Η Φάνι Μπλάκενς Κουν έμελλε να γίνει η πρώτη γυναίκα που κατέκτησε τέσσερα χρυσά μετάλλια σε μια Ολυμπιάδα.
Ζώντας τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκυο και τις στιγμές θριάμβων των αθλητών, καλό είναι να θυμόμαστε και όσους και όσες έγραψαν ξεχωριστή Ολυμπιακή Ιστορία.
Από μικρή η Φάνι, η οποία γεννήθηκε στις 26 Απριλίου 1918 είχε ένα πρόβλημα. Δεν ήξερε τι να διαλέξει. Της άρεσαν τα σπορ, αλλά είχε εγκλωβιστεί σε μια σειρά από αθλήματα διαφορετικά μεταξύ τους που είχαν ένα κοινό παρανομαστή: Της άρεσαν.
Έκανε κολύμπι, πατινάζ, έπαιζε τένις και φυσικά ο στίβος. Κι εκεί ακόμη δεν άφηνε αγώνισμα για αγώνισμα. Ακόμη κι όταν προπονητής της ανέλαβε ο μετέπειτα σύζυγός της Γιαν Μπλάκενς δεν ήταν σε θέση να πει σε ποιο αγώνισμα ήταν έτοιμη να διοχετεύσει την ενεργητικότητά της. Τα σπριντ είχαν το προβάδισμα, αλλά από κοντά είχε και το ύψος, το μήκος και το πένταθλο.
Η συμμετοχή της στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Βερολίνο το 1936 με την 6η θέση στο ύψος και την 5η στη σκυταλοδρομία 4Χ100μ ήταν ένα πρώτο βήμα. Στην επόμενη διοργάνωση που την περίμενε το 1940 θα ήταν έτοιμη για τις μεγάλες διακρίσεις. Αλλοίμονο. Έπρεπε να περιμένει όχι τέσσερα, αλλά 12 χρόνια.
Γάμος και κατοχή
Λίγες μέρες πριν την εισβολή των Γερμανών στην Ολλανδία, στις 29 Αυγούστου 1940 η Φάνι παντρεύεται τον προπονητή της και γίνεται Φάνι Μπλάκενς αφήνοντας στην άκρη το μάλλον Εβραϊκό επώνυμο Κουν. Τον Ιανουάριο του 1941 γίνεται μητέρα κι όλοι προεξοφλούν ότι η αθλητική της καριέρα παίρνει τέλος. Τα χρόνια εκείνα μητρότητα και αθλητισμός ήταν δύο τελείως ασυμβίβαστα πράγματα.
Μόνο που η ίδια, με τον σύζυγό της βέβαια αρχίζει προπονήσεις λίγες εβδομάδες αργότερα. Παρά τις κακουχίες του πολέμου, τις στερήσεις σε τρόφιμα και τα άλλα προβλήματα καταρρίπτει έξι παγκόσμια ρεκόρ στη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής. Όλοι περιμένουν τις καλύτερες μέρες.
Κι αυτές έρχονται με την απελευθέρωση της Ολλανδίας και το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1946 στο Όσλο. Έξι εβδομάδες πριν την έναρξή του γίνεται για δεύτερη φορά μητέρα. Παρ’ όλα αυτά όχι μόνο μετέχει στους αγώνες, αλλά κερδίζει και το χρυσό στα 80μ με εμπόδια, ενώ έρχεται 4η στο ύψος.
Η μεγάλη στιγμή
Οι πρώτοι μεταπολεμικοί Ολυμπιακοί Αγώνες είναι η μεγάλη της στιγμή. Μετέχει σε τέσσερα αγωνίσματα, όσα επιτρέπονται και κερδίζει τέσσερα χρυσά μετάλλια. Ήταν η πρώτη γυναίκα που καταφέρνει αυτό τον άθλο. Κι είναι ήδη 30 χρόνων. Μητέρα δύο παιδιών. «Ιπτάμενη νοικοκυρά» την ονομάζουν οι Αγγλικές εφημερίδες και αυτός ο χαρακτηρισμός θα την ακολουθήσει σ’ όλη τη ζωή της.
Οι προτάσεις για εξτρά εμφανίσεις με πολλά χρήματα έρχονται βροχή από τις ΗΠΑ. Η Φάνι δεν θέλει όμως να μπλέξει με τη ΔΟΕ που απαγορεύει στους αθλητές να εισπράττουν χρήματα για τις εμφανίσεις της. Έτσι προτιμά να πάει στις ΗΠΑ για να μιλήσει για τον γυναικείο αθλητισμό και τη χειραφέτηση της γυναίκας.
Τα ύστερα χρόνια
Στις Βρυξέλλες στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1950 τρία ακόμα χρυσά θα ολοκληρώσουν την εντυπωσιακή της παρουσία σε υψηλό επίπεδο. Στο Ελσίνκι στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1952 θα κλείσει τη καριέρα της, αλλά όχι μόνο για τους συμπατριώτες της, αλλά και για πολλές αθλήτριες θα αποτελέσει τα επόμενα χρόνια το σύμβολο.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής της έχοντας χάσει νωρίτερα τον άντρα της θα τα περάσει σε ένα ίδρυμα. Χτυπημένη από το αλτσχάιμερ δεν θα μπορεί να επικοινωνεί με τους γύρω της.
Η σκοτεινή πλευρά
Η Foekje Dillema, το μυστήριο δεν θα λυθεί ποτέ
Ήταν λοιπόν σ’ όλα τέλεια η Φάνι; Το 2008 βγήκε μια περίεργη ιστορία που προσπαθούσε να τη συνδέσει με μια σκοτεινή υπόθεση. Το 1950 μια άλλη Ολλανδέζα, η Foekje Dillema (18 Σεπτεμβρίου 1926-5 Δεκεμβρίου 2007), κατέρριψε το ρεκόρ της Φάνι στα 200μ κι έδειξε ότι θα την απειλούσε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, αλλά και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1952.
Η Ντιλέμα όμως δεν ήταν αυτό που λέμε 100% γυναίκα. Σε μια εποχή που τα τεστ φύλλου δεν ήταν συχνό φαινόμενο υποχρεώθηκε να υποβληθεί σε εξέταση. Τα αποτελέσματα δεν ανακοινώθηκαν ποτέ, αλλά η αθλήτρια δεν εμφανίστηκε και πάλι στους στίβους. Το 2008 αφού ούτε η Μπλάκενς, ούτε η Ντιλέμα υπήρχαν στη ζωή έγινε από ρούχα της ένα τεστ DNA που απέδειξε ότι η Ντιλέμα παρά τις αμφιβολίες ήταν γυναίκα και ως τέτοια θα μετείχε ακόμα με τα σημερινά αυστηρά κριτήρια συμμετοχής. Λέτε η Μπλάκενς να βρήκε ευκαιρία για να εξαφανίσει μια επικίνδυνη αντίπαλο που εκτός των άλλων ήταν κι οκτώ χρόνια νεότερη της; Την απάντηση μάλλον δεν θα την μάθουμε ποτέ.
Πέθανε στις 25 Ιανουαρίου του 2004 σε ηλικία 85 χρόνων.