε μια μικρή επαρχιακή ομάδα. Γιατί συμβαίνει για δεύτερη συνεχόμενη σεζόν. Γιατί ο Παναθηναϊκός ήξερε. Γιατί δεν υπάρχει καμία δικαιολογία γι’ αυτό το “ναυάγιο”. Ούτε το “χτίζουμε ομάδα”, ούτε το “εκπαιδεύουμε παίκτες”, ούτε …τίποτα. Για μια ομάδα με την ιστορία του Παναθηναϊκού, ο αποκλεισμός από τη Λαμία είναι σοκ. Μια ακόμα μαύρη σελίδα, από τις πολλές που έχουν γραφτεί τα τελευταία χρόνια σε ένα καλογραμμένο, κάποτε, βιβλίο.
Ο Δώνης και οι παίκτες του είχαν θέσει ως στόχο μια καλή πορεία στο Κύπελλο, όμως έμειναν στα …μισά της διαδρομής και η ευθύνη είναι συνολική. Η διοίκηση ευθύνεται γιατί οδήγησε τους Πράσινους σε αυτή την κατάσταση, ο τεχνικός διευθυντής γιατί δεν φρόντισε να ενισχύσει – όσο θα μπορούσε – την ομάδα του και να καλύψει τα κενά και φυσικά ο προπονητής και οι συνεργάτες του για την κακή διαχείριση των αγώνων με τη Λαμία. Οι παίκτες δεν είναι …τελευταίοι. Ίσα – ίσα, τους αναλογεί ένα μεγάλο κομμάτι από την …πίτα αποτυχίας. Δεν είναι πια “παιδιά”, αλλά επαγγελματίες ποδοσφαιριστές και μάλιστα ευλογημένοι, γιατί σε τόσο νεαρή ηλικία έχουν την τύχη να φορούν τη φανέλα μιας μεγάλης ομάδας. Στα παιχνίδια με τη Λαμία, κάποιοι έδειξαν ότι δεν μπορούν να σηκώσουν αυτό το βάρος. Όχι ακόμα.
Νομίζω πως θα ήταν άδικο αν όλο τα “βέλη” της κριτικής και έπεφταν μονάχα στον Βέργο για τις απίθανες ευκαιρίες του ή στους Κάτσε και Κουρμπέλη για τα χαμένα πέναλτι. Όλοι ευθύνονται και πολύ περισσότερο οι εμπειρότεροι παίκτες αυτής της ομάδας. Αυτοί που οφείλουν να διαχειριστούν καλύτερα την πίεση και να καθοδηγήσουν τους νεότερους.
Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, ο κακός και νευρικός Παναθηναϊκός του πρώτου μέρους, βελτιώθηκε σημαντικά στο δεύτερο ημίχρονο με την είσοδο του εξαιρετικού Κουρμπέλη και πέτυχε το σημαντικό γκολ με τον ταλαντούχο Εμμανουηλίδη, όμως η αναποτελεσματικότητα και η νευρικότητα στη τελική προσπάθεια και ιδιαίτερα στις μεγάλες φάσεις στα τελευταία λεπτά της κανονικής διάρκειας και της παράτασης, έφεραν το ματς στα πέναλτι.
Εκεί η Λαμία ήταν πιο τυχερή, πιο ικανή, πιο ψύχραιμη και συγκεντρωμένη και πήρε μια σπουδαία πρόκριση για τη φάση των “8′ του Κυπέλλου, αφήνοντας τους Πράσινους βυθισμένους στις σκέψεις τους για την προβληματική τους εικόνα.
