Η αναμέτρηση των «Ζωσιμάδων», κόντρα στον ΠΑΣ Γιάννενα, κατέδειξε με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο, το δημιουργικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο Αρης και το οποίο δεν του επιτρέπει να γίνεται ανταγωνιστικός, σε μεγάλα κομμάτια του παιχνιδιού. Οι κίτρινοι έμοιαζαν κομμένοι στα δύο, μη μπορώντας να αναλάβουν την πρωτοβουλία των κινήσεων, να βγάλουν μια κάθετη πάσα της προκοπής, να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις υγιούς ανάπτυξης.
Ο Σούλης Παπαδόπουλος, έχει δύο επιλογές: Είτε να αναζητήσει εκ των έσω τις λύσεις, προβαίνοντας σε αλχημείες, είτε να ψάξει στη μεταγραφική αγορά για τις καλύτερες (τηρουμένων των αναλογιών και των δυνατοτήτων) επιλογές κάλυψης αυτού του προβλήματος.
Η προσέγγιση με τον Παπαστεριανό και η πολύ πιθανή επανένταξή του στην ομάδα, δίνει την απάντηση, σε ότι αφορά τη βούληση του προπονητή του Αρη. Όμως, μόνος του ο Παπαστεριανός δεν φτάνει. Ακόμα κι αν υποθέσει κανείς πως θα εμφανιστεί σε ικανοποιητική αγωνιστική κατάσταση (στη Ρουμανία σπανίως έπαιζε επί ένα εξάμηνο), είναι σαφές πως οι Θεσσαλονικείς χρειάζονται περαιτέρω ενίσχυση.
Ο Αρης θέλει ποδοσφαιριστή που να μπορεί να δημιουργήσει, να κάνει παιχνίδι κατά το κοινώς λεγόμενο και όχι απλά ένα ακόμη αμυντικό χαφ το οποίο απλά να κόβει τη μπάλα. Για παράδειγμα η περίπτωση του Γιώργου Φωτάκη που ακούστηκε, έστω και φιλολογικά, θα μπορούσε να προσφέρει λύσεις σε αυτόν τον τομέα, όμως εκεί τα δεδομένα είναι διαφορετικά και αναμφίβολα απείρως δυσκολότερα, σε σχέση με την υπόθεση Παπαστεριανού.
Ωστόσο η προσπάθεια για ενίσχυση θα γίνει. Σε αυτόν τον Αρη, όποιος ποδοσφαιριστής κι αν έρθει, είναι βέβαιο πως θα προσθέσει, καθώς οι αδυναμίες είναι χτυπητές σε όλες τις θέσεις. Και ειδικά στη μεσαία γραμμή, όπου το πρόβλημα διογκώνεται δραματικά.