Ο Ράφαελ Ναδάλ είναι ίσως η πιο περίπλοκη περίπτωση τενίστα που έχει δει ποτέ το άθλημα.
Ο Ισπανός μπορεί να βρίσκεται στα 28 του χρόνια αλλά έχει ένα ιατρικό υπόβαθρο το οποίο παραπέμπει περισσότερο σε παλαίμαχο τενίστα. Αυτό γιατί ο «El Torο», όπως είναι το παρατσούκλι του, έχει αντιμετωπίσει στην καριέρα του πολλά και σοβαρά προβλήματα τραυματισμών, τα οποία όπως φαίνεται δεν του επέτρεψαν να φτάσει στο επίπεδο που μπορεί.
Ο Ναδάλ πιθανότατα να είναι ο πιο «προικισμένος» αθλητής στο χώρο του τένις κυρίως σωματοδομικά καθώς διαθέτει τρομερή εκρηκτικότητα στα πρώτα του βήματα ενώ συνδυάζει με απόλυτη αρμονία δύναμη και ακρίβεια στα χτυπήματά του. Είναι ένας αθλητής που ενώ ήταν δεξιόχειρας ο προπονητής και θείος του, Τόνι Ναδάλ, του επέβαλε στην αρχή της καριέρας του να χτυπάει με το αριστερό και αυτό όπως αποδείχθηκε μετέπειτα ήταν καταλυτικό.
Ο πρώτος Grand Slam τίτλος ήρθε όταν ο Ναδάλ ήταν μόλις 18 ετών και ήταν στο Ρολάν Γκαρός όταν και νίκησε τον Αργεντινό Μαριάνο Πουέρτα με 3-1 σετ. Τότε όλοι μιλούσαν για έναν τενίστα ο οποίος θα φτάσει στο νούμερο ένα της παγκόσμιας κατάταξης πολύ γρήγορα και ίσως ξεπεράσει τα τότε «ιερά τέρατα» του αθλήματος.
Κάπου εκεί ξεκίνησε η πορεία προς τη δόξα για τον Ναδάλ, ο οποίος την επόμενη χρονιά (2006) κατέκτησε εκ νέου το γαλλικό Όπεν κόντρα στον Ρότζερ Φέντερερ αυτή τη φορά με 3-1 και οι δύο τους έμελε να δώσουν πολλές και συναρπαστικές «μάχες» την επόμενη οκταετία χαρίζοντάς μας απερίγραπτες στιγμές συγκίνησης.
Την ίδια χρονιά που κατέκτησε το δεύτερο Grand Slam ο Ναδάλ έφτασε και στον τελικό του Wimbledon αλλά εκεί ο Φέντερερ πήρε την «εκδίκησή» του νικώντας τον 3-1.
Ο Ισπανός φάνηκε από την αρχή ότι είχε αδυναμία στη χωμάτινη επιφάνεια και αυτό επιβεβαιώθηκε και από την μετέπειτα πορεία του στο άθλημα καθώς έχει κατακτήσει συνολικά εννέα Grand Slam στη Γαλλία.
Ωστόσο, το γρασίδι φαίνεται πως δεν τον εμπνέει τόσο μιας και όπως και στην περίπτωση του Τζόκοβιτς, δεν τον βοηθάει στο να παίξει τόσο γρήγορα και να εκμεταλλευτεί το κορμί του στο 100%.
Γι’ αυτό άλλωστε και ο Ναδάλ στην καριέρα του, ενώ έχει κατακτήσει 14 Grand Slam τίτλους μόλις οι δύο από αυτούς είναι σε «πράσινη» επιφάνεια σε πέντε τελικούς.
Η πρώτη κατάκτηση στο Βρετανικό Open ήρθε το 2008 κόντρα στον «αρτίστα» του είδους, Ρότζερ Φέντερερ όταν και τον νίκησε σε ένα συγκλονιστικό τελικό με 3-2 σετ.
Ο Ισπανός μέσα σε μία τριετία (2008-2011) κατάφερε να εκτοξεύσει την καριέρα του και να κατακτήσει επτά Grand Slam τίτλους ενώ το 2010 κατέκτησε το δεύτερο και τελευταίο του μέχρι τώρα τίτλο στο Wimbledon αυτή τη φορά κόντρα στον Τσέχο, Τόμας Μπέρντιχ με 3-0 σετ.
Ωστόσο, ο Ράφα την τελευταία διετία έχει ταλαιπωρηθεί από αλλεπάλληλους σοβαρούς τραυματισμούς, οι οποίοι όχι μόνο δεν του έχουν επιτρέψει να συνεχίσει τη «συλλογή» τροπαίων αλλά τον έχουν ρίξει μετά από πάρα πολύ καιρό από την πρώτη πεντάδα της παγκόσμιας κατάταξης καθώς αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο νούμερο επτά του κόσμου.
Ο τελευταίος του Grand Slam τίτλος ήταν το 2014 στο Ρολάν Γκαρός όταν και νίκησε τον Νόβακ Τζόκοβιτς. Στην καλοκαιρινή προετοιμασία του όμως τραυματίστηκε και αυτή τη στιγμή απέχει αρκετά από τον καλό του εαυτό. Ο Ναδάλ όμως είναι ένας πεισματάρης αθλητής, γνωρίζει ότι όταν βρίσκεται σε φόρμα είναι ανίκητος και κόντρα σε όλα, ακόμα και στους γιατρούς που πριν τρία χρόνια του είπαν να αποσυρθεί λόγω των πολλών προβλημάτων στα γόνατα, θέλει να επιστρέψει στην κορυφή του κόσμου και να πάρει αυτό που του αξίζει.