Περισσότερους βαθμούς θα έπρεπε να έχει η Καλλονή βάσει της απόδοσής της στα έως τώρα ματς, σύμφωνα με τον Νίκο Καλτσά. Ο Έλληνας ποδοσφαιριστής μίλησε για την έως τώρα πορεία της ομάδας της Λέσβου, καθώς επίσης και στο όνειρό του, που είναι η συμμετοχή στην εθνική Ελλάδος. Ο Καλτσάς μίλησε στην επίσημη ιστοσελίδα της Super League. Αναλυτικά δήλωσε:
Πιστεύεις ότι θα καταφέρει η ομάδα να παραμείνει στην κατηγορία;
«Είναι αλήθεια πως δεν καταφέραμε να ξεκινήσουμε όπως θα θέλαμε. Νιώθω πως ως ένα σημείο μας αδικεί η βαθμολογική συγκομιδή καθώς λόγοι, που δεν είναι και καθαρά αγωνιστικοί, δεν μας επέτρεψαν να έχουμε πάρει κάτι καλύτερο από τους αγώνες. Παρόλα αυτά πιστεύω πως στο τέλος θα τα καταφέρουμε και θα κρατήσουμε την ομάδα στην Super League».
Τι πιστεύεις ότι φταίει και η ομάδα δεν αποδίδει καλά;
«Στις πρώτες αναμετρήσεις μπορώ να πω πως μας έλειπαν παιχνίδια στα πόδια μας. Δεν κάναμε πολλά φιλικά κατά το τελευταίο διάστημα της προετοιμασίας μας στη Μυτιλήνη και αυτό μας στοίχισε αγωνιστικά. Δεν έχουμε δυστυχώς την πολυτέλεια λόγω ότι είμαστε ομάδα από απομακρυσμένη νησιωτική περιοχή, να κλείνουμε εύκολα φιλικά παιχνίδια όπως ομάδες στην ηπειρωτική Ελλάδα. Η Καλλονή από την 3η – 4η αγωνιστική απέκτησε ρυθμό, πήρε μια πολύ σημαντική ισοπαλία, από βαθμολογικής και ψυχολογικής πλευράς, από τον Αστέρα Τρίπολης και μετά τη νίκη με τον Παναιτωλικό αρχίσαμε να αποδίδουμε καλύτερο ποδόσφαιρο. Θεωρώ πως στα τελευταία παιχνίδια είμαστε αυτοί που πρέπει και με την επιστροφή του Μίρο στην επίθεση θα μπορέσουμε να είμαστε πιο αποτελεσματικοί στο σκοράρισμα».
Πιστεύεις ότι στα εκτός έδρας παιχνίδια η ομάδα χάνει αρκετή από την δύναμή της;
«Δεν το πιστεύω αυτό. Θεωρώ πως αν εξαιρέσουμε τις τρεις πρώτες αγωνιστικές η ομάδα έχει μια σχετικά καλή εικόνα τόσο εντός όσο και εκτός έδρας. Εκτός από το ματς με τον Πανιώνιο που δεν ήμασταν αυτοί που έπρεπε».
Κάθε αγώνας είναι τελικός για εσάς;
«Τώρα πια ναι. Δεν υπάρχουν περιθώρια για βαθμολογικές απώλειες».
Υπάρχει άγχος στην ομάδα/πίεση για να έρθουν τα θετικά αποτελέσματα;
«Προφανώς και υπάρχει σχετικό άγχος. Είμαστε όμως επαγγελματίες, παίζουμε σε μια ομάδα που τα δύο τελευταία χρόνια έχει δείξει χαρακτήρα στα δύσκολα και πρέπει να μπαίνουμε στον αγωνιστικό χώρο έτοιμοι να διεκδικήσουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα».
Πώς περνάς τον ελεύθερο χρόνο σου;
«Ο ελεύθερος χρόνος είναι σχετικός στον αθλητισμό. Τον περισσότερο χρόνο της ημέρας τον περνάς είτε στην προπόνηση είτε μιλώντας για την ομάδα και για θέματα που αφορούν στο επόμενο παιχνίδι. Στο λιγοστό χρόνο που μου μένει επιλέγω να τον περνάω με την κοπέλα μου και με φίλους για σινεμά, φαγητό ή στο σπίτι».
Τι μήνυμα θα ήθελες να στείλεις στον κόσμο της Καλλονής;
«Να συνεχίσουν να πιστεύουν στην ομάδα και να τη στηρίζουν. Η απογοήτευση είναι μια υγιής αντίδραση στα αρνητικά αποτελέσματα αλλά δεν πρέπει να χάνουν την πίστη τους. Άλλωστε ο κόσμος είναι αυτός που μας δίνει τη δύναμη και το κίνητρο, ειδικά στα εντός έδρας παιχνίδια, να υπερβάλλουμε τους εαυτούς μας και να προσπαθούμε πάντα για το καλύτερο αποτέλεσμα».
Αν δεν είχες ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο ποιο επάγγελμα θα ήθελες να ακολουθήσεις και γιατί;
«Ήταν ένα παιδικό μου όνειρο να γίνω ποδοσφαιριστής. Νιώθω τυχερός που παίζω από μικρός ποδόσφαιρο και τώρα το κάνω και επαγγελματικά. Δεν έχω σκεφτεί ποτέ τι άλλο θα μπορούσα να γίνω».
Ποιο όνειρο θες να πραγματοποιήσεις ως ποδοσφαιριστής;
«Δε θα πρωτοτυπήσω! Νομίζω πως η συμμετοχή μου στην εθνική ομάδα είναι το σημαντικότερο από τα όνειρα που θα ήθελα να πραγματοποιήσω. Το αμέσως επόμενο νομίζω πως είναι η συμμετοχή σε ευρωπαϊκό παιχνίδι».
Η Λέσβος δοκιμάζεται από το πρυσφυγικό ζήτημα. Πώς θα μπορούσε να δράσει ο κόσμος του ποδοσφαίρου για να βοηθήσει;
«Αυτό που συμβαίνει στη Λέσβο είναι σοβαρό. Είναι κάτι που δεν αφορά μόνο το νησί ή τα άλλα νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου αλλά όλη την Ελλάδα. Πρόκειται για μια ανθρωπιστική κρίση, για κάτι που δεν μπορώ να περιγράψω με λόγια. Πρέπει να το ζήσει κάποιος για να το καταλάβει. Οφείλουμε να σταθούμε όλοι με αλληλεγγύη απέναντι σε ανθρώπους που φθάνουν στο νησί από τη θάλασσα, σαν κυνηγημένοι, αναζητώντας μια καλύτερη ζωή. Που ρισκάρουν για να γλιτώσουν από τον βέβαιο θάνατο, από το φόβο του πολέμου. Όλοι μπορούν και πρέπει να βοηθήσουν. Αυτό που κάνει η Καλλονή, η συλλογή ρούχων και άλλου υλικού, είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να κινητοποιήσει -και το κάνει ήδη- ανθρώπους και ομάδες όχι μόνο του ποδοσφαίρου αλλά και άλλων αθλημάτων να δείξουν το κοινωνικό τους πρόσωπο».