Την βραδιά εκείνη η Λίβερπουλ κέρδισε το πέμπτο της τρόπαιο Κυπέλλου Πρωταθλητριών/Τσάμπιονς Λιγκ, με μία απίθανη ανατροπή. Βρέθηκε πίσω στο σκορ από τη Μίλαν με σκορ 3-0, ισοφάρισε, για να επικρατήσει τελικά στα πέναλτι 3-2 μπροστά σε ένα κοινό 70.000 στο Ολυμπιακό Στάδιο Ατατούρκ της Κωνσταντινούπολης.
Η νίκη διέσωσε μια κατά τα άλλα απογοητευτική χρονιά για τους «Reds», οι οποίοι είχαν ολοκληρώσει τη σεζόν της Premier League στην πέμπτη θέση μετά από έναν πρόωρο αποκλεισμό από το FA Cup και μια ήττα από την Τσέλσι στον τελικό του League Cup. Η νίκη επέτρεψε επίσης στη Λίβερπουλ να αγωνιστεί στο Champions League της επόμενης σεζόν, παρότι βρέθηκε εκτός τετράδας στο πρωτάθλημα, αλλά η UEFA της χορήγησε ειδική εξαίρεση για να αγωνιστεί τη σεζόν 2005-06 στη διοργάνωση, ως κάτοχος του τίτλου.
Η Μίλαν ένιωσε σίγουρη ότι αυτή θα επικρατήσει, πήρε από νωρίς προβάδισμα με τον Πάολο Μαλντίνι μετά από μόλις 51 δευτερόλεπτα. Ήταν το πιο γρήγορο γκολ σε τελικό Κυπέλλου Πρωταθλητριών/Τσάμπιονς Λιγκ και έκανε τον 36χρονο Μαλντίνι τον γηραιότερο σκόρερ της διοργάνωσης. Οι προσπάθειες της Λίβερπουλ να ισοφαρίσει, την έκαναν ευάλωτη στις αντεπιθέσεις των «ροσονέρι», με αποτέλεσμα να δεχτεί άλλα δύο γκολ πριν από την ανάπαυλα, και τα δύο από τον Αργεντινό επιθετικό Ερνάν Κρέσπο (38′, 42′), ο Αργεντινός που έπαιζε ως δανεικός από την Τσέλσι.
Το προβάδισμα 3-0 της Μίλαν φαινόταν ανυπέρβλητο εμπόδιο, αλλά η Λίβερπουλ έκανε πολύ έντονη την πίεση της στον αντίπαλο μετά την ανάπαυλα. Έπαιξε με τρεις αμυντικούς για να ενισχύσει την επίθεσή της, μια τακτική που απέδωσε γρήγορα, καθώς κατάφερε να πετύχει τρία γκολ μέσα σε ένα εξάλεπτο (Τζέραρντ 54′, Σμίτσερ 56′, Αλόνσο 60′) για να ισοφαρίσει. Μία από τις καλύτερες αμυντικές γραμμές στον κόσμο, αποτελούμενη από Γιαπ Σταμ, Καφού, Νέστα και Μαλντίνι είχε πελαγώσει μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Ο τελικός πήγε στην παράταση και μετά στα πέναλτι.
Η Μίλαν έχασε τα δύο πρώτα της πέναλτι , η Λίβερπουλ ήταν εύστοχη στα δύο πρώτα, αλλά το τρίτο χάθηκε από τον Ρίσε. Έτσι μετά από τέσσερα χτυπήματα η Λίβερπουλ είχε προηγηθεί 3-2. Ο Ουκρανός επιθετικός της Μίλαν Αντρέι Σεφτσένκο, ο οποίος είχε σκοράρει το νικητήριο πέναλτι στον Τελικό του 2003, ανέλαβε το τελευταίο πέναλτι της Μίλαν, γνωρίζοντας ότι έπρεπε να το μετατρέψει σε γκολ για να αποτρέψει τη νίκη της Λίβερπουλ. Δυστυχώς για τη Μίλαν, το έστειλε ακριβώς στη μέση, όπου απομακρύνθηκε από τον Ντούντεκ.
Μία τρελή βραδιά είχε ολοκληρωθεί. Ούτε οι νικητές, ούτε οι ηττημένοι είχαν συνειδητοποιήσει τι είχε συμβεί εκείνη τη βραδιά. Όπως παραδέχτηκε και ο Ράφα Μπενίτεθ μετά τον αγώνα: «Το πρόβλημά μου είναι ότι δεν έχω λόγια να εκφράσω αυτά που νιώθω αυτή τη στιγμή».
«Ως αρχηγός αυτής της ομάδας, πρέπει να πω ότι δεν υπήρχε πιο περήφανος άνθρωπος στον πλανήτη εκείνη τη νύχτα», θα θυμόταν αργότερα ο Τζέραρντ. «Ήταν μια σουρεαλιστική βραδιά και ένα σουρεαλιστικό παιχνίδι ποδοσφαίρου. Ακόμη και τώρα είναι δύσκολο να περιγράψω, τι συνέβη εκείνο το βράδυ».
