Πριν από 14 χρόνια, στις 25 Μαΐου, η Λίβερπουλ έκανε το δρομολόγιο κόλαση – παράδεισος στην Κωνσταντινούπολη.
Για 90 και κάτι λεπτά τις 25 Μαΐου 2005 καταργήθηκε η ποδοσφαιρική λογική και η Λίβερπουλ κατόρθωσε κάτι που έμεινε για πάντα χαραγμένο στις μνήμες των ποδοσφαιρόφιλων του πλανήτη τούτου.
Στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ εκείνης της σεζόν η ομάδα του Ράφα Μπενίτεθ αντιμετώπιζε την πανίσχυρη τότε Μίλαν, η οποία είχε στό ρόστερ της ονόματα όπως αυτά των Σεφτσένκο, Μαλντίνι, Ντίντα, Γκατούζο, Πίρλο, Κακά, τα οποία προκαλούσαν δέος.
Μετά το πρώτο 45λεπτο οι “ροσονέρι” ήταν καθηλωτικοί και προηγούνταν 3-0 αλλά κανείς δεν περίμενε αυτό που έμελε να γίνει.
Στην επανάληψη, οι Τζέραρντ, Τσάμπι Αλόνσο και Σμίτσερ κατάφεραν να φέρουν το ματς στα ίσια και να οδηγήσουν το παιχνίδι στην παράταση όπου καμία ομάδα δεν αναδείχθηκε νικήτρια.
Η ψυχοφθόρος διαδικασία των πέναλτι είχε φτάσει αλλά η νίκη ήταν ήδη προδιαγεγραμμένη στα μάτια των παικτών της Λίβερπουλ. Ο Ντούντεκ δήλωσε παρών και οι “κόκκινοι” κατάφεραν να φτάσουν στην κατάκτηση του βαρύτιμου τροπαίου με μία ανατροπή που έμεινε στην ιστορία.