Γεννημένος Μάρτη ο Ολυμπιακός είναι σίγουρα ο πιο διάσημος ανάμεσα στους ιχθείς! Ο λαοφιλέστερος σύλλογος της Ελλάδας έχει γενέθλια σήμερα και γίνεται 88 ετών! Το Novasports.gr σβήνει τα κεράκια του αιώνιου έφηβου και παρουσιάζει χαρακτηριστικές στιγμές της ιστορίας του. Το δώρο το περιμένει απόψε το βράδυ απ’ τους ποδοσφαιριστές της ομάδας, για να πανηγυρίσει το 40ο πρωτάθλημα της ένδοξης ιστορίας του.
Ερυθρόλευκη γέννηση…
Ήταν 10 Μαρτίου του 1925 όταν δύο πειραϊκά σωματεία, ο Αθλητικός και Ποδοσφαιρικός Σύλλογος Πειραιώς και ο Όμιλος Φιλάθλων Πειραιώς συγχωνεύθηκαν. Τα ιδρυτικά μέλη βρέθηκαν στην ταβέρνα του Μοίρα, στον Πειραιά, και αποφάσισαν τη γέννηση του νέου συλλόγου. Το όνομα «Ολυμπιακός» εμπνεύστηκε ο Νότης Καμπέρος, ενώ ο Μιχάλης Μανούσκος πρότεινε να προστεθεί το «Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς». Πρώτος πρόεδρος της ομάδας έγινε ο Μιχάλης Μανούσκος. Ο δαφνοστεφανωμένος έφηβος επιλέχθηκε ως έμβλημα του συλλόγου, ενώ τα χρώματα της νέας ομάδας ήταν απ’ την αρχή το κόκκινο και το λευκό. Το πρότεινε ο Γιάννης Ανδριανόπουλος, θαυμαστή της ερυθρόλευκης Άρσεναλ, από την εποχή που σπούδαζε νομικά στο Λονδίνο.
Η ομάδα των Ανδριανόπουλων
Εμβληματικές μορφές της νέας ομάδας η οικογλενεια των Ανδριανόπουλων που επάνδρωσε αγωνιστικά και διοικητικά τον Ολυμπιακό. Τα έξι αδέρφια Γιάννης, Ντίνος, Γιώργος, Γιώργος, Βασίλης και Λεωνίδας έκαναν το όνομα του Ολυμπιακού γνωστό σε ολόκληρη την Ελλάδα. Ο Ολυμπιακός έδωσε τα πρώτα του παιχνίδια στο ποδηλατοδρόμιο του Φαλήρου και φάνηκε να βρίσκει ένα ζεστό σπίτι. Η νεοσύστατη ομάδα κατέκτησε το πρώτο της πρωτάθλημα Ελλάδας το 1931 και μέχρι το ξέσπασμα του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου ακόμα έξι τίτλους!
Θρύλε Θεέ μου, Ολυμπιακέ μου!
Το προσωνύμιο Θρύλος δύσκολα στο αποδίδουν, ακόμα πιο δύσκολα το διατηρείς! Ο Ολυμπιακός της δεκαετίας του 1950 το άζιξε και με το παραπάνω, αφού η περίφημη ομάδα των Μουράτη, Ρωσσίδη, Μπέμπη, Υφαντή, Πολυχρονίου, Δαρίβα και Θεοδωρίδη πέταγε από επιτυχία σε επιτυχία σαρώνοντας τους τίτλους. Είναι χαρακτηριστικό πως απ’ το 1950 ως το 1960 ο Ολυμπιακός κατέκτησε επτά πρωταθλήματα και οκτώ κύπελλα Ελλάδας! Απ’ το 1957 ως το 1959, έφτασαν στο επίτευγμα του τρίτου στη σειρά νταμπλ, κάτι που δεν έχει επαναληφθεί ξανά ως σήμερα.
«Του Μπούκοβι την ομαδάρα…
…την λένε Ολυμπιακάρα», έλεγε το λαικό άσμα, εκθειάζοντας τον σπουδαίο Ούγγρο προπονητή Μάρτον Μπούκοβι που έκατσε στον πάγκο του Ολυμπιακού μόλις για δύο χρόνια, απ’ το 1965 ως το 1967, αφήνοντας ανεξίτηλη τη σφραγίδα του. Ο Μπούκοβι έβγαλε τον Ολυμπιακό απ’ τη μετριότητα του ξεκινήματος της δεκαετίας του 1960, πίστεψε στους νεαρούς παίκτες και τον έφρε ξανά στην κορυφή. Με τον Μπούκοβι ο Ολυμπιακός κατέκτησε τα δύο πρώτα του πρωταθλήματα στην Α’ εθνική. Ο λαοφιλέστατος Μπούκοβι αποχώρησε ξαφνικά απ’ τον Ολυμπιακό τον χειμώνα του 1967, δεχόμενος πιέσεις και απ’ το καθεστώς της 21ης Απριλίου, εξαιτίας των πολιτικών του πεποιθήσεων. Ο Μπούκοβι σημάδεψε με την παρουσία του παίκτες όπως ο Μποτίνος, ο Πολυχρονίου, ο Γιούτσος, ο Ζαντέρογλου, ο Φρονιμίδης, ο Αγανιάν, ο Σιδέρης και κέρδισε το προσωνύμιο «στρατηγός-πατέρας».
Ο πρόεδρος – σύμβολο
Το 1972 το τιμόνι του Ολυμπιακού έπιασε ο Νίκος Γουλανδρής για να γίνει ένας απ’ τους σημαντικότερους προέδρους στην ιστορία των ερυθρόλευκων. Ο ευκατάστατος εφοπλιστής δεν λυπήθηκε το χρήμα και δαπάνησε αρκετά μεγάλα ποσά για να φέρει στον Πειραιά τα μεγαλύτερα αστέρια της εποχής. Έτσι ο προπονητής της ομάδας Λάκης Πετρόπουλος ευτύχησε να έχει στο ρόστερ παίκτες όπως τους Τριαντάφυλλο, Αργυρούδη, Βιέρα, Λοσάντα, Γιούτσο, Δεληκάρη, Κυράστα, Γαλάκο, Γκαιτατζή και Συνετόπουλο. Ένας γαλαξίας αστεριών στο λιμάνι δια χειρός Νίκου Γουλανδρή. Ο Ολυμπιακός κατέκτησε τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα απ’ το 1973 ως το 1975 και δύο νταμπλ. Όμως το 1975 ο Γουλανδρής αποχώρησε απ’ την προεδρία του Ολυμπιακού και η ομάδα του Πειραιά για αρκετά χρόνια έψαξε το δρόμο της μέχρι την εποχή του Σταύρου Νταιφά.
Αδέρφια ζείτε…
Η τραγωδία της θύρας 7 στις 8 Φεβρουαρίου του 1981 αποτελεί την πιο μαύρη σελίδα στην ιστορία του Ολυμπιακού και του ελληνικού αθλητισμού. Μετά το θριαμβευτικό 6-0 επί της ΑΕΚ στο «Γεώργιος Καραισκάκης» οι φίλοι του Ολυμπιακού έτρεξαν για να ξεχυθούν στους δρόμους του Πειραιά και να πανηγυρίσουν τη μεγάλη νίκη! Όμως λόγω εγκληματικής αμέλειας οι πόρτες της «Θύρας 7» παρέμειναν κλειστές ή μισάνοικτες για άλλους, με αποτέλεσμα 21 φίλαθλοι να βρουν τραγικό θάνατο στα σκαλοπάτια του ιστορικού γηπέδου πιεσμένοι ασφυκτικά απ’ το πλήθος που ανυποψίαστο συνέρρεε προς την έξοδο! Η χαρά για τη μεγάλη νίκη μετατράπηκε σε θλίψη και πόνο, ενώ ποτέ δεν αποδόθηκαν ουσιαστικά ευθύνες για τη δολοφονική αμέλεια! Κάθε χρόνο η οικογένεια του Ολυμπιακού τιμάει τα θύματα έξω απ’ το υπερσύγχρονο πλέον «Γεώργιος Καραισκάκης».
Τα «πέτρινα χρόνια»
Τα σπουδαία χρόνια της προεδρίας του Σταύρου Νταιφά των τεσσάρων συνεχόμενων πρωταθλημάτων διαδέχτηκε μια περίοδος αστάθειας και ανυποληψίας στο ερυθρόλευκο στρατόπεδο. Μετά το πρωτάθλημα τοθ 1987 τον Ολυμπιακό ανέλαβε ο Σταύρος Κοσκωτάς, ο οποίος ξόδεψε αμύθητα ποσά για σπουδαίες μεταγραφές, όμως στη συνέχεια βρέθηκε στο επίκεντρο ένος απ’ τα μεγαλύτερα οικονομικά σκάνδαλα στην Ελλάδα. Ο Αργύρης Σαλιαρέλης που ανέλαβε στη συνέχεια έκανε την κατάσταση ακόμα χειρότερη, με τον Ολυμπιακό να μπαίνει σε μια μεγάλη περιπέτεια. Εκείνη την περίοδο στο λιμάνι αγωνίστηκαν βέβαια ο μεγάλος Λάγιος Ντέταρι, τα Σοβιετικά «μινγκ» Προτασόφ, Λιτόφσενκο και Σάβιτσεφ και ο πρόωρα χαμένος Χουάν Χιλμπέρτο Φούνες. Είναι χαρακτηριστικό πως αμέσως μετά το πρωτάθλημα του 1987 ο Ολυμπιακός βρέθηκε να παλεύει για αρκετές αγωνιστικές στις τελευταίες θέσεις της βαθμολογίας, καταλήγοντας τελικά στην όγδοη θέση, με τους χιλιάδες φίλους του πάντα όμως στο πλευρό του. Ήταν το ξεκίνημα των «πέτρινων χρόνων», μιας στείρας περιόδου ανυποληψίας για την ομάδα του Πειραιά που έληξε το 1997 με την κατάκτηση του πρωταθλήματος μετά από δέκα χρόνια! Στα «πέτρινα χρόνια» ο Ολυμπιακός πανηγύρισε μόνο δύο κύπελλα Ελλάδας, το 1990 και 1992.
Ο νόμος του Σωκράτη!
Τέλος στα χρόνια της μιζέριας για τον Ολυμπιακό έβαλε ο Σωκράτης Κόκκαλης, ο οποίος ανέλαβε το 1993 την ομάδα του λιμανιού. Ο ανερχόμενος επιχειρηματίας ξεκίνησε με επιτυχίες κυρίως στο κομμάτι του μπάσκετ, όμως σύντομα τα χαμόγελα ήρθαν και στον ποδοσφαιρικό Ολυμπιακό. Ο Ντούσαν Μπάγεβιτς φόρεσε την ερυθρόλευκη φόρμα και αποτέλεσε τον αρχιτέκτονα των επιτυχιών και των επτά συνεχόμενων πρωταθλημάτων απ’ το 1997 ως το 2003. Ο Ολυμπιακός έφτασε μέχρι την προημιτελική φάση του Τσάμπιονς Λιγκ το 1998, στην κορυφαία ευρωπαϊκή πορεία στην ιστορία του και αποκλείστηκε απ’ τη Γιουβέντους αν και βρισκόταν μια ανάσα απ’ την τετράδα. Ο Σωκράτης Κόκκαλης έφερε στο λιμάνι σπουδαία ονόματα του διεθνούς ποδοσφαίρου, αλλά και ό,τι καλύτερο κυκλοφορούσε στα ελληνικά γήπεδα. Την ερυθρόλευκη φανέλα φόρεσαν μεταξύ άλλων οι Ζιοβάνι, Ριβλαντο, Καρεμπέ και Ζάχοβιτς, αλλά και οι Τζόρτζεβιτς, Γιαννακόπουλος, Γεωργάτος, Αλεξανδρής, Νικοπολίδης. Στον Σωκράτη Κόκκαλη πιστώνεται και η ανέγερση του νέου υπερσύγχρονου σπιτιού του Ολυμπιακού στο Φάληρο, στο οποίο αγωνίζεται απ’ τη σεζόν 2004-2005.
Ο «θρύλος» της νέας εποχής
Όλα τα όμορφα ταξίδια φτάνουν σ’ ένα τέλος, όπως και αυτό της προεδρίας Κόκκαλη στον Ολυμπιακό. Η ομάδα του Πειραιά άλλαξε χέρια το2011 με τον Βαγγέλη Μαρινάκη να γίνεται ο ισχυρός άνδρας των ερυθρόλευκων. Ο νέος πρόεδρος του Ολυμπιακού απ’ το ξεκίνημα έδειξε πίστη στις αρετές του Ερνέστο Βαλβέρδε φέρνοντας τον πίσω στο λιμάνι και ευτύχησε στην παρθενική του χρονιά στον Πειραιά να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Την περασμένη σεζόν ο Ολυμπιακός με τον Ισπανό στο τιμόνι απέδωσε σπουδαίο ποδόσφαιρο και έφερε το νταμπλ στο λιμάνι. Η συνέχεια ιδιαίτερη με τον Ζαρντίμ να μη δένει στο Φάληρο, αλλά τον Μίτσελ να δείχνει στο ξεκίνημα της θητείας του πως έχει τα φόντα να αφήσει εποχή.