Το ποδόσφαιρο είναι διπολικό. Η ευχαρίστηση δεν έρχεται μόνο όταν νικάς, αλλά και όταν βλέπεις τους άλλους να χάνουν.
Μπορεί ν’ αγαπάς την ομάδα σου και την ίδια στιγμή να μισείς μια άλλη λίγα χιλιόμετρα μακριά την οποία υποστηρίζουν άνθρωποι σαν κι εσένα.
Κάποιες στιγμές το ποδόσφαιρο μας ενώνει παρά μας χωρίζει. Συμβαίνουν πράγματα που τα καταλαβαίνεις όταν είσαι από εκείνους που απλά αγαπούν. Βλέπεις την επιτυχία των άλλων και καταλαβαίνεις το συναίσθημα, μοιράζεσαι ακόμη κι ένα μέρος του.
Όλοι θυμόμαστε άτομα από το παρελθόν μας απλά από τις ομάδες που υποστήριζαν. Μπαίνει ένα γκολ και ξαφνικά θυμάσαι κάποιον που έχεις να δεις χρόνια.
Τα δύο τελευταία βράδια του Τσάμπιονς Λιγκ δίνουν την πιο απλή και λογική εξήγηση.
Αναλύθηκαν και θ’ αναλυθούν κι άλλο τα συστήματα και οι τακτικές.
Για την ώρα όλα έχουν να κάνουν με το συναίσθημα. Την δυσπιστία, την απόγνωση, την ελπίδα και την αισιοδοξία, όλα αυτά να εναλλάσσονται σε κάθε απολαυστικό λεπτό. Το ακραίο άγχος με την άκρατη χαρά.
Αν είσαι οπαδός της Λίβερπουλ ή της Τότεναμ τις επόμενες ημέρες θα πλέεις σε πελάγη ευτυχίας. Αν για κάποιο λόγο τις αντιπαθείς και πάλι καταλαβαίνεις τι είναι αυτό που οι φίλοι τους αισθάνονται.
Μόνο το ποδόσφαιρο μπορεί να δημιουργήσει τέτοια αντιπάθεια ή συμπάθεια από ένα απλό παγωμένο δευτερόλεπτο. Το δευτερόλεπτο ενός γκολ.
Οι παίκτες του Άγιαξ κατέρρευσαν, εκείνοι της Τότεναμ πέταξαν ψηλά. Ο Μέσι κατέβασε το κεφάλι. Ο Οριγκί έτρεξε στην εξέδρα.
Στιγμές που το ποδόσφαιρο ταξιδεύει παγκόσμια.
Ένα έχει κλωτσήσει απλά στην αλάνα έχεις βιώσει κι εσύ με τον δικό σου τρόπο αυτά τα συναισθήματα.
Μπορείς να βάλεις τον εαυτό σου στην θέση τους έστω κι αν παρακολουθείς από χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά.
Το ποδόσφαιρο σου δίνει αντιπάλους. Σου δίνει και φίλους.
Κάνει σπίτια να ανταριάζουν από φωνές και ξυπνά μικρά παιδιά από τα κρεβατάκια τους.
Και στον… πολιτισμό βάζει φωτιά στα messenger και στα WhatsApp.
Μόνο το ποδόσφαιρο μπορεί να καταφέρει τέτοιες στιγμές, δύο φορές, μέσα σ’ ένα 24ωρο.
Μόνο το ποδόσφαιρο έχει την παγκόσμια δύναμη να κάνει τόσους πολλούς να σηκωθούν ή απλά να μην μπορούν να στρέψουν το βλέμμα τους αλλού.
Το ποδόσφαιρο μας ανήκει. Αλλά του ανήκουμε κι εμείς.
Κάποιες φορές δεν έχεις καμία άλλη επιλογή από το να ενδώσεις, να παραδοθείς.
Απλά δεν μπορείς να του αντισταθείς.
Όχι σε μια βδομάδα σαν κι αυτή…
