Σπουδαίες προσωπικότητες, τόνοι ποδοσφαιρικού ταλέντου, ηγέτες, παγκόσμιοι πρωταθλητές, νικητές της χρυσής μπάλας. Παίκτες που έφτασαν κοντά, αλλά ποτέ δεν κατάφεραν να ανέβουν στο πιο ψηλό σκαλί του βάθρου και να σηκώσουν το τρόπαιο με τα αυτιά… Από τους είκοσι έναν που αδικήθηκαν, μόλις οι τέσσερις αγωνίζονται μέχρι και σήμερα…
Τζιανλουίτζι ΜΠΟΥΦΟΝ
O 42χρονος έφτασε μια ανάσα από το τρόπαιο το 2015 και το 2017 όταν έφτασε με τη Γιουβέντους στον τελικό όμως ηττήθηκε από τις ανώτερες Μπαρτσελόνα και Ρεάλ Μαδρίτης. Μετά από δύο αποτυχημένες απόπειρες αποφάσισε να δοκιμάσει στη Γαλλία με την πάμπλουτη Παρί Σεν Ζερμέν, αλλά και πάλι δεν τα κατάφερε, καθώς η Παρί αποκλείστηκε στους 16 από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ο ”Τζίτζι” κάθισε ένα χρόνο στο Παρίσι, πήρε το πρωτάθλημα και επέστρεψε στην Ιταλία όπου στις εγχώριες διοργανώσεις είναι κυρίαρχος με τη Μεγάλη Κυρία να είναι μόνιμη πρωταθλήτρια τα τελευταία χρόνια. Μοναδικός ευρωπαϊκός τίτλος για έναν από τους καλύτερους τερματοφύλακες όλων των εποχών, με τη φανέλα της Πάρμα, το κύπελλο UEFA to 1999, ενώ έχει αναδειχθεί παγκόσμιος πρωταθλητής το 2006 με την Εθνική.
Λοράν ΜΠΛΑΝ
Ο Γάλλος παγκόσμιος πρωταθλητής (1998) φόρεσε τις φανέλες ομάδων με πρωταγωνιστικό ρόλο στα ευρωπαϊκά κύπελλα, πέρασε από Ίντερ, Μπαρτσελόνα και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, αλλά δεν σήκωσε ποτέ το τρόπαιο με τα αυτιά. Μοναδικός τίτλος για τον ευφυή κεντρικό αμυντικό στην Ευρώπη, με τη φανέλα των ”μπλαουγκράνα”, σε μία και μοναδική σεζόν που έπαιξε στο Καμπ Νόου, κατέκτησε το κύπελλο κυπελλούχων το 1997.
Φάμπιο ΚΑΝΑΒΑΡΟ
Ο Ιταλός κεντρικός αμυντικός ήταν αρχηγός της ”Σκουάντρα Ατζούρα” στα γήπεδα της Γερμανίας όταν σήκωσε το μουντιάλ. Φόρεσε τις φανέλες της Ίντερ, της Γιουβέντους και της Ρεάλ Μαδρίτης, όμως το πιο μακριά που έφτασε ήταν τη σεζόν 2002-2003 με τους νερατζούρι, με τη Μίλαν να παίρνει το εισιτήριο για τον τελικό του Όλντ Τράφορντ κόντρα στη Γιουβέντους και μετέπειτα το τρόπαιο…Στην τροπαιοθήκη του σε συλλογικό επίπεδο έχει κατακτήσει παρέα με τον συμπατριώτη του Μπουφόν το κύπελλο UEFA στην Πάρμα.
Σεσκ ΦΑΜΠΡΕΓΑΣ
Ο Ισπανός που φόρεσε φανέλες με ιστορία (Άρσεναλ, Μπαρτσελόνα, Τσέλσι) και πλέον αγωνίζεται στη Μονακό, κατέκτησε πρωταθλήματα σε Αγγλία και Ισπανία, παγκόσμιο κύπελλο (2010) και ευρωπαϊκά πρωταθλήματα (2008 – 2012) με το εθνόσημο, έφτασε μια ανάσα το 2006 με τη φανέλα της Άρσεναλ στον τελικό κόντρα στη Μπαρτσελόνα στο Σταντ Ντε Φρανς, όμως η αποβολή του Γενς Λέμαν και η είσοδος του Χένρικ Λάρσον, ανέτρεψαν τα δεδομένα και η ομάδα του Φρανκ Ράιακαρντ.
Μίκαελ ΜΠΑΛΑΚ
Ο Γερμανός που έφτασε μια ”ανάσα” δύο φορές αλλά νερό δεν ήπιε. Με τη φανέλα της Μπάγερ Λεβερκούζεν, η ”ζωγραφιά” του Ζινεντιν Ζιντάν στέρησε από το αουτσάιντερ το τρόπαιο το 2002, ενώ το 2008 όταν έπαιζε στη Τσέλσι, ήταν η σειρά της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ να στερήσει στο Στάδιο Λουζνίκι το τρόπαιο από τον χορτασμένο Γερμανό μέσο στις εγχώριες διοργανώσεις με πρωταθλήματα στη Γερμανία με τη Μπάγερν Μονάχου και στο Λονδίνο με τους μπλε. Με την Εθνική Γερμανίας έφτασε μέχρι τον τελικό στα γήπεδα της Ιαπωνιας και της Κορέας, αλλά ο Ρονάλντο και η Βραζιλία είχαν διαφορετική άποψη.
Λόταρ ΜΑΤΕΟΥΣ
Έχει κερδίσει τα πάντα στην καριέρα του, μουντιάλ (1990), πρωταθλήματα στη Γερμανία κα την Ιταλία με την φανέλα της Μπάγερν Μονάχου και της Ιντερ, ατομικές διακρίσεις αλλά πάνω από όλα το σεβασμό. Ο Λόταρ Ματέους άγγιξε αλλά του γλίστρησε το τρόπαιο στον τελικό του Καμπ Νόου το 1999 με τους Βαυαρούς, όμως Σέριγχαμ και Σόλσκιερ του ”έκλεψαν” το κύπελλο.
Πάβελ ΝΕΝΤΒΕΝΤ
Ένας από τους κορυφαίους μεσοεπιθετικούς που πέρασαν ποτέ από το παγκόσμιο ποδόσφαιρο, ο Τσέχος που πήρε πρωταθλήματα με τις φανέλες της Λάτσιο και της Γιουβέντους. Έπαιξε πάνω από 100 ματς στην Ευρώπη και έχασε το πιο σημαντικό παιχνίδι στην καριέρα του. Απουσίασε λόγω τιμωρίας (συμπλήρωσε κάρτες) στον τελικό του 2005 στην Αγγλία όταν η Μίλαν κατάφερε να κερδίσει τη Γιουβέντους στα πέναλτι μετά το φτωχό και κακό 0-0 της κανονικής διάρκειας. Με τους ”λατσιάλι” κατόρθωσε να σηκώσει το κύπελλο κυπελλούχων (1999) στον τελικό με τη Μαγιόρκα (2-1), όπου μάλιστα είχε πετύχει και το γκολ της νίκης δέκα λεπτά πριν από το φινάλε.
Ζλάταν ΙΜΠΡΑΧΙΜΟΒΙΤΣ
Ίσως ο πιο αδικημένος απ’όλους είναι ο Σουηδός. Ακούγεται απίστευτο πως ένας τέτοιος ποδοσφαιριστής που έχει αγωνιστεί σε Άγιαξ, Γιουβέντους, Ίντερ, Μπαρτσελόνα, Μίλαν, Παρί Σεν Ζερμέν, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, με όλες άκουσε τον ύμνο αλλά δεν τα κατάφερε. Κέρδισε αμέτρητα εγχώρια πρωταθλήματα σε όλες τις χώρες εκτός από την Αγγλία. Ο Ζλάταν έφτασε πιο κοντά με τη Μπαρτσελόνα, όταν η ομάδα του Γκουαρδιόλα αποκλείστηκε από την προηγούμενη ομάδα του την Ίντερ στα ημιτελικά (2010) και μετέπειτα πήρε το τρόπαιο στον τελικό με τη Μπάγερν. Η Μίλαν ίσως είναι ο τελευταίος του σταθμός και το όνειρο του champions league κατά πάσα πιθανότητα, θα μείνει ανεκπλήρωτο.
ΡΟΝΑΛΝΤΟ
Το ”φαινόμενο”, ο παίκτης που άλλαξε τον τρόπο σκέψης των επιθετικών, ο χαρισματικός Βραζιλιάνος που ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμούς που έβαλαν σε κίνδυνο την καριέρα του, αλλά δεν τα παράτησε ποτέ. Ο παίκτης που έδινε παραστάσεις στα ευρωπαϊκά γήπεδα και γνώριζε την αποθέωση. Παγκόσμιος πρωταθλητής με τη ”σελεσάο” (2002) στα γήπεδα της Ιαπωνίας και της Κορέας με δύο δικά του γκολ απέναντι στη Γερμανία και τον Όλιβερ Καν, νικητής χωρίς να πάρει χρόνο συμμετοχής στα γήπεδα των ΉΠΑ (1994) ποτέ δεν κατόρθωσε να φτάσει έστω και μέχρι τον τελικό να το διεκδικήσει. Φόρεσε φανέλες με ιστορία, PSV, Μπαρτσελόνα, Ίντερ, Ρεάλ Μαδρίτης, Μίλαν και κέρδισε κύπελλο κυπελλούχων με τη Μπαρτσελόνα στην μοναδική σεζόν που έπαιξε (1997) με δικό του γκολ στον τελικό απέναντι στη Παρί Σεν Ζερμέν (1-0) και το κύπελλο UEFA κόντρα στη Λάτσιο (3-0) όταν με δικό του χορευτικό, ”ζάλισε”’ τον Μαρκετζάνι και διαμόρφωσε το τελικό αποτέλεσμα.
Λιλιάν Τουράμ, Τζιανλούκα Ζαμπρότα, Ρομπέρτ Πιρές, Φραντσέσκο Τότι, Ντένις Μπέρχκαμπ,
Φιλίπ Κοκού, Ζορζ Γουεά, Πατρίκ Βιερά, Ερνάν Κρέσπο, Ρουντ Φαν Νίστελροϊ, Ρομπέρτο Μπάτζιο και Τζόρτζιο Κιελίνι… Ποδοσφαιριστές που τίμησαν και ίδρωσαν βαριές φανέλες και άξιζαν να σηκώσουν το πολυπόθητο τρόπαιο. Ο μοναδικός που είναι εν ενεργεία είναι ο αρχηγός της Γιουβέντους Τζόρτζιο Κιελίνι, ο οποίος τραυματίστηκε νωρίς στη σεζόν, επέστρεψε στις προπονήσεις και στα 35 του, οι ευκαιρίες λιγοστεύουν…