Ο Ιταλός τεχνικός φάνηκε να εξετάζει ήδη το ενδεχόμενο απόσυρσης, αφού πρώτα αφήσει το στίγμα του στη «σκουάτρα ατζούρα», όπως δήλωσε ο ίδιος. Παράλληλα, ο Σπαλέτι αναφέρθηκε και στη Νάπολι, από την οποία αποχώρησε το περασμένο καλοκαίρι.
Αρχικά, ο Σπαλέτι δήλωσε στην εφημερίδα «Gazzetta dello Sport»: «Αυτές είναι οι καλύτερες στιγμές στην καριέρα μου και το ταξίδι μου ως άνθρωπος. Είμαι πολύ ήρεμος και καλός άνθρωπος, παρά τα περασμένα περιστατικά που με έβγαλαν το αντίθετο. Στην επαγγελματική μου ζωή ήμουν πάντα εξαιρετικά σωστός. Και για να πετύχω, χρειάστηκε μερικές φορές να πάρω θέσεις που δεν ήταν ευχάριστες στην κοινή γνώμη».
Στη συνέχεια, αναφέρθηκε για το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα: «Γνωρίζω ότι η Αγγλία, η Γαλλία, η Ισπανία και η Γερμανία είναι δυνατές, αλλά μπορούμε να είμαστε και εμείς στο ίδιο επίπεδο. Πρέπει να επιλέξουμε προνοητικούς, αξιόπιστους, ενθουσιώδεις παίκτες. Αυτοί που δε θα έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά, μπορούν να μείνουν στο σπίτι, δεν τους χρειαζόμαστε. Θέλω μια υγιής ομάδα και να αφήσω το στίγμα μου αυτά τα τρία χρόνια. Μετά μπορώ να τα παρατήσω. Ίσως, αλλάξω ρόλους γιατί μετά την Ιταλία θα δυσκολευτώ να συνεχίσω ως προπονητής. Στην εθνική ομάδα παραμένουμε συγκεντρωμένοι, δεν υπάρχει κανένας χαζός. Πρέπει να φτιάξω μια δυνατή εθνική ομάδα. Δεν είμαι ικανοποιημένος με τίποτα λιγότερο. Θέλω να κερδίσω το Euro και μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο. Τότε μπορεί να αποκλειστούμε νωρίς, αλλά οι ομιλίες που δίνω στην ομάδα είναι αυτό που περιμένουν όλοι οι Ιταλοί. Πηγαίνουμε στη Γερμανία για να κερδίσουμε, όχι μόνο για να συμμετάσχουμε. Το απαιτεί η ιστορία μας. Για να πετύχω, χρειάζομαι αυτούς τους παίκτες να γίνουν καλύτεροι από ότι είναι».
Τέλος, αναφέρθηκε και στη Νάπολι: «Πήγα να δω Μίλαν-Νάπολι. Ήμουν στο μπαρ, ένα αγόρι οπαδός της Νάπολι, περίπου 7-8 μέτρα μακριά, άρχισε να με κοιτάζει επίμονα. Όταν ο πατέρας του, του έδωσε την άδεια, έτρεξε κοντά μου και κόλλησε στα πόδια μου. Έκλαιγε. Τον σήκωσα και εξακολουθούσε να κλαίει. Έκανα τον Ντε Λαουρέντις να χάσει εκατομμύρια; Ποιος Ντε Λαουρέντις μίλησε; Είναι 4-5 από αυτούς τριγύρω, και δεν αναφέρομαι στα παιδιά… Υπάρχει ο ευγνώμων, ο μελαγχολικός, ο αγανακτισμένος, ο παρασκηνιακός. Τους εύχομαι να φτάσουν στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων, που εγγυάται τεράστια έσοδα. Έχω και εγώ ευθύνη για τη θέση της Νάπολι».
