«Πνίγηκε» στις αγκαλιές συγγενών, φίλων, συναθλητών της, αλλά και εκπροσώπων του Τύπου, η Άννα Κορακάκη φτάνοντας, λίγο πριν από τις 17.30, στην αίθουσα αφίξεων του αεροδρομίου «Μακεδονία» στη Θεσσαλονίκη.
Χώρος που από νωρίς το απόγευμα γέμισε από τον κόσμο που ήθελε να την υποδεχτεί, με «ζεστασιά», για τη μεγάλη της επιτυχία στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Ρίο. Με πλατύ χαμόγελο διαρκώς η Ελληνίδα χρυσή Ολυμπιονίκης, έχοντας πάντα στο πλευρό της τον πατέρα και προπονητή της, Τάσο, τη μαμά και τον αδερφό της να την περιμένουν καρτερικά σε απόσταση και φορώντας στο κεφάλι στεφάνι ελιάς, δεν αρνήθηκε να αγκαλιάσει, να φωτογραφηθεί και να μιλήσει σε όλους όσοι της το ζήτησαν.
«Νιώθω φανταστικά. Δεν έχω συνειδητοποιήσει ακόμη τι έκανα. Η υποδοχή στην Αθήνα, αλλά και εδώ, με βοηθούν να καταλάβω τι έχει γίνει. Το επίτευγμά μου με κάνει αισιόδοξη για περισσότερα μετάλλια στο μέλλον», ανέφερε αρχικά η Κορακάκη.
Μιλώντας για τον τελικό στα 25μ, που της έδωσε το χρυσό μετάλλιο στο Ρίο, είπε: «Ηταν στο τέλος η αντίπαλός μου ή εγώ. Είχα πολύ άγχος, διαχειρίστηκα τις σκέψεις μου και τα κατάφερα».
Συνέχισε επισημαίνοντας: «Δεν ξέρω αν θα μπορώ τώρα να μπω στο σπίτι μου (σ.σ. στη Δράμα), αν κρίνω από τις υποδοχές εδώ και στην Αθήνα. Θα γιορτάσω την επιτυχία με τους φίλους και τους συγγενείς μου, που με στήριζαν πριν γίνει όλο αυτό και θα με στηρίζουν αφού τελειώσει όλο αυτό, γιατί κάποια στιγμή θα τελειώσει».
Για το γκρέμισμα του σκοπευτηρίου που έκανε προπονήσεις στη Δράμα, επισήμανε: «Έχω τους τελικούς των παγκοσμίων Κυπέλλων τον Οκτώβριο, θα πρέπει σε λίγες μέρες να αρχίσω να προπονούμαι γι’ αυτούς. Θα πρέπει, λοιπόν, να μεριμνήσει ο Δήμαρχος Δράμας για το που θα προπονηθώ, καθώς αυτοβούλως και βίαια γκρέμισε το σκοπευτήριο στο νταμάρι. Είχαμε και εξοπλισμό μέσα, δεν ενημερωθήκαμε για ό,τι έγινε. Λίγες ώρες μετά την κατάκτηση του μεταλλίου αποφάσισε να το γκρεμίσει! Απογοητεύθηκα πάρα πολύ όταν το έμαθα χθες, μπαίνοντας στο ίντερνετ για να δω φωτογραφίες. Εξοργίστηκα, για να είμαι ειλικρινής».