Σίγουρος πως ο ΠΑΟΚ θα αλλάξει επίπεδο τα επόμενα χρόνια, με την παρουσία του Ιβάν Σαββίδη στα διοικητικά, εμφανίστηκε ο Έργκους Κάτσε. Ο μέσος του «Δικέφαλου» του βορρά αναφέρθηκε στην έως τώρα καριέρα του στον ΠΑΟΚ, στους Γκαρσία και Βιτόλο και παράλληλα στους στόχους του «Δικέφαλου» του Βορρά την εφετινή σεζόν.
Αρχικά, ο Κάτσε δήλωσε στην εφημερίδα «Goal»: «Όλα έχουν πάει καλά και είμαι χαρούμενος γι’ αυτό. Δεν είναι λίγο πράγμα για ένα παιδί στην ηλικία μου να παίρνει παιχνίδια στην πρώτη ομάδα του ΠΑΟΚ, σε μια ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό. Και βέβαια το χαίρομαι, αλλά δεν πετάω κιόλας. Ξέρω ότι σε αυτόν τον χώρο που είμαι κρίνομαι κάθε μέρα, απ’ όλους. Εχω μάθει ότι η καταστροφή δεν έρχεται από μια μέτρια εμφάνιση, αλλά ούτε τελειώνουν όλα αν κάνεις μια καλή εμφάνιση. Μπορεί να είναι συνηθισμένη η ατάκα «ο καθρέφτης είναι το γήπεδο», αλλά έχει βάση, αυτή είναι η αλήθεια», είπε αρχικά ο Κάτσε.
– Έρκους, θυμήσου λίγο πού βρισκόσουν πέρυσι τέτοιο καιρό…
«Η σεζόν 2010-11 δεν τελείωσε καλά για μένα. Δεν τελείωσε όπως θα την ήθελα, όπως θα την ήθελε κάθε παιδί της ηλικίας μου. Κατάφερα να βρεθώ στην πρώτη ομάδα και έγραψα μια συμμετοχή. Τα πράγματα δεν πήγαν όπως θα τα ήθελα και ήρθε η ώρα να πάω δανεικός σε μια ομάδα. Αυτή ήταν η Επανομή…».
– Σε πείραξε;
«Δεν είναι ότι σε πειράζει. Είναι πως νιώθεις ότι είχες μια ευκαιρία και την έχασες. Και πολλές φορές κάνουμε αρνητικές σκέψεις, ότι δηλαδή δεν θα μου έρθει ξανά η ευκαιρία να μπω στην πρώτη ομάδα. Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα…».
-Θα μπορούσες να μείνεις και να παίζεις στη δεύτερη ομάδα, κάτι που ίσως σου έδινε τη δυνατότητα να σε δουν στον ΠΑΟΚ και να σε προβιβάσουν εκ νέου…
«Το πρωτάθλημα Κ-20 με τα επαγγελματικά πρωταθλήματα, όπως αυτό της δεύτερης κατηγορίας, δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους».
-Προτίμησες δηλαδή τον δανεισμό;
«Υπάρχουν άνθρωποι να σου μιλήσουν και να σου εξηγήσουν ποιο είναι το καλύτερο για την καριέρα σου. Εσύ πρέπει να καθίσεις να τους ακούσεις και να σκεφτείς τι θα κάνεις. Το να παίζεις με παιδιά της ηλικίας σου αντιπάλους σε βοηθάει μόνο από την άποψη ότι έχεις παιχνίδια στα πόδια σου. Δεν έχει καμία σχέση από το να παίζεις σε επαγγελματικό επίπεδο, στη δεύτερη κατηγορία. Εκεί συναγωνίζεσαι για να επιβιώσεις ανάμεσα σε όλους. Παίζεις σε γήπεδα που κάποια από αυτά είναι «έδρες». Μπαίνεις στο κλίμα, στο νόημα του επαγγελματισμού. Είναι πιο «σκληρά» τα πράγματα και αυτό σε βοηθάει να μεγαλώσεις, να καταλάβεις πού βρίσκεσαι και το πώς θα πρέπει να αντιμετωπίζεις τις καταστάσεις. Καταλαβαίνεις τι σημαίνει «επιβιώνω» σε αυτόν τον χώρο».
-Εσύ πήγες στην Επανομή. Πώς ήταν τα πράγματα εκεί;
«Κατάφερα να έχω ρόλο στην ομάδα. Έκανα 19 συμμετοχές. Πάλεψα για να μπορέσω να έχω ρόλο στην ομάδα. Σου ξαναλέω ότι δεν είναι όπως στις «δεύτερες» ομάδες. Έχεις να ανταγωνιστείς παίκτες έμπειρους μέσα στην ομάδα και κυρίως μέσα στο γήπεδο. Παίζεις αντίπαλος με επαγγελματίες, όχι τόσο με παιδιά της ηλικίας σου».
-Ο δανεισμός σου τελείωσε και το καλοκαίρι κλήθηκες να δώσεις άλλη μια μάχη…
«Δεν έχεις άδικο. Μας φώναξαν να κάνουμε προπονήσεις μια εβδομάδα νωρίτερα από τους υπόλοιπους. Ηταν πολλά από τα παιδιά της δεύτερης ομάδας που τα πήγε καλά στο πρωτάθλημα Κ-20 και στα παιδιά που είχαμε πάει δανεικοί. Μέσα από αυτή τη διαδικασία έφτασα να ακολουθήσω την προετοιμασία».
-Η απόσταση που κάλυψες είναι μεγάλη, διότι δεν είναι λίγο να βρεθείς από την προεπιλογή στη βασική ενδεκάδα, και μάλιστα μόνιμα…
«Όσον αφορά τη δουλειά μου, δεν έκανα κάτι διαφορετικό από αυτό που έπρεπε, από αυτό που είχα στο μυαλό μου. Ήμουν προσηλωμένος στις προπονήσεις, όπως όλα τα παιδιά. Πήγα στην προετοιμασία και μετά άρχισα να παίζω».
-Έπαιξε ρόλο και ο τραυματισμός του Γκαρσία…
«Ναι, όντως. Πήρα κάποιες συμμετοχές στην ενδεκάδα πολύ νωρίτερα απ’ ό,τι περίμενα να σου πω την αλήθεια».
-Έδειξες πάντως να μην έχεις άγχος. Περίεργο για παίκτη της ηλικίας σου που ξαφνικά γίνεται ενδεκαδάτος…
«Ήμουν συγκεντρωμένος. Όταν έχεις υπομονή και επιμονή, αργά ή γρήγορα δικαιώνεσαι. Δεν ξέρω πώς έγινε και δεν μου βγήκε άγχος στο γήπεδο. Καλό είναι αυτό πάντως. Μπήκα και έκανα ό,τι μου ζητήθηκε. Κάποια στιγμή ένιωθα σαν να είμαι καιρό στην ενδεκάδα -και αυτό με βοήθησε».
Για τον Πάμπλο Γκαρσία:
«Τι να πω εγώ για τον Γκαρσία; Χρειάζεται να πω κάτι; Ενας «εγκέφαλος» μέσα στο γήπεδο, που «διαβάζει» το παιχνίδι… Είναι παράδειγμα για όλους μας. Η επιμονή του, το πείσμα του, η αγωνιστικότητά του. Είναι μια προσωπικότητα που αποτελεί σημείο αναφοράς. Για τους νεότερους είναι σαν δάσκαλος. Η καριέρα του και η προσφορά του στον ΠΑΟΚ «μιλάνε», δεν έχω να πω τίποτα παραπάνω…».
– Τον Σεπτέμβριο δημιουργήθηκε ντόρος από την απόφασή σου να μην πας στην εθνική Αλβανίας. Τι ακριβώς συνέβη;
«Λόγω της συμμετοχής μου ως βασικός με τον ΠΑΟΚ με κάλεσαν στην Ελπίδων. Συζήτησα κάποια πράγματα και αποφάσισα να μην πάω».
-Έχεις το δικαίωνα να «επιλέξεις» σε ποια εθνική θα αγωνιστείς;
«Μέχρι στιγμής έχω παίξει στις «μικρές» εθνικές της Αλβανίας αλλά όχι στην Ανδρών. Δεν με έχουν καλέσει στη «μεγάλη» ομάδα και δεν ξέρω αν θα το κάνουν. Δεν ξέρω αν με υπολογίζουν για εκεί. Δεν βιάζομαι. Το μυαλό μου είναι στον ΠΑΟΚ και το πώς θα μπορέσω να κρατήσω τη θέση μου στην ενδεκάδα σε μια ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό. Αυτός είναι ο μεγάλος μου στόχος. Αν τα καταφέρω, τότε θα έχω δείξει τι αξίζω και όλα τα υπόλοιπα θα έρθουν. Δεν σκέφτομαι το θέμα της εθνικής. Θα γίνει και αυτό όταν έρθει η ώρα του…».
Για τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται στα νέα παιδιά: «Με την κατάσταση που υπάρχει φέτος στο ελληνικό ποδόσφαιρο, δόθηκαν ευκαιρίες σε πολλά παιδιά να αγωνιστούν, όπως και σε εμένα. Αλλά θα πρέπει όλοι μας να έχουμε στο μυαλό μας ότι στο ποδόσφαιρο δεν σου χαρίζεται τίποτα. Το να σου δώσουν την ευκαιρία είναι κάτι σημαντικό, αλλά δεν φτάνει. Πρέπει να παλέψεις για να την αξιοποιήσεις. Μπορεί κάποιος να νομίζει ότι το δύσκολο είναι να φτάσεις στην ενδεκάδα. Γρήγορα θα καταλάβει ότι το να μείνεις στην ενδεκάδα είναι ακόμα πιο δύσκολο. Θέλει συγκέντρωση και δουλειά. Το να σε εμπιστευτεί ο προπονητής σου για ένα παιχνίδι μπορεί να συμβεί ίσως και από τύχη. Πρέπει να του δείξεις ότι το αξίζεις».
-Ο Γιώργος Δώνης μας είχε πει πως τον «προβλημάτισες» στην προετοιμασία, καθώς σκεφτόταν να σε βάλει σε πρόγραμμα ενδυνάμωσης…
«Ναι, αλλά αυτή η σκέψη… πήγε περίπατο. Το συζήτησα με τον προπονητή μου και το τιμ. Λόγω της σωματοδομής μου υπήρχε η σκέψη να ξεκινούσα να κάνω πρόγραμμα ενδυνάμωσης μόλις επιστρέφαμε από την Ολλανδία. Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας όμως ήρθε ο πρώτος τραυματισμός για τον Γκαρσία και ο κόουτς το ανέβαλε για να είμαι διαθέσιμος για τα ευρωπαϊκά παιχνίδια. Η μια συμμετοχή έφερε την άλλη. Αν ξεκινούσα το πρόγραμμα, δεν θα ήμουν σε θέση να παίξω, διότι αυτό σε επιβαρύνει. Έτσι ήρθαν τα πράγματα και έτσι συνεχίζουμε».
-Πάντως, οι αριθμοί σου στα εργομετρικά όσον αφορά τις αντοχές σου άφησαν άφωνο τον κόουτς.
«Αυτό είναι καλό. Είναι ένα προσόν μου και με βοηθάει. Το να αντέχεις βέβαια δεν φτάνει από μόνο του για να παίζεις ποδόσφαιρο».
-Ποια ήταν η πρώτη σου σκέψη όταν ενημερώθηκες ότι θα σου γίνει πρόταση για νέο συμβόλαιο;
«Δεν υπάρχει παίκτης που να μην το σκέφτεται αυτό, αλλά όπως το θέμα της συμμετοχής μου στην ομάδα, έτσι και το νέο συμβόλαιο ήρθε γρήγορα. Περίμενα ότι φέτος θα είχα κάποιες ευκαιρίες και προετοιμαζόμουν γι’ αυτό, αλλά το να γίνω βασικός και να καταφέρω να κερδίσω ένα καινούργιο συμβόλαιο έμοιαζε περισσότερο με όνειρο και τελικά έγινε πραγματικότητα».
-Τι έχει αλλάξει μετά την υπογραφή του συμβολαίου;
«Άλλαξε η ζωή μου. Παλαιότερα είχα μόνο τον μισθό, όμως τώρα έχω χρήματα και μπορώ να ζω πιο άνετα. Μπορώ να βοηθάω και τους δικούς μου ανθρώπους. Το συμβόλαιο είναι από τη μια πλευρά μια επιβράβευση. Από την άλλη όμως είναι και μια υποχρέωση. Καταλαβαίνεις ότι έχουν αυξηθεί οι απαιτήσεις που έχουν όλοι από σένα. Κρίνεσαι πλέον ως επαγγελματίας. Αυτό όμως δεν με αγχώνει. Όπως προσηλωμένος ήμουν πριν από το συμβόλαιο, έτσι είμαι και τώρα».
-Πώς εισέπραξες την αλλαγή στο ιδιοκτησιακό καθεστώς;
«Τα παιδιά που έχουν πιο πολλά χρόνια στην ομάδα ξέρουν καλύτερα τι σημαίνει να υπάρχει τάξη στα οικονομικά. Για τον ΠΑΟΚ η παρουσία του Ιβάν Σαββίδη είναι ένα δώρο. Ίσως πολλές ομάδες να μας ζηλεύουν γι’ αυτό που έγινε. Δεν ισχύει μόνο για τους επαγγελματίες ποδοσφαιριστές, αλλά και για κάθε άνθρωπο να ξέρει ότι θα πληρώνεται στην ώρα του. Το να το ξέρεις αυτό αυτόματα αφαιρεί από το μυαλό σου τη συγκεκριμένη σκέψη και έχεις το μυαλό σου αποκλειστικά στη δουλειά σου».
-Είπες ότι ίσως κάποιες ομάδες να ζηλεύουν. Πάντως, κάποια παιδιά σίγουρα θα ζηλεύουν αυτό το ξεπέταγμά σου, από τους Νέους στη βασική ενδεκάδα…
«Όποιος δουλεύει σωστά, αργά ή γρήγορα ανταμείβεται. Έτσι πιστεύω».
-Έχουν αλλάξει οι στόχοι της ομάδας μετά την είσοδο του Ιβάν Σαββίδη;
«Οι στόχοι της ομάδας ήταν εξαρχής υψηλοί. Δεν θέλω να πω ότι «θέλουμε να πετύχουμε αυτό και εκείνο». Δεν χρειάζεται να μιλάμε και πολύ γι’ αυτά τα πράγματα. Καλύτερα να μη μιλάμε γι’ αυτά και να τα πετύχουμε παρά να μιλάμε και να λέμε τι θέλουμε και τι δεν θέλουμε και στο τέλος να μην το πετυχαίνουμε».
-Όλοι λένε ότι ο ΠΑΟΚ θα ανέβει επίπεδο με τον Σαββίδη…
«Μακάρι να συμβεί αυτό και μακάρι να καταφέρω να είμαι και στο μέλλον μέρος αυτής της ομάδας».
-Πώς αντιμετωπίσατε τον αποκλεισμό από τη Ραπίντ;
«Δεν ήταν εύκολο… Όλοι θέλαμε να πάει ξανά η ομάδα στους ομίλους. Έχοντας δει τις στιγμές που έχουν ζήσει οι συμπαίκτες μου στην Ευρώπη, θα ήθελα να τις ζήσω και εγώ. Έπρεπε να το ξεπεράσουμε γρήγορα και να το αφήσουμε πίσω μας, όπως και έγινε. Ξέραμε οτι θα ήταν χειρότερο το να μας πάρει από κάτω. Συγκεντρωθήκαμε στο πρωτάθλημα και τώρα θα αρχίσουν και τα παιχνίδια Κυπέλλου».
-Οταν πρωτοεμφανίστηκες, σου κολλήσαμε το παρατσούκλι «νέος Βιτόλο». Το αποδέχεσαι;
«Έχουμε κάποια κοινά χαρακτηριστικά στον τρόπο παιχνιδιού. Πλέον ο καθένας έχει την πορεία του. Έχω κάποια χαρακτηριστικά αγωνιστικά και προσπαθώ να βελτιώσω αυτά που έχω, αλλά και να γίνω καλύτερος σε άλλους τομείς, για να βοηθάω την ομάδα και να μπορώ να είμαι στην ενδεκάδα».
-Με μια λέξη, πώς περιγράφεις το 2012 για σένα;
«Απλά τα πράγματα… Φανταστικό».
-Πώς περνάς τον ελεύθερό σου χρόνο;
«Δεν μένω εύκολα στο σπίτι. Συνήθως βγαίνω έξω για καφέ και βόλτα με τους φίλους του ή μαζευόμαστε σε σπίτι για να περάσει η ώρα».
-Με την τεχνολογία πώς τα πας;
«Αν εννοείς τους υπολογιστές και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, μπα, δεν είμαι φαν…».
– Τι είναι το κάθε παιχνίδι για σένα;
«Τελικός… Έτσι πρέπει να σκέφτεσαι όταν μπαίνεις στο γήπεδο. Παίζω με στόχο να κερδίσω. Να βρω τον τρόπο να πετύχω αυτό που θέλω. Όταν τελειώνει ένα παιχνίδι, ηρεμείς, βλέπεις τι έκανες σωστά και τι λάθος και προχωράς σκεφτόμενος τι πρέπει να κάνεις για να γίνεις ακόμα καλύτερος».
Για το αν περιμένει το πρώτο του γκολ με ανυπομονησία:
«Ποιος δεν θέλει να σκοράρει; Πού θα μου πάει, θα έρθει. Αρχίζω να πιστεύω ότι το γκολ δεν έρχεται επειδή το έχω συνεχώς στο μυαλό μου και το ψάχνω, κυρίως με σουτ έξω από την περιοχή. Δεν ξέρω, ίσως θα πρέπει να το βγάλω από το μυαλό μου αυτό το «πρέπει» και τότε πιστεύω ότι θα έρθει. Θεωρώ ότι δεν κάνω κατάχρηση του σουτ. Όταν δω ότι υπάρχει πεδίο προς την εστία, το επιχειρώ».