Ήταν σαν σήμερα, 7 Αυγούστου του 1995, όταν ο Τζόναθαν Έντουαρτς πετούσε πάνω από τα 18 μέτρα δημιουργώντας ένα αξεπέραστο παγκόσμιο ρεκόρ στο τριπλούν.

Ήταν σαν σήμερα, 7 Αυγούστου του 1995, όταν ο Τζόναθαν Έντουαρτς πετούσε πάνω από τα 18 μέτρα δημιουργώντας ένα αξεπέραστο παγκόσμιο ρεκόρ στο τριπλούν.

Πέρασαν 25 χρόνια από το πρώτο άλμα στο τριπλούν που μετρήθηκε πάνω από τα 18 μέτρα. Σε εκείνο το παγκόσμιο πρωτάθλημα ο Τζόναθαν Έντουαρντς έγραψε ιστορία.

Έναν αθλητή που κέρδισε τα πάντα με την βοήθεια του Θεού, Τον οποίο όμως απαρνήθηκε μετά το τέλος της καριέρας του….
Έφτασε μάλιστα σε συνέντευξη του να τονίσει ότι: «Είμαι πιο χαρούμενος τώρα που δεν πιστεύω. Άλλωστε κοιτάζοντας τον κόσμο σε παγκόσμια κλίμακα μάλλον φτάνεις στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει Θεός…».

Παρόλα ταύτα στο Όνομα Του, έκανε τις μεγάλες του επιτυχίες.
Ήταν Δευτέρα 7 Αυγούστου το 1995 και οι θεατές στο στάδιο «Ούλεβι» στο Γκέτεμποργκ της Σουηδίας είδαν να γράφεται ιστορία μπροστά στα μάτια τους.
Ο 29χρονος Βρετανός Τζόναθαν Έντουαρντς ήταν το μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο τριπλούν. Στο Ευρωπαϊκό Κύπελλο “Μπρούνο Τζάουλι” στη Λιλ είχε πραγματοποιήσει άλμα στα 18,53μ, ο πρώτος που έσπαγε το “φράγμα” των 18 μέτρων. Η επίδοση δεν μέτρησε, λόγω ευνοϊκού ανέμου.
Ο άλτης από το Νιουκάστλ θα έκανε το ρεκόρ στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του Γκέτεμποργκ. Και το έκανε, όχι μια, αλλά δύο φορές.
Πρώτα προσγειώθηκε στα 18,16μ. και σε μια από τις επόμενες προσπάθειες του, πήγε στα 18,29μ. για μια εκπληκτική επίδοση. Πήδηξε 67 εκατοστά πιο μακριά από τον δεύτερο, τον Μπράιαν Γουέλμαν.

Αυτό το παγκόσμιο ρεκόρ παραμένει μέχρι σήμερα και αναζητεί τον άνθρωπο που θα το σπάσει.
Πίστευε πολύ στον Θεό και εξαιτίας της πίστης του, αρνούνταν να αγωνιστεί τις Κυριακές και έτσι έχασε το παγκόσμιο του 1991 στο Τόκιο. Ο πατέρας του, ιερέας της αγγλικανικής εκκλησίας, έπεισε το γιο του πως ο Θεός του έδωσε το ταλέντο για να αγωνιστεί στο στίβο.

Από το 1995 μέχρι το 2003 που εγκατέλειψε την ενεργό δράση ο Έντουαρντς κατέκτησε όλους τους μεγάλους τίτλους, ανάμεσα τους το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ το 2000 τέσσερα χρόνια μετά την ήττα-έκπληξη στον τελικό της Ατλάντα από τον Αμερικανό Κένι Χάρισον.
Λυπηρό για αυτόν τον σπουδαίο αθλητή ήταν πως αυτό που του έδινε δύναμη για να είναι ο καλύτερος αθλητής, σύζυγος και πατέρας, η πίστη του, κλονίστηκε. Από το 2007 δεν συμμετέχει στην εκκλησία.