Είναι κάποιοι που αρέσκονται στην προβολή. Αγαπούν κάτι με πάθος αλλά θέλουν να το ξέρει κι όλος ο κόσμος, σε κάθε έκφανση των συναισθημάτων τους.
Υπάρχει όμως κι η άλλη πλευρά. Αυτήν που εκφράζει ο αδικοχαμένος Θεόφιλος ή όπως τον γνώριζαν οι δικοί του άνθρωποι, ο Λάκης. Με ατελείωτη αγάπη για την ομάδα του τον ΠΑΟΚ, με αστείρευτο πάθος κι ενδιαφέρον γι’ αυτήν στα καλά της και στα κακά της. Μόνιμος κάτοικος μιας εκ των θέσεων που βρίσκονται στη θύρα 1 του γηπέδου της Τούμπας, κάτω ακριβώς από την κύρια είσοδο, μόνιμος – δια ζώσης – θεατής των εξελίξεων με αμέτρητες παρουσίες σε γενικές συνελεύσεις, συνεντεύξεις Τύπου, αγωνιστικών παραστάσεων δίχως ποτέ να θελήσει η παρουσία του αυτή να τύχει προβολής.
Ο Λάκης «έφυγε» αθόρυβα στα 52 του, αποδεικνύοντας πως και στην προσωπική του ζωή λειτουργούσε ανάλογα. Αντιμετώπισε στωικά – και δίχως να μοιραστεί τον πόνο του με τους δικούς του ανθρώπους για να μην τους επιβαρύνει – σοβαρό πρόβλημα υγείας και πριν λίγες ώρες άφησε την τελευταία του πνοή. Ωστόσο, επειδή οι λεπτομέρειες – τελικά – κάνουν τη διαφορά για τον καθέναν, υπήρξε μια που για πολλοστή φορά καταδείκνυε το τι είχε αυτός ο άνθρωπος, ο φίλαθλος, ο οπαδός μέσα του. Περισσότερα από το σχετικό δημοσίευμα της εφημερίδας «Μέτροσπορτ».
«Για όσους έχουν έστω και λίγη αίσθηση του τι σημαίνει οπαδική αγάπη, τα όσα συνέβησαν χθες το μεσημέρι στο νεκροταφείο της Μαλακωπής αποτελούν μία εμπειρία που δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσουν στη ζωή τους. Κι όχι μόνο αυτά που συνέβησαν, αλλά και όσα έμαθαν για τον ‘Λάκη τον αρχηγό’, όπως ήταν γνωστός στους οπαδούς του ΠΑΟΚ, κυρίως τους παλιούς. Στα 52 του ‘έφυγε’ από τη ζωή παλεύοντας με την επάρατη νόσο για περισσότερους από έξι μήνες.
Το συγκλονιστικό είναι ότι έδινε τη μάχη μόνος του, χωρίς να πει τίποτα ακόμη και στην οικογένειά του. Η γυναίκα του (μαζί και η κόρη του θα πρέπει να είναι πολύ περήφανες για εκείνον) το έμαθε λίγες μέρες πριν, όταν παραπονέθηκε για πόνους και πήγε στο νοσοκομείο για εξετάσεις. Ο Θεόφιλος, όπως ήταν το μικρό του όνομα, πριν ‘φύγει’, έγραψε σε ένα σημείωμα που άφησε στο γιατρό του την τελευταία επιθυμία του: “Στο τελευταίο, το πιο μεγάλο ταξίδι μου, θέλω να με αποχαιρετήσετε σαν αετό. Να φορώ μία φανέλα του ΠΑΟΚ και στο φέρετρο μου να υπάρχει μία σημαία του ΠΑΟΚ. Σας αγαπώ όλους”.
Ετσι και έγινε. Περισσότεροι από τριακόσιους συνδεσμίτες, οι περισσότεροι της παλιάς φρουράς, τον συνόδευσαν στην τελευταία κατοικία του. Συγκλονίστηκαν όταν έμαθαν πόσο γενναία αντιμετώπισε το ραντεβού του με το θάνατο. Μπορεί να ήταν μικρός το δέμας, αλλά η ψυχή του ήταν τεράστια. Και ειδικά στις μέρες μας, που μετράμε τα πάντα με το χρήμα και το συμφέρον, τέτοιοι άνθρωποι σπανίζουν. Καλό σου ταξίδι, Θεόφιλε…», ολοκληρώνει το σχετικό δημοσίευμα. Καλή ηρεμία και καλή δύναμη στους δικούς τους ανθρώπους που έχασαν έναν τόσο αξιόλογο άνθρωπο για την όλη στάση ζωής του. Να είναι γεροί να τον θυμούνται.