Παράλληλα, ο αδερφός του κορυφαίου έλληνα τενίστα αναφέρθηκε για πρώτη φορά στον ρόλο πατέρα – προπονητή, στα αρνητικά σχόλια και στους επόμενους στόχους του.
Διαβάστε απόσπασμα της συνέντευξης:
Το όνομα «Τσιτσιπάς» είναι απόλυτα συνδεδεμένο με το τένις στη χώρα μας… Τι σε κέρδισε στο άθλημα και πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σου;
Ξεκίνησα καθαρά λόγω της οικογένειάς μου. Το αγάπησα με την πρώτη εμπειρία που είχα, παίζοντας στον Αστέρα Βουλιαγμένης μαζί με τον αδελφό μου, τον Στέφανο. Με κέρδισε το γεγονός ότι μπορώ να κάνω ό,τι θέλω μέσα στο γήπεδο.
Θεωρείς ότι έπαιξαν ρόλο οι γονείς σου στην επιλογή του αθλήματος;
Παρά πολύ. Πιστεύω ότι οι γονείς είναι ο κύριος λόγος που εμείς ως παιδιά ξεκινάμε την ενασχόλησή μας με κάτι, είτε είναι άθλημα είτε κάποια άλλη ενασχόληση.
Ποια είναι η σχέση σου με τον πατέρα σου; Είναι εύκολο να είναι και προπονητής σου; Υπάρχει όριο μεταξύ των ρόλων μπαμπάς και προπονητής;
Η σχέση μου με τον πατέρα μου είναι υγιής εκτός γηπέδου. Εντός γηπέδου δεν μπορούσαμε ποτέ να συμφωνήσουμε με τον τρόπο που πρέπει να παίξω και να εξελιχθώ ως παίχτης. Ήταν ένας από τους λόγους που σταμάτησα να παίζω μονά. Ο πατέρας μου είναι ένας εξαιρετικός προπονητής, αλλά κάθε παίχτης είναι διαφορετικός και ως προπονητής πιστεύω πως πρέπει να μπορείς να προσαρμοστείς πάνω στον παίχτη και να δουλεύεις τα χαρακτηριστικά του παιχνιδιού που του ταιριάζουν. Εγώ αυτό, λοιπόν, δεν το έχω ξεκλειδώσει ακόμα με τον πατέρα μου.
Τί είδους προπονητής είναι; Αυστηρός; Χαλαρός;
Είναι αυστηρός, και είναι ο καλύτερος προπονητής που ξέρω. Έχει ασχοληθεί παρά πολύ με αυτό το κομμάτι και του βγάζω το καπέλο.
Ποια συμβουλή του έχεις πάντα στο μυαλό σου όταν παίζεις;
Δεν έχω κάποια συγκεκριμένη.
Η μαμά επίσης γνωρίζει άριστα το άθλημα…
Εκείνη ασχολείται με την πορεία σας; Ζητάτε τη γνώμη της;
Η μητέρα μου ήταν προπονήτρια επίσης. Πλέον όχι, αλλά εμάς μας βοηθάει όσο μπορεί και ταξιδεύει σε κάποια τουρνουά για συμπαράσταση.
Πώς είναι η συνεργασία με τον αδελφό σου στο διπλό;
Το ότι παίζω δίπλα με τον Στέφανο είναι ο λόγος που αυτή τη στιγμή βρίσκομαι εδώ που βρίσκομαι. Είναι κάτι που ονειρευόμασταν από μικροί, και είναι απίστευτο που έχουμε τη δυνατότητα να αγωνιζόμαστε σε Grand Slam και σε άλλα μεγάλα events μαζί. Όπως και στο Davis Cup που εκπροσωπούμε τη χώρα μας είναι μοναδικό.
Τι θαυμάζεις στον αδελφό σου; Τι προσπαθείς να πάρεις από το παιχνίδι και τη συμπεριφορά του;
Θαυμάζω τη μαχητικότητά του πάνω απ’ όλα. Δεν το βάζει ποτέ κάτω, και σπάνια τον έχω δει να μην πιστεύει ότι μπορεί να κερδίσει αγώνες. Αυτό είναι που τον κάνει να βρίσκεται στην κορυφή. Είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να πιστέψεις ότι είσαι ο καλύτερος μέσα στο γήπεδο. Ο Στέφανος το έχει αυτό μέσα του, πάντα το είχε.
Είναι πιο εύκολο για σένα που ο αδελφός σου παίζει επίσης τένις και είναι στην κορυφή του αθλήματος ή αυτό το κάνει πιο δύσκολο;
Δεν με βλέπω πλέον ως αδελφό κάποιου όταν αγωνίζομαι μέσα στο γήπεδο. Υπήρξε μια μικρή φάση στην αρχή της επαγγελματικής μου καριέρας, αλλά πλέον έχω ανακαλύψει την ταυτότητά μου ως παίχτης και αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα.
Σε ενοχλούν όσα λέγονται ή γράφονται για τον Στέφανο;
Δεν παρακολουθώ τι γράφουν οι άνθρωποι στα social media. Είμαι σίγουρος πως υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω που σχολιάζουν αρνητικά τον αδελφό μου, όπως κι εμένα, αλλά είναι εύκολο να αγνοήσω την αρνητικότητα. Ο κάθε άνθρωπος έχει δικά του προσωπικά προβλήματα.
Τελικά ένας αθλητής πρέπει να λέει τη γνώμη του και να τοποθετείται για διάφορα θέματα;
Εννοείται πως η άποψη ενός αθλητή είναι σημαντική, κυρίως όταν αφορά θέματα οργάνωσης και ανάπτυξης του αθλήματος.
Σε στενοχωρεί όταν η οικογένειά σου βρίσκεται στο επίκεντρο έντονου σχολιασμού;
Δεν δίνω σημασία σε σχολιασμούς και δημοσιοποιήσεις που αφορούν την οικογένειά μου. Είναι απλώς μια ηλεκτρονική ανάρτηση, και προσπαθώντας να δικαιώσεις τον εαυτό σου ή την οικογένειά σου σπαταλάς ενέργεια άσκοπα. Τελικά, κανείς δεν νοιάζεται πραγματικά.
Θυμάσαι να έχεις διαβάζει κάτι που σε έχει στενοχωρήσει πολύ;
Έχω διαβάσει πολλά πράγματα που με έχουν δυσαρεστήσει στο παρελθόν, αλλά πλέον έχω μάθει να μην παίρνω τίποτα κατάκαρδα. Όλοι έχουν μια άποψη και δικαιούνται να την εκφράσουν.
Πόσο κοντά πιστεύεις ότι είναι ο Στέφανος στην κατάκτηση ενός Grand Slam;
Πολύ κοντά – είναι θέμα χρόνου και καθημερινής, σκληρής δουλειάς.
Μετά τα παιχνίδια συζητάτε; Σου δίνει συμβουλές; Κι εσύ, από την πλευρά σου, του μιλάς μετά τα δικά του παιχνίδια;
Δεν μιλάμε πολύ συχνά για τένις με τον Στέφανο. Είναι κάτι που έχουμε δημιουργήσει μεταξύ μας, και είναι ΟΚ. Βλέπουμε το τένις με λίγο διαφορετικό μάτι. Στο τέλος της ημέρας διαφέρει αρκετά το παιχνίδι μας, ο τρόπος που προσπαθούμε να παίξουμε.
Εάν δεν έπαιζες τένις, με τι θα ήθελες να ασχοληθείς; Παρακολουθείς κι άλλα αθλήματα;
Ο παππούς μου ήταν ποδοσφαιριστής. Είχα μεγάλη αγάπη για το ποδόσφαιρο μικρός, αλλά σταμάτησα για το τένις. Παρακολουθώ τένις όσο τίποτα άλλο.
Βλέπουμε μερικές φορές ακραίες αντιδράσεις από τενίστες, π.χ. που σπάνε ρακέτες, και σχολιάζονται αρνητικά. Είναι θέμα χαρακτήρα τελικά ή πίεσης του παιχνιδιού;
Ξεκάθαρα θέμα πίεσης. Δεν υπάρχει χειρότερο συναίσθημα στον κόσμο, όταν παίζεις αγώνα και αισθάνεσαι ότι χάνεις τον έλεγχο του εαυτού σου και του παιχνιδιού. Εκείνη τη στιγμή το πιο κοντινό πράγμα είναι η ρακέτα, οπότε είναι απολύτως φυσιολογικό να ξεσπάσεις πάνω της.
Οι προσωπικοί στόχοι σου; Πού θέλεις να φτάσεις;
Ο στόχος μου είναι να αγωνιστώ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού μαζί με τον Στέφανο, στο διπλό. Αυτός είναι και ο λόγος που παίζω μόνο διπλά αυτή τη στιγμή. Βρίσκομαι πολύ κοντά στην 100άδα επίσης, οπότε θα ήταν ωραίο να τελειώσω τη χρόνια μέσα στους 100 πρώτους στον κόσμο στα διπλά.