Μας έλειψε (και) η Βαρκελώνη στο φετινό Tour της ATP. Εκεί που είναι η αλήθεια ότι έχει στήσει άλλον ένα θρόνο ο Ράφαελ Ναδάλ. Ήταν το 2003 όταν ως 16χρονος συμμετείχε για πρώτη φορά πριν αρχίσει να χτίζει την αψίδα θριάμβου του στην πρωτεύουσα της Καταλονίας μετά από μια διετία.
Έκτοτε ο «βασιλιάς του χώματος» κατέκτησε 11 τίτλους σε 15 συμμετοχές μετρώντας το ένδεκα στα ένδεκα σε τελικούς, υποχρεώνοντας τους διοργανωτές πριν από τρία χρόνια να δώσουν το όνομα του στο κεντρικό κορτ.
Για σκεφτείτε το λίγο. Ένδεκα νίκες σε ένδεκα τελικούς με χαμένο μόλις ένα σετ. Απολογισμός στο χώμα της Καταλονίας 61-4. Ουδείς άλλος στα 121 χρόνια ζωής του διάσημου Real Club de Tenis Barcelona 1899.
Η δυναστεία άρχισε λοιπόν το 2005 όταν κατέκτησε τον παρθενικό τίτλο του και πρώτο από τους πέντε στη σειρά μέχρι και το 2009. Ήταν εκείνες τις δύο εβδομάδες του 2005 σε Μόντε Κάρλο και Βαρκελώνη που ανέβηκε για πρώτη φορά στο Top 10 της παγκόσμιας κατάταξης.
Άρχισε να «καταπίνει» τα ρεκόρ που αφορούσαν τις νίκες στο χώμα το ένα μετά το άλλο, όπως και τους «αντιπάλους» του στους τελικούς της Βαρκελώνης.
Χουάν Κάρλος Φερέρο, Τόμι Ρομπρέδο, Γκιγιέρμο Κάνιας και δύο φορές το Νταβίντ Φερέρ.
Το ρεκόρ του Ματς Βιλάντερ των τριών διαδοχικών κατακτήσεων στη Βαρκελώνη από το 1982 μέχρι και το 1984 έμεινε πίσω από τη σκόνη που σήκωσε ο Ισπανός.
Η επιστροφή του το 2011 μετά την απουσία του 2010, είχε ίδιο σενάριο. Βήμα ταχύ μέχρι τον τελικό κι εκεί το Νταβίντ Φερέρ που υποκλίθηκε και πάλι. Ήταν βέβαια το πρώτο επεισόδιο στην τριετία κυριαρχίας που ακολούθησε μέχρι και το 2013.
Διετία μουτζούρας
Ο Νικολά Αλμάγκρο έκανε καταπληκτικό ματς το 2014 για να «φρενάρει» στα ημιτελικά τον άνθρωπο που δεν είχε χάσει σετ στη Βαρκελώνη από τον τελικό του 2008 και μετά. Η νίκη του Αλμάγκρο έδωσε έμπνευση στο Φάμπιο Φονίνι που τον αμέσως επόμενο χρόνο υποχρέωσε το Ναδάλ στην πιο σύντομη παρουσία της καριέρας του στο τουρνουά νικώντας τον στον 3ο γύρο.
Ακολούθησε άλλη μια τριετία κυριαρχίας με το Στέφανο Τσιτσιπά να προσπαθεί το 2018 στον τελευταίο τελικό του Ισπανού στη Βαρκελώνη να του σπάσει το απόλυτο χωρίς όμως να τα καταφέρνει.
Το 2019 ο Ναδάλ ηττήθηκε στον ημιτελικό από το Ντόμινικ Τιμ. Πάνω που πήγε να αγριέψει το βλέμμα του θυμήθηκε 11 τίτλους στη Βαρκελώνη, 11 τίτλους στο Μόντε Κάρλο, 11 τίτλους Ρολάν Γκαρός… και μαλάκωσε…
Και τα 11 Ρολάν Γκαρός έγιναν 12, μετά από περίπου έναν μήνα…!