Το κορυφαίο αθλητικό γεγονός του πλανήτη πλησιάζει με καθυστέρηση ενός έτους. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι το επιστέγασμα των προσπαθειών μίας ολόκληρης ζωής για τους αθλητές και για αυτό οι στιγμές είναι πολύ-πολύ δυνατές. Σας ταξιδεύουμε λοιπόν, στις τελευταίες πέντε Ολυμπιάδες και σε στιγμές που θα μείνουν ανεξίτηλα χαραγμένες στη μνήμη των απανταχού φίλων του αθλητισμού.
Σίδνεϋ 2000: Κατά πολλούς οι κορυφαίοι Ολυμπιακοί Αγώνες που έχουν διεξαχθεί ποτέ. 50.000 εθελοντές πολίτες βοήθησαν στην διεξαγωγή των αθλημάτων και έδωσαν άλλο «χρώμα» στην διοργάνωση. Στο αγωνιστικό κομμάτι, το χρυσό μετάλλιο της Κάθι Φρίμαν στα 400 μέτρα ήταν αναμφίβολα η κορυφαία στιγμή των Ολυμπιακών Αγώνων. Με όλο το βάρος στους ώμους της η Αυστραλέζα αθλήτρια μπήκε στην τελική ευθεία του γύρου, όντας τρίτη. Κατάφερε όμως να πάρει το χρυσό μετάλλιο και ο πανζουρλισμός που επικράτησε τα επόμενα λεπτά στο στάδιο δύσκολα περιγράφεται με λόγια.
Αθήνα 2004: Οι Ολυμπιακοί Αγώνες επέστρεψαν στην χώρα που γεννήθηκαν. Μπορεί η Αθήνα να μην κατάφερε να κερδίσει τη «μάχη» για την διοργάνωση της Ολυμπιάδας το 1996 (επέτειος 100 χρόνων από τους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες) αλλά έστω και με οκτώ χρόνια καθυστέρηση η «φλόγα» επέστρεψε στην γενέτειρα της. Η Ελλάδα πήρε 16 μετάλλια, εκ των οποίων 6 χρυσά, 6 ασημένια και 4 χάλκινα. Δεύτερη καλύτερη επίδοση για την χώρα μας στους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες μετά τα 46 μετάλλια του 1896. Το περιστατικό με το μαραθωνοδρόμο, Βαντερλέι Ντε Λίμα θα μείνει ανεξίτηλο στη μνήμη, αφού αποτελεί μία από τις πιο ξεχωριστές και συνάμα άσχημες στιγμές των Ολυμπιακών Αγώνων. Ο Βραζιλιάνος δρομέας προηγούταν και φαινόταν ότι θα πάρει το χρυσό αλλά ένας Ιρλανδός οπαδός διέφυγε της ασφάλειας, του όρμησε και τον παρέσυρε στην κερκίδα. Ο Ντε Λίμα σηκώθηκε και συνέχισε αλλά εμφανώς επηρεασμένος, δεν μπόρεσε ποτέ να βρει ξανά το ρυθμό του, τερματίζοντας τρίτος. Η δικαιοσύνη αποδόθηκε 12 χρόνια αργότερα, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο Ντε Τζανέιρο, όπου και ήταν ο τελευταίος λαμπαδηδρόμος για τους Βραζιλιάνους.
Πεκίνο 2008: Οι αγώνες του Γιουσέιν Μπολτ και του Μάικλ Φελπς. Τελεία. Ο Τζαμαϊκανός έγραψε ακόμα μία «χρυσή» σελίδα της καριέρας του στο Πεκίνο, όταν έτρεξε τα 100 μέτρα σε 9.69 δευτερόλεπτα καταρρίπτοντας το δικό του παγκόσμιο ρεκόρ. Το πανηγύρισε με τον δικό του χαρακτηριστικό τρόπο, σε μία από τις πιο iconic στιγμές της ιστορίας (σχημάτισε μία αστραπή με τα χέρια του). Από την άλλη, ο μυθικός Αμερικανός κολυμβητής, Μάικλ Φελπς κατέκτησε 8 Ολυμπιακά μετάλλια και έσπασε το ρεκόρ του Μαρκ Σπιτζ από το 1972 (είχε κατακτήσει 7 Ολυμπιακά μετάλλια).
Λονδίνο 2012: Για τους Βρετανούς αναμφίβολα η στιγμή της διοργάνωσης είναι ο θρίαμβος του Μο Φάρα στον αγώνα δρόμου των 10 χιλιομέτρων. Ο υπόλοιπος κόσμος πάντως, σοκαρίστηκε με την 15χρόνη τότε Λιθουανή κολυμβήτρια, Ρούτα Μεϊλουτίτε, η οποία κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στα 100 μέτρα πρόσθιο. Η έφηβη αθλήτρια κολύμβησης έγινε η νεότερη Λιθουανή που καταφέρνει να κατακτήσει Ολυμπιακό μετάλλιο, και μάλιστα το χρυσό.
Ρίο Ντε Τζανέιρο 2016: Αν μιλήσουμε σε παγκόσμια βάση, αυτό που έκανε η 19χρόνη τότε αθλήτρια της ενόργανης, Σιμόν Μπάιλς (5 χρυσά μετάλλια) δεν έχει προηγούμενο. Όμως σαν Έλληνες, δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε στο αργυρό μετάλλιο του «χρυσού» παιδιού της ελληνικής κολύμβησης, Σπύρου Γιαννιώτη. Κόποι μίας ολόκληρης ζωής ανταμείφθηκαν στο Ρίο για τον Γιαννιώτη, ο οποίος έχασε το χρυσό μετάλλιο στο photo-finish.