Ο φυσικοθεραπευτής της Ένωσης σε δηλώσεις του υπογραμμίζει ότι πρέπει να πληρώσουν όσοι έφτασαν την ΑΕΚ στη σημερινή κατάσταση, μιλά για τη δραματική σεζόν που πέρασε για την ομάδα, αλλά και για την επόμενη μέρα.
Ένας από τους αφανείς ήρωες της ΑΕΚ, μίλησε στην εφημερίδα «Goal News». Αναλυτικά οι δηλώσεις του:
– Εχετε ζήσει την ΑΕΚ με παιχταράδες και στις δόξες της αλλά και σε δύσκολες στιγμές. Πώς ήταν η φετινή προσπάθεια;
«Οταν πήγα στην ΑΕΚ, η ομάδα είχε τον Παπαϊωάννου, τον Καραφέσκο, τον Βεντούρη τον συγχωρεμένο, τον Πομώνη, τον Λαβαρίδη, τον Σταθόπουλο, τον Τόσκα. Είχε πάνω από τους μισούς παίκτες να είναι στην Εθνική Ελλάδας. Ονόματα πολύ μεγάλα. Και μετά τι να πούμε για τους παιχταράδες του ’70, του ’90. Ο Μπάγεβιτς, ο Μαύρος, ο Αρδίζογλου, ο Μανωλάς, ο Σαβέφσκι. Κολοσσοί ποδοσφαιρικοί. Σιγά σιγά υπήρξε φθορά, γιατί δεν υπήρξε σωστή διαχείριση. Αυτά πληρώνει η ΑΕΚ».
– Εχετε την αίσθηση πως υπήρξαν παράγοντες που έβαλαν πρώτα το προσωπικό όφελος και μετά την ΑΕΚ;
«Οι διοικήσεις των τελευταίων ετών είχαν φτάσει στο απροχώρητο. Από τη στιγμή που οι μέτοχοι σταμάτησαν να χρηματοδοτούν, δεν είχαν τη δυνατότητα να διοικήσουν. Η ΑΕΚ ήταν φορτωμένη με χρέη, πρώτα προς το Δημόσιο και μετά προς προμηθευτές, αλλά δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της. Κουράστηκαν και οι μέτοχοι. Δεν ήθελαν να βάζουν άλλα».
– Εβαλαν χρήματα βέβαια σε ένα μαγαζί γωνία που δεν μπόρεσαν να το διαχειριστούν…
«Το μαγαζί γωνία δεν το εκμεταλλεύθηκαν αυτοί. Μαγαζί γωνία υπήρξε και η Empire, αλλά βρέθηκε με χρέη 6-7 εκατ. ευρώ στο τέλος. Ολες οι αξίες περνούν κρίση. Δεν φτάνει μόνο το όνομα. Πρέπει να υπάρχει και διαχείριση».
– Το σχόλιό σας για τη στάση του κόσμου της ΑΕΚ;
«Ο κόσμος της ΑΕΚ είναι πάντα συμπαραστάτης. Μας έκαναν κάποιες παρεμβάσεις που πιστεύω δεν ήταν σωστές, αλλά στο τέλος ήταν πραγματικά συγκινητικοί. Στο ματς με τον Ατρόμητο είδα ανθρώπους που με συγκίνησαν με την αγάπη τους για την ΑΕΚ. Επί 90′ δεν έκαναν τίποτε άλλο από το να φωνάζουν μόνο για την ΑΕΚ. Να ενισχύουν με τη φωνή τους το ηθικό των παικτών, οι οποίοι τόσο μπορούσαν τόσο έκαναν. Με τον Πανθρακικό είχαμε 30.000 θεατές αλλά και ορισμένα παράσιτα. Πιστεύω πως φέτος, αν και το δυναμικό μας δεν ήταν δυνατό, είναι προς τιμήν των φιλάθλων πως στη δύσκολη στιγμή ο κόσμος συμπαραστάθηκε. Η ΑΕΚ στην κατάσταση που βρισκόταν έδωσε τόπο και τρόπο λειτουργίας σε ανθρώπους που δεν δούλευαν για το συμφέρον της ΑΕΚ. Παρ’ όλο που η ΑΕΚ είχε αυτό το πρόβλημα, διέκρινες πως εφημερίδες, σάιτ, μάνατζερ λειτουργούσαν ως ξέφραγο αμπέλι. Ασχολήθηκαν πολλοί με ελάχιστα πράγματα. Ημασταν τελείως ανυπεράσπιστοι σε όσα γράφονταν και λέγονταν».
– Βέβαια ο καθένας μπορεί να γράφει τις πληροφορίες που λαμβάνει και να τις ερμηνεύει αλλά και της ομάδας να βρει τρόπο να περιχαρακωθεί. Δεν ήταν ευθύνη των ΜΜΕ, όσο της ίδιας της ΑΕΚ…
«Ούσα έτσι η ΑΕΚ, χωρίς ισχυρές διοικήσεις, είχε βρεθεί πρόσφορο έδαφος για να λειτουργεί ο καθένας ανεξέλεγκτα. Δεν υπήρχε καμία προστασία. Ο καθένας μπορούσε να περνά ό,τι θέλει και ήμασταν τελείως ανυπεράσπιστοι. Από το ξεκίνημα της ιστορίας με τον Μανώλη Παπαδόπουλο και τον Πήδουλα η υπόθεση πήγε στραβά και τους κατηγορούσαν για τα πάντα. Μέγα λάθος. Ο Παπαδόπουλος δούλευε πολύ και βοήθησε τον Λίνεν, περνούσε όσα μπορούσε, αλλά την τελευταία κουβέντα την είχε ο Λίνεν. Ο Παπαδόπουλος έλεγε την άποψή του και εάν ήθελε ο προπονητής τη λάβαινε υπόψη του. Το ίδιο συνέβαινε και με τον Πήδουλα. Τα έβαλαν όλοι μαζί του για θέματα πειθαρχίας, τον κατηγόρησαν πως έκανε γερμανικό πρόγραμμα. Μα όταν κάνεις προπόνηση και ένα παιδάκι αρχίζει και ξύνεται ή κοιτάει τα αστέρια, εσύ τι πρέπει να κάνεις; Δεν πρέπει να τον επαναφέρεις στην πραγματικότητα; Ετσι το πέρασαν προς τα έξω».
– Λόγω της φύσης της δουλειάς σας είστε πολύ κοντά στους παίκτες. Εχετε την πεποίθηση πως έχουν συνειδητοποιήσει όσα συνέβησαν;
«Τα παιδιά που ήρθαν λίγους μήνες στην ομάδα τι να καταλάβουν; Η ουσία είναι μία: αυτοί που διοικούν έχουν καταλάβει πού έχουμε φτάσει;».
– Με κάποιους εξ αυτών είχατε προσωπική επαφή. Πιστεύετε πως έχουν καταλάβει;
«Ο Δημητρέλος είχε την ατυχία να σκάσει η βόμβα στα χέρια του. Αυτή είναι η ιστορία. Δεν είχε χρήματα να διαχειριστεί. Αυτό το κόστος πληρώνει. Δεν διαχειρίστηκε χρήματα, αλλά χρέη. Φέρει την ευθύνη που έσκασε η βόμβα στα χέρια του. Αυτό που μου έχει προξενήσει εντύπωση όλα αυτά τα χρόνια είναι πως δεν ήρθε ούτε ένας που να πει: έλα εδώ ρε φίλε, είσαι 40 χρόνια στην ομάδα. Τι γίνεται, πώς πάμε, πώς βλέπεις τα πράγματα; Αυτοί γεννήθηκαν και ήξεραν τα πράγματα πώς είναι από τα γραφεία; Γιατί εμείς τα ζούσαμε μέσα. Κανένας δεν ρώτησε ποτέ».
– Μια ολόκληρη ζωή στην ΑΕΚ. Νιώθετε πως έχει κλείσει το κεφάλαιο πλέον για εσάς;
«Το κεφάλαιο ΑΕΚ θα έκλεινε εάν η ομάδα παρέμενε στην κατηγορία. Είχα πει πως κουράστηκα πάρα πολύ. Εχω υποχρέωση όμως τώρα. Δεν ξέρω σε ποια κατάσταση θα βρίσκεται η ΑΕΚ, αλλά εγώ από το δικό μου μετερίζι θα δώσω αγώνα να επιστρέψει εκεί που της αξίζει. Εκεί που τη γνώρισα και τη θέλω. Την ΑΕΚ της Β’ και της Γ’ Εθνικής δεν την ξέρω εγώ. Η ΑΕΚ πρέπει να φτάσει εκεί που της αξίζει. Δυστυχώς, θα είναι αποφράδες οι μέρες μέχρι να φτάσει ξανά η ΑΕΚ στη θέση της, πάντα γεμάτες από περίσκεψη και προβληματισμό.
Η ΑΕΚ πέρασε μια τραγωδία. Κάποιοι επεδίωξαν την τραγωδία. Πάντα ζητάμε τους υπεύθυνους της τραγωδίας. Στα σάιτ και τις εφημερίδες παρουσιάζει ο καθένας με τον τρόπο που θέλει ορισμένα γεγονότα. Την ΑΕΚ την έφτασαν εκεί γιατί την είχαν προδιαγράψει. Δεν μπορεί ένα σωματείο που έχει προέλθει από την καταστροφή να βγάζει 20 και να χαλάει 40. Μοιραία θα φτάσει να χρωστάει πολλά».
– Η συναισθηματική συνέχειά σας με την ΑΕΚ πώς περιμένετε να είναι;
«Συναισθηματικά υπάρχει πάντα ένα εσωτερικό κλάμα, μέχρι να φτάσει η ΑΕΚ εκεί που της αξίζει. Οταν θα φτάσει εκεί που πρέπει, να παραδώσουμε τα κλειδιά και να αναλάβουν οι νέοι. Είναι αρκετά τα χρόνια».
– Αντιλαμβάνομαι πως θα συμφωνείτε πως αποτελεί μεγάλο στοίχημα για την ΑΕΚ η υπόθεση του νέου γηπέδου;
«Δεν το συζητάμε καν. Ομάδα χωρίς γήπεδο είναι ξεσπιτωμένη. Δεν υπάρχει όραμα. Δεν υπάρχει ομάδα στον κόσμο που να θέλει να ανέβει ψηλά σε επίπεδα απόδοσης χωρίς να έχει γήπεδο. Δεν γίνεται».
– Σαν αύριο είναι που μπήκαν στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας οι μπουλντόζες. Πώς αισθανόσασταν όταν ξεκινούσαν τα έργα για το γκρέμισμα της ιστορικής έδρας της ΑΕΚ;
«Ηταν σαν να γκρεμιζόταν το ίδιο μου το σπίτι. Εκεί έζησα όλα μου τα χρόνια. Τα παιδικά, τα εφηβικά μου χρόνια. Για εμένα ήταν σταθμός πως γκρεμίστηκε το γήπεδο της ΑΕΚ, γιατί ήταν το δεύτερο σπίτι μου».
– Πιστεύετε πως είναι βασική προϋπόθεση για να υπάρξει ανάκαμψη στην ΑΕΚ;
«Είναι το Α. Η εκκίνηση. Χωρίς γήπεδο δεν συζητάμε τίποτα».
– Πώς φαντάζεστε ιδανικά τη συνέχεια; Να βλέπετε την ΑΕΚ με καλή παρέα από τις εξέδρες της Νέας Φιλαδέλφειας;
«Να μπορέσει η ΑΕΚ να φτιάξει το γήπεδό της. Να ανέβει στη Super League με παίκτες ικανούς ώστε να κάνει πρωταθλητισμό και εμείς από την εξέδρα να χαιρόμαστε το καμάρι μας. Δίπλα μου ελπίζω να είναι όλοι αυτοί οι παλιοί φίλοι που ζήσαμε τα μεγάλα χρόνια της ΑΕΚ. Αυτή είναι η επιθυμία μας».
– Θα είναι πιο εύκολα τα πράγματα εάν υπάρχει πρότερα μια βόλτα από τη Νέα Φιλαδέλφεια και το γήπεδο που θα χτίζεται;
«Δύναμη παίρνω αναπολώντας όσα έχω περάσει στην ΑΕΚ όλα αυτά τα χρόνια. Εχω περάσει μεγάλες στιγμές. Δεν έχω κλάψει μόνο από πίκρα και στενοχώρια αλλά και από μεγάλες επιτυχίες. Δυστυχώς όμως είναι μεγάλη πίκρα και απαξίωση τα τελευταία χρόνια. Στην ΑΕΚ θέλησαν να απαξιώσουν τα πάντα. Να αλλάξουν τα πάντα. Τραγουδούσε τον ύμνο ο Παπαϊωάννου, να γράψουν άλλοι με κάποιον από το πουθενά. Είχαμε τον Μπάγεβιτς; Να τον πλακώσουν στο ξύλο. Είχαμε τον Μανωλά; Να τον βρίζουν με κάθε αφορμή. Τον Μαύρο; Τον Νικολάου; Να μην υπάρχει άνθρωπος που θα υπάρχει σεβασμός γι’ αυτόν. Μέχρι και τελευταία κάναμε θεραπεία με κάποια παιδιά. Διάβαζα μετά: παλικάρι που έπαιξε. Για να παίξει το παλικάρι, κάποιοι έβγαλαν πλάτη και έκαναν δουλειά. Οι άλλοι δεν υπήρχαν στον χάρτη».
– Εχουν περάσει λίγες μέρες από το σοκ του Περιστερίου. Τώρα ποια είναι η ψυχολογία με την οποία αντιμετωπίζετε όσα συμβαίνουν στην ΑΕΚ;
«Η καθημερινότητα έχει πάντα την ελπίδα πως στην ΑΕΚ θα συμβεί κάτι καλό. Πιστεύω πως μετά την καταιγίδα και την τραγωδία που περάσαμε να είναι ένα ερέθισμα για κάτι καλό. Γιατί πιο κάτω δεν πάμε, γιατί δεν υπάρχει πιο κάτω. Σίγουρα για εμάς ήταν ένα πολύ μεγάλο σοκ. Για ανθρώπους που έχουν ζήσει την ΑΕΚ με μεγάλες επιτυχίες και μεγάλους παίκτες, να βρίσκονται στον πάτο».
– Την ώρα που τελειώνει το ματς με τον Ατρόμητο και έχετε μείνει αποσβολωμένος στον πάγκο, τι περνά από το μυαλό σας;
«Ολα τα 40 χρόνια που ήμουν στην ΑΕΚ και έζησα όλη τη δόξα και το μεγαλείο της ΑΕΚ, ξαφνικά να μην υπάρχει τίποτα. Να έχει φύγει η γη κάτω από τα πόδια σου».
– Πρέπει να είναι τρομερό αυτό το συναίσθημα…
«Είναι τρομερό γιατί όταν έχεις περάσει στιγμές δόξας και μεγάλων επιτυχιών με όλους τους παίκτες και ξαφνικά βρίσκεσαι στο κενό. Και να σταματήσεις είναι δύσκολο».
– Υπήρχε στο πίσω μέρος του μυαλού σας η σκέψη πως μπορεί να έφτανε αυτή η στιγμή;
«Για να είμαι ειλικρινής, όταν ξεκινούσε η σεζόν στην άκρη του μυαλού μου το φοβήθηκα. Παίζαμε τα πρώτα παιχνίδια και είχα μέσα μου ερωτηματικό: ποιον μπορούμε να κερδίσουμε εμείς;
Για μένα πρέπει να υπάρξει απόδοση ευθυνών. Πρέπει να ξέρουμε ποιοι έπαιξαν στην πλάτη της ΑΕΚ παιχνίδια κερδοσκοπίας. Δεν μπορεί άνθρωποι που έχουν αποστερήσει από την ΑΕΚ κέρδη και περιουσιακά στοιχεία να είναι μαζί μας. Δεν τους έχουμε ανάγκη. Θέλουμε υγιείς ΑΕΚτζήδες.
Η ΑΕΚ θα προχωρήσει τον δρόμο της χωρίς αυτούς. Η ΑΕΚ θα συνεχίσει να υπάρχει. Αλλά ορισμένοι άνθρωποι πραγματικά εκμεταλλεύτηκαν την ΑΕΚ. Η ομάδα δεν έφτασε τυχαία εκεί. Αλλά έντεχνα και ωραία ή επιχειρούμε να τα σβήσουμε ή παρουσιάζουμε τα μεγάλα μικρά και λέμε πως δεν είχαν σημασία και προχωράμε. Να υπάρχει ομόνοια και μέσα από το παραμύθι αυτό να διαιωνίζεται η κατάσταση. Εχει συντηρηθεί πολύ αυτό το θέμα και είναι λάθος. Ελειπαν κάποια βιβλία στους διαχειριστικούς ελέγχους.
Τα βρήκαν; Πότε έγιναν τα χρέη της Empire; Μπορεί να μας πει κάποιος; Ο καθένας έχει στο μυαλό του και στη σκέψη του πώς θα κάνει την ΑΕΚ καλύτερη. Δεν μπορείς να στερήσεις το δικαίωμα από κανέναν. Ο κόσμος της ΑΕΚ θα επιλέξει ποιοι είναι ικανοί. Η Ερασιτεχνική θα περάσει δύσκολες μέρες. Δεν υπάρχει ΠΑΕ να χρηματοδοτεί. Πρέπει να μας βρει όλους ενωμένους εάν θέλουμε και η Ερασιτεχνική να ζήσει. Είναι η μήτρα μας και πρέπει να έχουμε ευαισθησίες για το σωματείο».
– Εκτιμάτε πως στη φετινή ιστορία η ΑΕΚ πληγώθηκε πρώτιστα εκ των έσω;
«Στην ιστορία τη φετινή θα πω ένα ρητό. Η εγχείρηση πέτυχε, κατεβάσαμε στο ελάχιστο το μπάτζετ, αλλά ο ασθενής απεβίωσε και η ομάδα έπεσε κατηγορία».
– Ζώντας τα τελευταία χρόνια αυτόν τον κατήφορο, έχετε τη βεβαιότητα πως αυτό είναι το τέλος ή μπορεί να υπάρξει και περαιτέρω συρρίκνωση;
«Εάν δεν υπάρξουν άνθρωποι που θα πάρουν την προσπάθεια αναδόμησης της ΑΕΚ στα χέρια τους, είναι σίγουρο πως η ΑΕΚ θα παραμείνει εκεί. Γιατί, να ξέρετε, μεγάλο καράβι, μεγάλη φουρτούνα. Δεν είναι εύκολο. Θα είναι δύσκολο το έργο όποιου αναλάβει. Πιστεύω πως η ΑΕΚ έχει τη δυναμική και τους ανθρώπους για να φέρουν εις πέρας την προσπάθεια αναδόμησης της ομάδας».
– Είναι αλήθεια πως πέρα από το θέμα του γηπέδου υπήρξαν και πολλά λάθη από τις διοικήσεις που πέρασαν από την ΑΕΚ και απαξίωσαν την ομάδα. Ποια είναι η γνώμη σας για αυτά;
«Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Οι μέτοχοι ήρθαν στην ΑΕΚ και έβαλαν τα ωραία τους λεφτουδάκια και βοηθούσαν την ομάδα. Οταν κατάλαβαν, όμως, πως τα λεφτά τους πήγαιναν σε ένα βαρέλι χωρίς πάτο, δεν ήταν κορόιδα να πληρώνουν εσαεί όταν δεν έβλεπαν να υπάρχει κάτι εποικοδομητικό και σωστό, αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την προσπάθειά τους».
– Βέβαια το ξεκίνημα είχε και προσωπική πίκρα για εσάς, δεδομένου πως σας ζητήθηκε να σταματήσετε τη συνεργασία με την ΑΕΚ.
«Αυτοί που είχαν πάρει την τύχη της ΑΕΚ ως προς τα διοικητικά στα χέρια τους έκριναν πως η παρουσία μου είναι ανώφελη για την ομάδα και έπρεπε να απομακρυνθώ. Ηταν δική τους η κρίση και όλα κρίνονται από το αποτέλεσμα. Εάν πέτυχαν σε αυτό που έκαναν, το δείχνει ο χρόνος και το αποτέλεσμα. Το αποτέλεσμα ήταν αρνητικό και ιδού η κατάντια της ΑΕΚ».
– Εάν σας ζητούσα να ορίσετε την αρχή του κακού, πού θα τοποθετούσατε το πρόβλημα: στον Ψωμιάδη, στο γκρέμισμα του γηπέδου, στις αδυναμίες των διοικήσεων, στα λάθη των μετόχων;
«Η αρχή των προβλημάτων και των δεινών είναι πως δεν είχαμε μια διοίκηση που θα είχε τη δύναμη να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της ΑΕΚ. Σιγά σιγά με τον χρόνο υπήρξε φθορά. Αλλά για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, ήρθε το άρθρο 44 και ξεχρέωσε όλο το χρέος που είχαμε ως ομάδα. Εμείς αντί να παραδειγματιστούμε από την κατάσταση που βρεθήκαμε και να βάλουμε νέους ορίζοντες, οργανώνοντας την ομάδα σωστά και κάνοντας εποικοδομητικές κινήσεις, μόνο αυτό δεν κάναμε. Εμείς κάναμε ρωμαϊκές φιέστες, οτιδήποτε είχε σχέση με το να πετάμε τα λεφτά στη θάλασσα. Και στο τέλος, όταν χρειάστηκε να κάνουμε ταμείο βρεθήκαμε να είμαστε πάλι μείον».
– Είπατε πως το πρώτο βήμα είναι το νέο γήπεδο της ΑΕΚ. Τι πρέπει να ακολουθήσει;
«Το δεύτερο βήμα είναι σίγουρα ενότητα και συσπείρωση. Να καταλάβει ο κόσμος πως μόνο μέσα από αυτό θα μπορέσει η ΑΕΚ να χτιστεί ξανά σύμφωνα με τις προσδοκίες όλων και να φτάσει εκεί που θέλουμε εμείς».