Ημέρα 9η
Η όμορφη περιπέτεια μας στην Ολλανδία έφτασε στο τέλος της και τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα… Χαρά που θα δούμε και πάλι τους δικούς μας ανθρώπους και λύπη που θα αποχωριστούμε αυτόν τον επίγειο παράδεισο.
Μετά από εννέα ημέρες παραμονής στο καταπράσινο Όστερμπεκ, ήρθε η ώρα της επιστροφής στην Ελλάδα. Την τελευταία στιγμή προλάβαμε να δούμε λίγο και το πολυδιαφημισμένο Άμστερνταμ. Τα κανάλια του ξεχωρίζουν, έχει διαφορετικό χρώμα, είναι σαφέστατα πιο θορυβώδες σε σχέση με τις υπόλοιπες πόλεις της Ολλανδίας και γεμάτο τουρίστες, ενώ -όπως ήταν αναμενόμενο- υπάρχουν παντού… ποδήλατα. Τόσα πολλά, που κάνουν δύσκολη τη ζωή του πεζού. Με δυσκολία κατάφερα να αποφύγω κανά- δυο που ερχόντουσαν κατευθείαν πάνω μου… Μια μικρή λωρίδα πεζοδρομίου για τον πεζό και δρομάρες για τους… ασταμάτητους ποδηλάτες. Δεν τους πιάνεις τους Ολλανδούς πουθενά…
Οι ουρές στα μουσεία του Άμστερνταμ απίστευτες και μετά την ολιγόωρη παραμονή στην πόλη, πήραμε το δρόμο για τα …λιβάδια του Σούιτγκραφ στο Άρνεμ. Ποιος είπε ότι μόνο στη χώρα μας έχουμε κίνηση; Σταματημένα τα αυτοκίνητα στην Εθνική οδό και μια διαδρομή που δεν χρειάζεται περισσότερη από μια ώρα, τη διανύσαμε σε 2 ώρες και 15 λεπτά. Και παραδόξως δεν χαθήκαμε! Μετά τη μικρή ταλαιπωρία, πήραμε τη θέση μας στις εξέδρες του γηπέδου για να δούμε το τελευταίο φιλικό τεστ του Παναθηναϊκού επί ολλανδικού εδάφους. Στο γήπεδο λίγοι ομογενείς, καμιά δεκαριά οπαδοί της Γάνδης και είκοσι οπαδοί της Βιτέσε! Μάλιστα οι Ολλανδοί φορούσαν φανέλες της ομάδας τους, είχαν κρεμάσει πανό της Βιτέσε, τραγουδούσαν συνθήματα και …αποθέωναν τους παίκτες του Παναθηναϊκού, για να πικάρουν τους Βέλγους. Έβγαλαν και κάμποσες φωτογραφίες με τον Μέντεζ που είναι αγαπητός στο Ολλανδικό κοινό…
Χορτάσαμε προπονήσεις, είδαμε από κοντά το “χτίσιμο” του νέου Παναθηναϊκού, πήραμε γερή γεύση από τη νουβέλ βαγκ του Τριφυλλιού, αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε την ποδοσφαιρική φιλοσοφία του Γιάννη Αναστασίου και επιστρέφουμε γεμάτοι γνώσεις και εικόνες στην πατρίδα. Ελπίζω να σας κράτησα καλή συντροφιά όλες αυτές τις μέρες… Ελλάδα ερχόμαστεεεεεεε!!!
Ημέρα 8η
Πέρασαν κι όλας οκτώ μέρες στην Ολλανδία και ούτε που το καταλάβαμε. Όταν η μέρα σου αρχίζει νωρίς το πρωί και δουλεύεις μέχρι αργά το βράδυ, τότε οι ώρες κυλούν σαν… νεράκι.
Όμως ήρθε η στιγμή να αποχωριστούμε το προπονητικό κέντρο που έγινε το… στέκι μας τις τελευταίες ημέρες, αφού ο Παναθηναϊκός έκανε το πρωί την τελευταία του προπόνηση στο Όστερμπεκ. Όχι ότι θα μου λείψει και πολύ… Αλλά σε κάποιους Ολλανδούς σίγουρα θα λείψει το Τριφύλλι. Είχαν συνηθίσει στην παρουσία του Παναθηναϊκού αυτό το διάστημα οι ποδοσφαιρόφιλοι της περιοχής και απογοητεύτηκαν όταν έμαθαν τα νέα. “Θα φύγετε κι όλας;” μας ρώτησε ένας Ολλανδός που ήταν μόνιμος θεατής των προπονήσεων του Τριφυλλιού. Στεναχωρήθηκαν και οι λιγοστοί ομογενείς που ήρθαν στο Όστερμπεκ και δεν θα δουν άλλες προπονήσεις και αγώνες της αγαπημένης τους ομάδας…
Πάντως το μέρος ήταν ιδανικό για προετοιμασία, το τοπίο ονειρικό, οι εγκαταστάσεις εξαιρετικές, το ξενοδοχείο σε κοντινή απόσταση και μοναδική παραφωνία ήταν ο καιρός που έγινε… ελληνικός τις τελευταίες ημέρες και ταλαιπώρησε λίγο τους παίκτες του Παναθηναϊκού.
Για φαγητό επιλέξαμε το κοντινό Άρνεμ. Το εντυπωσιακότερο σημείο της πόλης είναι το Γέλρεντομ, έδρα της Βιτέσε. Λίγο πριν μπεις στην πόλη βλέπεις αυτό το στολίδι και τα… χάνεις. Στο κέντρο του Άρνεμ έχει και μια μικρή ελληνική γωνιά. Μια σημαία της πατρίδας μας κυματίζει και τρια ελληνικά εστιατόρια βρίσκονται το ένα κοντά στο άλλο. Συναντήσαμε και έναν Σύρο, ο οποίος άκουσε να μιλάμε ελληνικά, μας χαμογέλασε και πλησίασε: “Έλληνες είστε; Δεύτερη πατρίδα μου είναι η Ελλάδα. Είκοσι χρόνια εκεί, την αγάπησα. Μου έχει λείψει και πονάει η καρδιά μου με όσα συμβαίνουν” μας είπε ο φίλος από την Συρία που δουλεύει τους τελευταίους μήνες στην Ολλανδία λόγω κρίσης… Στην επιστροφή μας βρήκαμε και δύο οπαδούς του Τριφυλλιού, με κασκόλ και φανέλες, να αναζητούν το ξενοδοχείο της ομάδας στο Όστερμπεκ.
Το απόγευμα της Τετάρτης ο Παναθηναϊκός δίνει το τελευταίο φιλικό τεστ και την Πέμπτη επιστρέφουμε στην πατρίδα… Μια και σήμερα λοιπόν…
Ημέρα 7η
Ημέρα 7η
Ημέρα 7η
Δεν μας έφτανε η βαριά ήττα από το τεχνικό επιτελείο, την επόμενη ημέρα αισθανθήκαμε και τις …συνέπειες. Προβλήματα τραυματισμών μας ταλαιπωρούν και παραμένουν ως …κακό ενθύμιο για να θυμίζουν τη συντριβή. Και δεν φτάνει μόνο αυτό, αλλά δεχόμαστε και πειράγματα από τους νικητές… Ας είχα ποδοσφαιρικά παπούτσια και θα σας έλεγα…
Μυρίζει καλοκαιράκι στην Ολλανδία τις τελευταίες ημέρες και φαίνεται πως ο καιρός θέλει να μας βάλει σε κλίμα… Ελλάδας, καθώς πλησιάζει η επιστροφή μας στην πατρίδα. Η θερμοκρασία το μεσημέρι ξεπέρασε τους 30 βαθμούς (!!!), ο ήλιος ήταν καυτός, τα μπουφάν μπήκαν στην ντουλάπα και βγήκαν τα κοντομάνικα.Ότι καλύτερο για εμάς, ότι χειρότερο για τους παίκτες του Παναθηναϊκού, που τα έχουν βρει σκούρα με τη ζέστη.
Ξεκλέψαμε λίγο χρόνο, για να δούμε καλύτερα το Όστερμπεκ και είμαι πεπεισμένος ότι αυτό το μικρό χωριό είναι ένας μικρός παράδεισος… Πλακόστρωτα δρομάκια, ποδηλατόδρομοι, μεγάλη αγορά, ποιοτικά εστιατόρια (φοβερό το τοπικό σνίτσελ με μπέικον και μανιτάρια) και …ησυχία. Ηρεμεί το κεφάλι σου… Οι οδηγοί είναι υπομονετικοί και δεν κορνάρουν…ποτέ. Οι κάτοικοι ευγενικοί και πρόθυμοι να σε βοηθήσουν και τα σπίτια βγαλμένα από …παραμύθι. Είδαμε και το θορυβώδες Άρνεμ, ωστόσο η μεγαλούπολη της περιοχής δεν εντυπωσιάζει.
Το απόγευμα βρεθήκαμε στο …γνωστό μας μέρος. Στην έδρα της Άρνεμσε Μπόις του Σούιτγκραφ. Η μοναδική ερασιτεχνική ομάδα της περιοχής του Άρνεμ με σκεπαστές εξέδρες, καλά αποδυτήρια και μπαρ. Εξαιρετικές εγκαταστάσεις για έναν σύλλογο που αγωνίζεται στις τελευταίες ερασιτεχνικές κατηγορίες και έντονο ελληνικό χρώμα στο γήπεδο. Περισσότεροι από 100 φίλοι του Τριφυλλιού ήρθαν στο Άρνεμ για να παρακολουθήσουν την αγαπημένη τους ομάδα. Φανέλες του Λέτο, του Κατσουράνη και του Μπασινά, σημαίες, κασκόλ και πανό από τους οπαδούς των Πράσινων, οι οποίοι ταξίδεψαν κυρίως από τη γειτονική Γερμανία και έδωσαν παλμό στο φιλικό με την Ανόρθωση. Ρωτούσαν με αγωνία για τις εξελίξεις στο Τριφύλλι, έψαχναν τους νεοαποκτηθέντες Μπαϊράμι και Μέντεζ για μια φωτογραφία και αγκάλιασαν ζεστά τα νέα παιδιά της ομάδας. Αγνή αγάπη από τους φίλους του Παναθηναϊκού που ζουν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την πατρίδα και βρήκαν την ευκαιρία να δουν από κοντά την ομάδα που έχουν στην καρδιά τους.
Ημέρα 6η
Με τον ζεστό ήλιο να μας συντροφεύει για δεύτερο σερί πρωινό, άρχισε η μέρας μας στο Όστερμπεκ. Ημέρα…ντέρμπι για τους απεσταλμένους του Τύπου, καθώς το μεσημεράκι θα αντιμετωπίζαμε σε φιλική αναμέτρηση το τεχνικό επιτελείο του Παναθηναϊκού. Τόσες ημέρες σε αυτή την πράσινη γωνιά της Ολλανδίας, γι’ αυτό το φιλικό συζητάγαμε και τελικά ήρθε η μεγάλη στιγμή! Τα πρώτα προβλήματα παρουσιάστηκαν με την άφιξη μας στο προπονητικό κέντρο, καθώς συνειδητοποιήσαμε πως οι μισοί δεν είχαμε φέρει μαζί μας ποδοσφαιρικά παπούτσια… Μεγάλο το μειονέκτημα, όμως δεν λυγίσαμε… Ακόμα και με αθλητικά, θα μπαίναμε στη δράση. Και ότι βγει! Βέβαια, όταν αντικρίσαμε Σαραβάκο, Αναστασίου, Παπαβασιλείου και Βονόρτα να κάνουν ζέσταμα και να μας περιμένουν στο γήπεδο, άρχισε να τρέχει κρύος ιδρώτας. Όμως το …τρακ ήταν στιγμιαίο και η προσαρμογή άμεση στις συνθήκες του αγώνα.
Δώσαμε μεγάλη μάχη, πιέσαμε τον αντίπαλο και καταφέραμε στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου να μείνουμε κοντά στο σκορ. Και ας …πυροβολούσαν Αναστασίου και Σαραβάκος την εστία μας. Ο δικός μας …Καρνέζης ήταν σε μεγάλη μέρα και είχε κατεβάσει τα ρολά με την βοήθεια της φορμαρισμένης άμυνας που στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Όσο περνούσε η ώρα …ξεθαρρεύαμε και κερδίζαμε μέτρα στο γήπεδο. Έσπασε ο …πάγος με το πρώτο γκολ, ήρθε και το δεύτερο για να μας ανεβάσει το ηθικό… Τι το θέλαμε; Οι αντίπαλοι …τσαντίστηκαν, σοβαρεύτηκαν στο δεύτερο μέρος και μας …διέλυσαν. Έτρεχα για να προλάβω τον Σαραβάκο, όμως κυρίως έβλεπα την …πλάτη του, ενώ ο Αναστασίου τα βρήκε …σκούρα με τον προσωπικό του αντίπαλο (δηλαδή εμένα) στο πρώτο ημίχρονο, όμως τα γκολάκια του τα έβαλε…
Φοβερές ατάκες από τον Δημήτρη Σαραβάκο στον Βασίλη Οικονομίδη που έχανε τα …άχαστα ( “μήπως παίζεις για τον αντίπαλο και δεν το ξέρουμε; ), ολλανδικό στυλ ποδοσφαίρου από Φος και Αναστασίου, ποιότητα ο Παπαβασιλείου, “βράχος” ο Βονόρτας και …ψίθυροι απελπισίας στο δεύτερο ημίχρονο από την ομάδα μας (“πότε θα τελειώσει το μαρτύριο;”).
Η προσπάθεια μετράει! Τα δώσαμε όλα, το καταευχαριστηθήκαμε, αισθανθήκαμε δέος και τιμή που βρεθήκαμε απέναντι σε μεγάλες μορφές του ελληνικού ποδοσφαίρου και ανανεώσαμε το ραντεβού μας για την επόμενη σεζόν.
Ημέρα 5η
Τελικά η καθημερινή μου …γκρίνια έφερε αποτελέσματα. Ούτε …μαγικά να έκανα. Μυρίσαμε… καλοκαιράκι στο Όστερμπεκ και μετά από πέντε μέρες είδαμε επιτέλους λίγο ήλιο! Ανέβηκε η θερμοκρασία σε φυσιολογικά επίπεδα (26 βαθμοί) και απολαύσαμε την απότομη αλλαγή του καιρού. Για εμάς ήταν ότι πρέπει, για τους παίκτες του Παναθηναϊκού ένα μικρό …μαρτύριο, αφού έπρεπε να προπονηθούν κάτω από τον ζεστό ήλιο.
Μια πιτσιρίκα μας αναστάτωσε ευχάριστα στην πρωινή προπόνηση. Μια οικογένεια ομογενών από τη Στουτγκάρδη, οι οποίοι δεν χάνουν προετοιμασία τα τελευταία χρόνια ήρθαν και στο Όστερμπεκ και έφεραν μαζί τους και την αξιολάτρευτη Ευαγγελία που ήταν όλο παιχνίδι και νάζι. Τι “ΠΑΟ, ΠΑΟ” τραγουδούσε, τι προς την μπάλα έτρεχε για να την κλοτσήσει… Είχε και χειροκροτήματα το… μενού για τους παίκτες του Παναθηναϊκού από τη δίχρονη θαυμάστρια τους που έκλεψε την παράσταση.
Οι ρυθμοί στο Όστερμπεκ χαλαροί… Μα πολύ χαλαροί. Η μοναδική κίνηση που είδα ήταν στο …σούπερ μάρκετ, λίγο πριν κλείσει. Τόσο κόσμο μαζεμένο δεν περίμενα να δω σε αυτό το μικρό χωριό… Τουλάχιστον ηρέμησε το κεφάλι μας από τη βουή της Αθήνας και έχουμε χορτάσει πράσινο…
Λίγες ώρες έχουν πλέον μείνει για την στιγμή που όλοι περιμέναμε. Μετά το τέλος της πρωινής προπόνησης της Κυριακής θα γίνει το ΜΕΓΑΛΟ ΜΑΤΣ. Δημοσιογράφοι εναντίον τεχνικού επιτελείου και μόνο με ένα …θαύμα γλιτώνουμε! Κάναμε και …προπονησούλα για να είμαστε απόλυτα έτοιμοι για τη μεγάλη πρόκληση. Δεν είναι και μικρό πράγμα να έχεις απέναντι σου τον Δημήτρη Σαραβάκο, τον Γιάννη Αναστασίου, τον Γρηγόρη Παπαβασιλείου και τον Γιάννη Βονόρτα… Ευτυχώς λείπει ο Νταμπίζας…
Τουλάχιστον ο τερματοφύλακας μας (Καρνέζη τον φωνάζουν οι ειδικοί) είναι σε εξαιρετική κατάσταση και ετοιμάζεται για …φουλ δουλειά την Κυριακή. Πάμε τώρα για …προετοιμασία με λουκάνικα και μπίρες και αύριο θα τα πούμε για το …αναμενόμενο πάθημα μας.
Ημέρα 4η
Εδώ και τρεις ημέρες ήλιο δεν έχουμε δει στο Όστερμπεκ… Συννεφιά, συννεφιά και πάλι… συννεφιά. Και ψιλόβροχο ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Ο… χειμώνας εδώ φαίνεται ότι κρατάει όλο το καλοκαίρι και οι θερμοκρασίες είναι αρκετά χαμηλές για την εποχή. Ελλάδα και πάλι Ελλάδα!
Το πρωί οι παίκτες του Παναθηναϊκού πήραν τα …δάση και βρήκα επιτέλους την ευκαιρία μετά από τρεις ημέρες παραμονής στο Όστερμπεκ, να δω αυτόν τον τόπο.
Υψηλή ποιότητα ζωής σε αυτό το μικρό χωριό που βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα μακριά από Άρνεμ. Παντού ποδηλατόδρομοι και όλοι με ένα ποδήλατο βολτάρουν, καθώς στην Ολλανδία προτεραιότητα έχει ο ποδηλάτης. Και πράσινο να χορτάσει το μάτι σου… Το δάσος είναι …ατελείωτο και οι πινακίδες που υπάρχουν, εκπλήσσουν τον επισκέπτη. “Προσοχή ζαρκάδια και αγριογούρουνα” είδα τρεις – τέσσερις φορές στη διαδρομή για το χωριό, ενώ αρκετές είναι οι φάρμες με άλογα και ελάφια.
Το Όστερμπεκ είναι γνωστό για την Μάχη του Άρνεμ που έγινε το 1944 και ακόμα και αν δεν το γνωρίζεις, όταν φτάνεις εδώ το καταλαβαίνεις… Μια μεγάλη αψίδα δεσπόζει στην είσοδο του Όστερμπεκ με αναφορά σε όσα έγιναν στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ υπάρχει και ένα σύγχρονο μουσείο αποκλειστικά για εκείνη τη μάχη.
Αρκετά τα μνημεία που είναι αφιερωμένα στους πεσόντες και ακόμα πιο πολλοί οι επισκέπτες που έρχονται στο Όστερμπεκ μόνο και μόνο για να δουν τον τόπο, όπου έγινε η μεγάλη μάχη.
Είδα όσα μπόρεσα στον λίγο χρόνο που είχα στη διάθεση μου, μικρή ανάσα στο ξενοδοχείο και το απόγευμα πήραμε τη γνωστή πεντάλεπτη διαδρομή προς το προπονητικό κέντρο. Η παρέα… μεγάλωσε στο Όστερμπεκ. Ο Ντάβιντ Μέντεζ ενσωματώθηκε στην αποστολή του Παναθηναϊκού, έκανε την πρώτη του προπόνηση και πιθανότατα θα κάνει ντεμπούτο στο φιλικό με την Ανόρθωση. Τις επόμενες ημέρες θα μπορέσουμε να πούμε περισσότερα για τον Ολλανδό χαφ. Πάντως εμφανίστηκε λίγο…μαζεμένος, καθώς ήταν μόλις η πρώτη του ημέρα στην ομάδα και καλά καλά δεν γνωρίζει τα ονόματα των νέων του συμπαικτών.
Όλα κυλούν ρολόι μέχρι στιγμής. Το τοπίο είναι ονειρικό, οι προπονήσεις ανοικτές για τους εκπροσώπους του Τύπου (ο Φερέιρα άφηνε μόνο μια προπόνηση την ημέρα) και παίρνουμε γερή γεύση από την προετοιμασία του Παναθηναϊκού. Το μοναδικό που μας τα …χαλάει είναι το ωράριο των εστιατορίων. Οι κουζίνες κλείνουν στις 9:30(!!!) και αν είσαι Έλληνας, δεν…τρως το βράδυ. Γιατί απλά δεν βρίσκεις τίποτα ανοικτό μετά τις 10, ενώ οι δρόμοι ερημώνουν. Ακόμα και αν αρχίζει να βραδιάζει εκείνη την ώρα!!! Εις αύριον τα νεώτερα…
Ημέρα 3η
Με την… συνηθισμένη πια συννεφιά και τα απαραίτητα μακρυμάνικα λόγω της ολλανδικής …δροσούλας, άρχισε η μέρα μας στο Όστερμπεκ. Πρωινή προπόνηση είχε το πρόγραμμα και μετά ματς! Ήρθε η στιγμή για να δούμε και πάλι ποδόσφαιρο και πραγματικά είχα μεγάλη περιέργεια να παρακολουθήσω τους …”μπέμπηδες” του Γιάννη Αναστασίου. Στο προπονητικό κέντρο άρχισαν ήδη τα …πειράγματα μεταξύ δημοσιογράφων και τεχνικού τιμ του Παναθηναϊκού για το μεγάλο Κυριακάτικο φιλικό. Ελπίζουμε- οι συνάδελφοι υποστηρίζουν πως είναι σε καλή κατάσταση- και κάνουμε μεγάλες προσπάθειες για μεταγραφή… έκπληξη στην ομάδα μας. Αν γίνει το μπαμ, τότε ποιος μας πιάνει!
Πάντως είδα το μάτι του Γιάννη Αναστασίου να …γυαλίζει και αυτό δεν μου άρεσε καθόλου. Τουλάχιστον να έχουμε καλό τερματοφύλακα, μήπως και μας …σώσει από τη συντριβή. Είπαμε όμως. Ηθικόν ακμαιότατον!
Το μπλέξιμο στους ολλανδικούς δρόμους έχει γίνει πια κομμάτι της καθημερινότητας μας και δεν γινόταν να μην …χαθούμε και αυτή τη φορά. Ακόμα και τα gps μπλόκαραν! Με λίγη δυσκολία και μετά από ένα μισάωρο στους αγρούς των προαστίων της περιοχής του Άρνεμ, τελικά φτάσαμε στο γήπεδο που φιλοξένησε τη φιλική αναμέτρηση του Παναθηναϊκού με μια μεικτή τοπική ομάδα.
Μικρό και συμπαθητικό γήπεδο, ήρθαν και λίγοι ομογενείς για να δουν το ματς και κάμποσοι Ολλανδοί που χειροκρότησαν θερμά τον Παναθηναϊκό. Πέντε μάλλον… μπερδεύτηκαν, καθώς ήρθαν με φανέλες και σημαίες της Βίτεσε.
Πόλος έλξης; Και πάλι ο Γιάννης Αναστασίου! Ο τεχνικός του Τριφυλλιού έχει καλό όνομα στην Ολλανδία και υπέγραψε αρκετά αυτόγραφα πριν και μετά το τέλος του αγώνα. Κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης, είδε τα πιτσιρίκια του να ακολουθούν πιστά τις εντολές του και αυτό μόνο ικανοποιημένο τον άφησε. Το χαμόγελο του, τα έλεγε όλα. Από αύριο θα έχουμε και νέες αφίξεις στο Όστερμπεκ. Ο Μέντεζ έρχεται στα …μέρη μας και πιθανότατα να έχουμε και συνέχεια στα νέα πρόσωπα…
Ημέρα 2η
Όταν η τεχνολογία σε προδίδει στα μέσα μιας σχετικά μεγάλης διαδρομής σε ξένη χώρα, είναι βράδυ και η οδική σήμανση είναι για …γέλια, μια είναι η κατάληξη. Χάνεσαι…
Αυτό πάθαμε κι εμείς στη δεύτερη ημέρα παραμονής μας στην Ολλανδία. Προσπαθήσαμε να γυρίσουμε από το Άμστερνταμ στο Όστερμπεκ, ξαναπροσπαθήσαμε, κάναμε άλλες …δέκα προσπάθειες και τελικά τα καταφέραμε! Αν και αντί για μια ώρα δρόμο, κάναμε δυόμισι! Και η βραδιά έγινε ακόμα πιο …ονειρική, όταν συνειδητοποιήσαμε πως όλα είναι κλειστά στο Όστερμπεκ. Μα ΟΛΑ! Νηστικός και ταλαιπωρημένος, ήδη ονειρεύομαι το πρωινό…
Λησμόνησα να σας πω τι κάναμε στο Άμστερνταμ. Ζήσαμε μια ξεχωριστή εμπειρία και είδαμε από κοντά πως οι Ολλανδοί τιμούν τους ποδοσφαιρικούς τους θρύλους. Παρακολουθήσαμε στο -σχεδόν- γεμάτο Ολυμπιακό Στάδιο του Άμστερνταμ το φιλικό παιχνίδι των παλαίμαχων του Άγιαξ προς τιμήν του Σγιακ Σβαρτ, είδαμε αγωνιζόμενο τον Γιάννη Αναστασίου και πήραμε ένα μεγάλο μάθημα για το πως ΠΡΕΠΕΙ μια ομάδα και οι οπαδοί της, να τιμούν έναν ποδοσφαιριστή που δόξασε τη φανέλα της…
Εκδηλώσεις λατρείας για τον Σβαρτ, ζεστή αγκαλιά και στον Γιάννη Αναστασίου από τους φίλους του Άγιαξ. Στα του Όστερμπεκ, ο καιρός θύμισε κάτι από ελληνικό χειμώνα. Βροχή όλο το βράδυ, έπεσε αρκετά η θερμοκρασία και το πρωί ψάχναμε τα μακρυμάνικα και τα μπουφάν. Ευτυχώς το πάθημα των περασμένων ετών έγινε …μάθημα και η βαλίτσα είχε τα ΠΑΝΤΑ. Το Όστερμπεκ δεν έχω προλάβει να το περπατήσω ακόμα. Κάτι οι προπονήσεις, κάτι η δουλειά για το σάιτ και το κανάλι, μόνο τη διαδρομή ξενοδοχείο- προπονητικό κέντρο έχω κάνει. Έχουμε μέρες ακόμα… Για την ώρα, περιμένω με ανυπομονησία τα πρώτα δείγματα γραφής των …μπέμπηδων του Αναστασίου. Πρώτο φιλικό τεστ την Πέμπτη για το Τριφύλλι απέναντι σε μια ερασιτεχνική ομάδα του Άρνεμ και επιτέλους ήρθε η ώρα για να δούμε και μπαλίτσα… Μας έλειψε…
Ημέρα 1η
Ξημερώματα Τρίτης το ραντεβού στο “Ελευθέριος Βενιζέλος”. Το μάτι με …δυσκολία ανοίγει και αφού ο καφές κάνει και πάλι το… θαύμα του, κατευθύνομαι προς την πύλη. Προορισμός το Ντίσελντορφ και από εκεί θα πάμε οδικώς στο Όστερμπεκ της Ολλανδίας, το οποίο βρίσκεται κάτι περισσότερο από 100 χιλιόμετρα μακριά.
Το αεροπλάνο γεμάτο ηλιοκαμένους και ευδιάθετους Γερμανούς, οι οποίοι επιστρέφουν από τις διακοπές τους. Ταξιδεύουν μαζί μας και λίγοι ομογενείς, οι οποίοι ήρθαν στην πατρίδα και γυρίζουν στην Γερμανία…
Τρίωρη η πτήση, αναζήτηση… βαλιτσών στο Ντίσελντορφ, παίρνουμε και το αυτοκίνητο και βουρ για Όστερμπεκ.
Στη διαδρομή ξεκουράζεται το μάτι… Πράσινο παντού. Μα παντού! Με τη βοήθεια της τεχνολογίας, αποφεύγουμε λάθη του παρελθόντος, φτάνουμε άνετα στον τόπο που θα μας φιλοξενήσει για τις επόμενες 9 ημέρες και …τα χάνουμε με την φυσική ομορφιά του Όστερμπεκ. Ένα κλασικό ολλανδικό χωριό, με τα πλακόστρωτα δρομάκια και τα γραφικά σπιτάκια, “κρυμμένο” μέσα σε ένα καταπράσινο δάσος…
Χαμογελαστά πρόσωπα μας καλωσορίζουν και οι φιλόξενοι Ολλανδοί πρόθυμοι να μας βοηθήσουν. Καλό ποδαρικό κάναμε… Και πριν καλά καλά τακτοποιηθούμε, παίρνουμε και μια δυνατή γεύση προετοιμασίας. Πρώτη προπόνηση για το Τριφύλλι στο Όστερμπεκ.
Άρχισε άλλη μια προετοιμασία του Παναθηναϊκού… Άλλη μια σεζόν… Όμως τούτη τη φορά, όλα είναι διαφορετικά. Ίσως η πιο …περίεργη προετοιμασία των τελευταίων χρόνων. Λίγοι έμειναν από την περσινή χρονιά, ελάχιστες οι μεταγραφές και μπόλικη …πιτσιρικαρία. Και ένα νέο τεχνικό επιτελείο στην ομάδα… Έχουμε πολλά να δούμε τις επόμενες ημέρες…