Ο απεσταλμένος του novasports.gr, Κωστής Μπότσαρης, γράφει για την προετοιμασία του «δικέφαλου του Βορρά» στην Ολλανδία.
12η ημέρα
Ολα τα ωραία έχουν ένα τέλος και το αντίστοιχο της φετινής παραμονής μας εδώ στο Ντόορβερθ της Ολλανδίας – έστω κι αν αυτή καθ᾽ αυτήν δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ωραία για όλα όσα μας απασχολούν – πλησιάζει πλέον μετρώντας τις τελευταίες ώρες. Αύριο το μεσημέρι, μετακινούμαστε για Ντίσελντορφ και μετά Ζάγκρεμπ. Ολη αυτή η διαδικασία καθώς και εκκρεμότητες επαγγελματικές λόγω αυτής της μετακίνησης έπρεπε να γίνουν σήμερα. Σε μια μέρα βροχερή, με το θερμόμετρο στους δέκα επτά βαθμούς, με αρκετά απρόοπτα αλλά με το μυαλό να γαληνεύει στην ιδέα της επιστροφής έστω και με … στάση τριών ημερών. Για μια ακόμη σεζόν, είχαμε την ευτυχία και τη χαρά να παρακολουθήσουμε από κοντά το βασικό στάδιο της προετοιμασίας και κάναμε ότι καλύτερο μπορούσαμε για να σας μεταφέρουμε νοερά κι εσάς εδώ μέσα από τα βίντεο, τις εικόνες και τα γραφόμενα όσων βιώσαμε, γνωρίζοντας πως το κύριο πρόβλημα κι αντίστοιχη έγνοια του κάθε ενός Ελληνα είναι άλλη και πιο σοβαρή ετούτον τον καιρό. Να δώσει ο Θεός να πάνε όλα καλά για όλους και του χρόνου να το επαναλάβουμε, με πολύ καλύτερες προϋποθέσεις, περισσότερη συνείδηση, ανθρωπιά, αίσθημα ευθύνης κι έγνοια για τον συνάνθρωπο. Να είστε όλοι καλά, να έχετε δύναμη. Καλή συνέχεια σε όλους … Ελπίζω, του χρόνου πάλι από δω.
11η ημέρα
Ενα σχετικά καλό που επικρατεί στις προετοιμασίες των ομάδων είναι πως «χάνεις» τις ημέρες. Συνεπώς υπάρχουν και … Κυριακές που δε θυμίζουν σε κάτι τις υπόλοιπες μοιάζοντας σαν … καθημερινές. Μια από αυτές ήταν κι η σημερινή. Με πρωινό ξύπνημα για τις διπλές προπονήσεις. Το ευτύχημα ήταν πως τα έργα οδοποιίας ολοκληρώθηκαν κι αποφεύχθηκαν οι παρακάμψεις. Ο καιρός ήταν πλήρως εναρμονισμένος με τη διάθεση, μουντός, ψυχρός κι ελαφρώς απειλητικός. Μια διάθεση που φάνηκε να υπάρχει και στις δυο προπονήσεις που έγιναν σήμερα. Αρκετές οι ημέρες, υψηλός συναγωνισμός, μεγάλη πίεση και ειδικά για τους Ελληνες αβεβαιότητα για το μέλλον. Γιατί, ειδικά σήμερα ήταν η μέρα που ακούστηκαν οι περισσότερες εκατέρωθεν ερωτήσεις για το ποιές είναι οι εξελίξεις στην πατρίδα περιμένοντας τα οριστικά αποτελέσματα. Με το … «θερμόμετρο» στα ύψη ξεκίνησε κι η αποστασιοποίηση, ο περιορισμός των επικοινωνιών, μένοντας στα απολύτως απαραίτητα.
Κι εκεί που όλα δείχνουν αρνητικά προκύπτει μια εικόνα που θα σε κάνει να χαμογελάσεις, να ξεχαστείς και να πάρεις κουράγιο για να συνεχίσεις κοιτώντας το δάσος αφήνοντας το δέντρο από το βλέμμα σου. Ενας απρόσκλητος επισκέπτης σε μια από τις δυο συνεντεύξεις της ημέρας, μια ατάκα στην προπόνηση ενός συνήθως σοβαρού κι αγέλαστου ως επί το πλείστον ποδοσφαιριστή για μια σύγκρουση συμπαικτών του όπου δεν προέκυψε κάτι σοβαρό, ένας φίλος που γνωρίσαμε εδώ στην Ολλανδία τα προηγούμενα χρόνια κι ήρθε να πούμε δυο κουβέντες, όλα αυτά «κλέβουν» τη σκέψη σου, την πηγαίνουν παραπέρα, έστω και για λίγο. Τουλάχιστον όσο είναι απαραίτητο για να «σβήσει» από το μυαλό σου το ρολόι της αντίστροφης μέτρησης για την επόμενη μετακίνηση, για την επόμενη υποχρέωση, για την επόμενη έγνοια. Ο χρόνος μετράει αντίστροφα και για την αναχώρησή μας από την Ολλανδία απομένουν λιγότερες από σαράντα οκτώ ώρες. Κοινώς … μια και σήμερα. Να πάνε όλα καλά για όλους. Καλή δύναμη, καλή συνέχεια σε όλους (μας) …
10η ημέρα
Η εβδομάδα πλησιάζει προς το τέλος της με το ημερολόγιο ν᾽ αναφέρει τον αριθμό δέκα. Είναι λογικό, όσο περνούν οι ημέρες η νοσταλγία για το σπίτι να μεγαλώνει, τα νεύρα να τσιτώνουν κι οι ώρες να μετρώνται σχεδόν μια προς μια για την επιστροφή. Ευκαιρία να θυμηθούμε το στρατιωτικό, λέγοντας «τρεις και σήμερα». Το πρωινό, ελλείψει προπόνησης ήταν σχετικά χαλαρό, αν κι η ανάγκη για τις δυο καθημερινές συνεντεύξεις μας έφερε από νωρίς στο ξενοδοχείο της αποστολής. Ωστόσο όλο το ενδιαφέρον ήταν στην απογευματινή προπόνηση.
Πέραν του ατυχέστατου συμβάντος με τον τραυματισμό του Γλύκου, υπήρχαν πολλά στιγμιότυπα που προκάλεσαν αρκετό γέλιο αλλά και τροφή για σκέψη. Το κούρεμα και τα πειράγματα στον Σκόνδρα, τα νέα ρούχα, η ποιότητα του Νομπόα κι η αναγνώρισή της στην προπόνηση αλλά κυρίως το καλό κλίμα κι η διάθεση που είχαν όλοι. Κατά τη διάρκεια μιας άσκησης ο Σαββίδης δεν υπολόγισε σωστά καταφέρνοντας ένα δυνατό χτύπημα με τις τάπες στον Ρατς. Ο Ρουμάνος, που δε φημίζεται για την ηρεμία και τις ανοχές του μετά τις κραυγές που έβγαλε, χτύπησε φιλικά στην πλάτη τον συμπαίκτη του και συνέχισε με περισσότερο ζήλο, άσχετα αν αρκετή ώρα μετά επιδόθηκε σε παρατηρήσεις στο νεαρό τερματοφύλακα Σιαμπάνη για ένα λάθος του.
Περέιρα και Λούκας δε σταματούσαν να πειράζουν ο ένας τον άλλον φτάνοντας να πιαστούν στα χέρια, γελώντας πάντα, πριν από την έναρξη της προπόνησης. Τα πειράγματα δε σταμάτησαν και το νέο μέλος αυτής της παρέας, ο Τζαβέλλας, τους … ράντισε με νερό. Ο Κωνσταντινίδης συμμετείχε κανονικά στο μισό και παραπάνω της προπόνησης των υπολοίπων, όμως σε κάθε διάλειμμα ανάμεσα στις ασκήσεις δεχόταν ερωτήσεις από τον γιατρό για το αν είναι καλά. Λίγο μετά, τον ρώτησε και ο κ. Τούντορ πειράζοντάς τον σχετικά κι ολοκλήρωσε τη σύντομη συνομιλία με φιλικό χτύπημα στην πλάτη του νεαρού ποδοσφαιριστή.
Σε μια άσκηση η μια ομάδα διαμαρτυρήθηκε πως μέλος της αντίπαλης ομάδας χρησιμοποίησε αντικανονικά το χέρι του για να πάρει την μπάλα κι έψαξαν το δίκιο τους στον προπονητή φωνάζοντας χέρι – χέρι και παράλληλα έκαναν τη χαρακτηριστική κίνηση. Εκείνος όχι πως δεν κατάλαβε, αλλά τους μιμήθηκε δείχνοντάς τους την … Ανατολή και τους ρώτησε αν αυτό σημαίνει η ελληνική λέξη που άκουγε να λένε. Δεν κρατήθηκε πολύ γιατί ξέσπασε κι αυτός σε γέλια. Το τέλος μιας άσκησης στην οποία η χαμένη ομάδα έπρεπε να πάρει κάμψεις, βρήκε άπαντες να διαφωνούν για το ποιος είχε νικήσει. Ο κ. Τούντορ δεν το έψαξε πολύ: «Αν δεν ξέρετε ποιά ομάδα νίκησε δεν είναι πρόβλημα. Θα πάρετε όλοι κάμψεις», είπε και χαμογέλασε, βλέποντας πως άμεσα βρέθηκε η νικήτρια ομάδα.
Σε μια από τις αλλαγές ποδοσφαιριστών από ομάδα σε ομάδα ο Σαλπιγγίδης από συμπαίκτης έγινε αντίπαλος του Σαλπιγγίδη. Λίγα δεύτερα ακολούθως είπε στον συμπαίκτη του: «Μέχρι εδώ ήμασταν οι δυο μας. Από εδώ και πέρα όλα κομμένα», με αποτέλεσμα τα γέλια και των δυο. Μια ευφορία που μετριάστηκε απότομα από την εξέλιξη που υπήρξε με τον Γλύκο. Υγεία πάνω απ᾽ όλα. Καλή δύναμη και καλή συνέχεια σε όλους…
8η ημέρα
Μια ακόμη ημέρα στην Ολλανδία φτάνει στο τέλος της. Μετά από καιρό μας τα έφταξε ο καιρός και μας τα χάλασαν οι … εργοδηγοί. Ηλιος από το πρωί αλλά θερμοκρασία κάτω των είκοσι βαθμών με απαραίτητο αξεσουάρ το … μπουφάν ή τη ζακέτα στη σκιά κι από την άλλη νεύρα (σ.σ. τί έκπληξη) για τα έργα που μας έκαναν τη ζωή δύσκολη από πέρυσι στην περιοχή κι ένα χρόνο μετά συνεχίζονται για να μας στέλνουν από παρακάμψεις.
Σήμερα έγινε η παρουσίαση και του νέου προπονητή, αν κι είχε προγραμματιστεί για την Ελλάδα αλλά με όλα όσα μεσολάβησαν την προηγούμενη εβδομάδα στη χώρα κρίθηκε φρόνιμο να πραγματοποιηθεί εδώ. Πέραν των όσων είπε, είναι ένας νέος άνθρωπος, φαίνεται αποφασισμένος να πετύχει, δείχνει σκληρός αλλά και δίκαιος, ενώ έχει κι αδυναμίες, αφού σε πολλές περιπτώσεις η αμηχανία του δεν ήταν εύκολο να κρυφτεί από κινήσεις διάφορες που τον και την πρόδιδαν. Ξέρει σε τί ομάδα ήρθε, έχει καταλάβει την πίεση κι επενδύει απόλυτα στον εαυτό του και τους συνεργάτες του για να πετύχει. Δεν του αρέσουν τα λόγια και δεν υπόσχεται. Αρα γνωρίζει … Ηξερε πως δε θα μπορούσε να πάρει μια τέτοια ευκαιρία σε ιδανικές συνθήκες γι᾽ αυτό και ρίσκαρε. Το μέλλον θα δείξει αν θα δικαιωθούν και οι δυο πλευρές από ετούτη τη συνεργασία.
Το απόγευμα στο γήπεδο, η εικόνα μιας ομάδας που προσαρμόζεται στα θέλω του προπονητή της. Καλό κλίμα, καμία ένταση, αρκετά κουρασμένα χαμόγελα, αρκετή συναδερφικότητα. Μαθήματα προπονητικής από τον Τούντορ στον Βίτορ, όπως τα ζήτησε ο Πορτογάλος χτες δίχως να φαντάζεται τί θ᾽ ακολουθούσε, κουβέντα Αγγελίδη – Αρνεσεν στην άκρη του γηπέδου, νέα κουβέντα Αρνεσεν – Τούντορ μετά την προπόνηση. Ο Ρατς να παίρνει με το ποδήλατο τον χαμογελαστό Νομπόα, ο Κίτσιου να εκπλήσσεται από την αντίστοιχη ερώτηση του Μάρτενς για το αν μπορεί και θέλει να τον μεταφέρει. Πριν από λίγο μάθαμε και τον αντίπαλο του πρώτου προκριματικού γύρου που θα είναι η Λοκομοτίβα Ζάγκρεμπ. Σε συνδυασμό και με την ενημέρωση πως οριστικά η ομάδα θ᾽ αναχωρήσει στις 14 από Ολλανδία, την ίδια μέρα θα μεταβούμε άπαντες στο Ζάγκρεμπ κι από εκεί το βράδυ της Πέμπτης θα επιστρέψουμε στην πατρίδα.
Εν ολίγοις μια εβδομάδα έμεινε … Καλή δύναμη και καλή συνέχεια σε όλους προς το παρόν …
6η ημέρα
Την ημέρα που ξημερώνει συμπληρώνουμε μια εβδομάδα. Μια εβδομάδα που ξεκίνησε την περασμένη Πέμπτη, πέρασε από πολύ σημαντικές δυσκολίες λόγω των εξελίξεων στην πατρίδα και συνεχίζεται ανάλογα. Ο χρόνος δεν είναι μόνον αντίπαλος μιας ομάδας, αλλά κι όλων εμάς που επί σειρά διαδοχικών ημερών παραμένουμε μακριά από τα σπίτια μας και τους ανθρώπους μας, όντας υποχρεωμένοι ν᾽ ανεχόμαστε και να μας ανέχονται άλλοι που υπό διαφορετικές συνθήκες το πλέον πιθανό είναι να μην είχαμε ούτε … καλημέρα. Αλλά εδώ προκύπτει η άλλη όψη του νομίσματος που λέγεται χρόνος, καθώς κυλάει και δε μένει σταθερός. Οτι και να γίνει η ζωή δε σταματάει για κανέναν και για τίποτα, αρκεί να την αντιμετωπίζεις με αξιοπρέπεια κι ας έχει αυτή η στάση σημαντικότατα κόστη. Τουλάχιστον είσαι καλά με τον εαυτό σου και για μένα αυτό είναι το σημαντικότερο.
Στα της ομάδας … Δεύτερο και πολύ πιο σημαντικό τεστάρισμα δυνάμεων το σημερινό για τον ΠΑΟΚ, που προετοιμάστηκε κάνοντας δυο προπονήσεις δίχως τον προπονητή του, που δεν ενισχύθηκε περαιτέρω, πλην των Κοροβέση, Χαρίση, Ολσεν και θα πάει στην πρώτη του επίσημη, αγωνιστική υποχρέωση με σχεδόν τα ίδια πρόσωπα, αλλά με διαφορετικούς μαέστρους και λογικές. Η κύρια προσπάθεια εντοπίζεται στην αλλαγή φιλοσοφίας και στη δημιουργία συνόλου. Ευσεβείς πόθοι για τους οποίους η πράξη, το αποτέλεσμα θα (απο)δείξει αν μπορούν να ευοδωθούν. Ημέρα αφίξεων η σημερινή με το Νομπόα ν᾽ αναμένεται επί ολλανδικού εδάφους αλλά και τον πρόεδρο της ΠΑΕ, Ιάκωβο Αγγελίδη, με την ελπίδα η παρουσία του τελευταίου να συνδυαστεί μ᾽ εξελίξεις. Καλή δύναμη, καλή συνέχεια σε όλους προς το παρόν….
5η ημέρα
Πρώτη ημέρα με φυσιολογικές για το μέρος και την εποχή θερμοκρασίες. Παράμετρος βασική ως προς την επιλογή του μέρους για κάθε ομάδα. Λίγο πάνω από τους είκοσι βαθμούς κατά τη διάρκεια της ημέρας, λίγο κάτω μόλις πέσει ο ήλιος. Το πλέον πρωινό ξύπνημα από τη μέρα που ήρθαμε εδώ λόγω της ανάγκης για πρόωρη αναχώρηση του κ. Τούντορ.
Προπόνηση με χαμόγελα στο ξεκίνημα της εβδομάδας και μεγαλύτερη επιθυμία ύπνου, ελέω του χτεσινοβραδικού ταξιδιού των απεσταλμένων σε προάστιο του Αϊντχόφεν για να δούμε και να συναντήσουμε έναν από τους πολλούς φίλους που έχουμε βρει όλα αυτά τα χρόνια εδώ, «κλέβοντας» άρωμα Ελλάδας. Επιπλέον λέμε πολλά για την πατρίδα, περί κωλλυσιεργειών σε δημόσια έργα κλπ. Για όσους θυμούνται, από πέρυσι υπήρχε πρόβλημα στο οδικό δίκτυο της περιοχής με μεγάλη τότε ταλαιπωρία για όλους. Ε, λοιπόν το πρόβλημα παραμένει, με μια μικρότερη μεν αλλά καίρια διευκόλυνση για τον κόσμο, μεταξύ των οποίων κι ημών.
Απόσταση πέντε χιλιομέτρων τα δυο ξενοδοχεία, απολαυστική μετάβαση μέσα στο καταπράσινο τοπίο, που επηρεάζει σημαντικά και την καθημερινή διάθεση όλων. Στην πορεία, συναντάς τους ποδοσφαιριστές να πηγαίνουν με ποδήλατο στην προπόνηση. Βλέπεις τις παρέες που έχουν δημιουργηθεί, με τους ισπανόφωνους, τους νέους κλπ. Μια σχέση σύσφιγξης που τη βλέπεις και στον αγωνιστικό χώρο, με κουβέντες και συζητήσεις που γίνονται και κατά τη διάρκεια των προπονήσεων, με τους μεγαλύτερους να μιλούν και να συμβουλεύουν τους νεότερους για καλύτερη λειτουργία.
Εντάσεις, με τα πρώτα … «γαλλικά» μεταξύ συμπαικτών σε δυνατό μαρκάρισμα που δημιούργησε κίνδυνο να τραυμαστεί ο ένας από αυτούς, δύναμη καθώς σήμερα είχαμε και το πρώτο σκισμένο φανελάκι από τράβηγμα, ενώ και γέλια, καθώς στο πλαίσιο του οικογενειακού «διπλού» ο γυμναστής έκανε τον πρώτο βοηθό και σε μια φάση, αποφάνθηκε πως το γκολ που σημείωσε ο Περέιρα δε μετράει καθώς ήταν σε αντικανονική θέση. Στις διαμαρτυρίες των παικτών της ομάδας που σκόραρε η απάντηση ήρθε από τον Λέκο: «Εχουμε τον Κολίνα, εκείνος μίλησε, καμία άλλη συζήτηση».
Ο ήλιος φεύγει σιγά – σιγά κι εμείς πρέπει να ολοκληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας και να ετοιμαστούμε για αύριο. Καλή ηρεμία, καλή δύναμη και καλή συνέχεια σε όλους ….
4η Ημέρα
Μια ημέρα διαφορετική από τις άλλες για πολλούς λόγους. Από τη μια τα της εδώ επικαιρότητας κι από την άλλη τα της εγχώριας που μέχρι κι αυτήν την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές ήταν σε εξέλιξη. Η επομένη του πρώτου φιλικού αγώνα βρήκε σκόρπιες σκέψεις, για την πρώτη εικόνα, τον σοβαρό τραυματισμό του Αθανασιάδη, τις εναλλακτικές, τις ανάγκες και φυσικά τον πλέον σοβαρό αντίπαλο του ΠΑΟΚ, που πλέον είναι ο χρόνος. Κόντρα σ᾽ αυτόν η ομάδα πρέπει να βρει λύσεις για να προσπεράσει με οιονδήποτε τρόπο το πρώτο εμπόδιο στη φετινή του ευρωπαϊκή προσπάθεια.
Η πρώτη Κυριακή επί ολλανδικού εδάφους μας βρήκε με μια ψευδεπίγραφη αίσθηση ξεκούρασης, καθώς το ρεπό της ομάδας για το απόγευμα άφηνες ελπίδες για λίγη χαλάρωση. Εντούτοις, η άφιξη του Ολσεν, η προπόνησή του και διάφορα ακόμη θέματα διατήρησαν την εγρήγορση σε υψηλά επίπεδα, σα λογική συνέπεια και για το συνειδητό κι ασύγκριτο ενδιαφέρον για την πατρίδα. Μεγάλη προσμονή και για την επιβεβαίωση της πρόβλεψης για αλλαγή στις καιρικές συνθήκες, προσμένοντας πτώση της θερμοκρασίας, αφού το καλοκαίρι έδειχνε να μετακόμισε στην κεντρική Ευρώπη.
Νέα εβδομάδα ξεκινάει από αύριο, νέες ελπίδες, νέα αγωνία για το αύριο του καθενός. Η πρωινή προπόνηση ορίστηκε για νωρίς, 09.30 κι οι ρυθμοί ανεβαίνουν. Εν αναμονή και των μεταγραφικών εξελίξεων για να αρχίσει να διαμορφώνεται και μια πρώτη εικόνα για την ομάδα και τα πρόσωπα που θα την πλαισιώσουν έστω κι ως κορμός. Εν αναμονή λοιπόν … Υγεία, εργασία, δύναμη και συνείδηση σε όλους.
2η Ημέρα
Η δεύτερη μέρα είναι αυτή που με τους ρυθμούς της σε υποχρεώνει για τα καλά να μπεις στους ρυθμούς της. Από νωρίς στο πόδι, συνήθειες που δεν έχεις – πιθανόν – εμπεδώσει όπως το πρωινό στο ξενοδοχείο και γοργά μετάβαση στο αντίστοιχο της ομάδας για τις καθιερωμένες συνεντεύξεις. Μια διαδικασία που μετά από χρόνια τείνει να γίνει ρουτίνα αλλά από την άλλη είναι στο χέρι ημών και των συνεντευξιαζόμενων να δώσουμε ένα διαφορετικό και σαφώς πιο ενδιαφέρον χρώμα, προσέχοντας πάντα αυτές τις λεπτές γραμμές που ορίζει το ζοφερό σήμερα.
Η δουλειά σε κρατά σε πλήρη εγρήγορση, με το μυαλό και την αντίληψη στο φουλ μην τυχόν και σου διαφύγει κάτι από όλα όσα συμβαίνουν ταυτόχρονα γύρω σου. Και να μην είναι ο χαρακτήρας σου τέτοιος, μέσα στο περιβάλλον προσαρμόζεσαι κι είναι οι δικές σου αρχές σε συνάρτηση με τους ανθρώπους που συνεργάζεσαι προκειμένου να τα φιλτράρεις όλα και να καταλήξεις σε σχετικές αποφάσεις για το πως θα δείξεις τη δουλειά σου. Μέρος του μυαλού σου είναι πάντα “κολλημένο” στις εγχώριες εξελίξεις, αλλά ευτυχώς κατά μία έννοια, η αλληλουχία των υποχρεώσεων δε σ᾽ αφήνει πολύ σ᾽ αυτές. Ενημέρωση, μια σύντομη στάση στο σούπερ μάρκετ για τ᾽ απαραίτητα κι η θλιβερή διαπίστωση πως δεν μπορείς να χρησιμοποιήσεις την κάρτα μισθοδοσία σου για να πληρώσεις. Δεν πειράζει, έχει ο Θεός. Ούτως ή άλλως ανέκαθεν αφ᾽ υψηλού μας κοιτούσαν αυτοί, σκέφτεσαι και προχωράς. Την περηφάνια την έχεις μέσα σου και ξέρεις το γιατί, δεν περιμένεις τους άλλους να σου τη χαρίσουν.
Αλλωστε όταν ακούς πολλά καλά σκιάζεσαι κι ανησυχείς. Ετσι μας έμαθε η φυλή μας άλλωστε. Και πάλι ξενοδοχείο για δουλειά. Μεσημεριανό γράψιμο, ένας γρήγορος έλεγχος μήπως διέφυγε κάτι, “τσιμπάς” παράλληλα με τα της εργασίας και “κλέβεις” λίγο χρόνο για ξεκούραση. Το απόγευμα μέσα στην παράδοξη για τον τόπο ζέστη έρχεται γοργά. Αμάξι, γήπεδο, προπόνηση. Η ίδια διαδικασία με την πρωινή σε μεγαλύτερη ένταση, με ακόμη περισσότερες απαιτήσεις. Πολλά πρόσωπα, πολλές δράσεις παράλληλες, ένα μυαλό, δυο μάτια, δυο αυτιά. Κάποιο τηλέφωνο ενδιάμεσα από την πατρίδα συνήθως άσχετο μ᾽ αυτό που κάνεις και μηνύματα φίλων που ενδιαφέρονται να μάθουν γι᾽ αυτό που αγαπούν, αγνοώντας συνειδητά το πρόωρο του πράγματος. Πώς να τους ψέξεις;
Θέλουν κι αυτοί να ξεχαστούν από όσα βιώνουν. Επειτα από δυο ώρες κι ενώ οι σκέψεις προσανατολίζονται και στις υποχρεώσεις της επόμενης ημέρας επιστροφή στο δωμάτιο για το τελικό στάδιο της εργασίας του σήμερα. Ο χρόνος πιέζει, κάνεις τα πάντα για ν᾽ ανταποκριθείς κι όταν νομίζεις πως το έχεις κάνει, κάτι θα συμβεί, κάτι θα έχεις λησμονήσει. Μια μικρή ανάσα για να φάς ή να πιεις κάτι κι ακολούθως ξεκινούν οι υποχρεώσεις για το ξημέρωμα της επόμενης ημέρα. Αυτή είναι η … καθημερινότητά μας εδώ. Καλύτερη από πολλών άλλων γι᾽ αυτό και ταπεινά νιώθουμε ευγνώμονες ως προς την επαγγελματική μας τύχη. Με όλα τα καλά και τα κακά της. Καλή δύναμη σε όλους μας, εμάς κι εσάς, με υγεία, αντοχές, σεβασμό και συνείδηση….
1η Ημέρα
Ο χρόνος περνάει και δεν το παίρνουμε χαμπάρι … Σα χτες ήταν που είχαμε βρεθεί πέρσι τέτοιο καιρό στο Βόλφχεζε της Ολλανδίας, εκεί μένουμε οι απεσταλμένοι των ΜΜΕ, περίπου πέντε χιλιόμετρα μακριά από το Ντόορβερθ όπου έχει καταλύσει η αποστολή του ΠΑΟΚ. Η παρακολούθηση του βασικού σταδίου της προετοιμασίας μιας ομάδας είναι κάτι σαν … «ευλογία» για τον κάθε ρεπόρτερ της. Γιατί εκεί βιώνει τη δημιουργία της, μαθαίνει τα νέα πρόσωπα, βλέπει με τα μάτια του όλα όσα γίνονται και βγάζει συμπεράσματα. Σωστά και λάθος …. Από αυτά όμως μαθαίνει και συνεχίζει. Εχει το προνόμιο έναντι των υπολοίπων να βλέπει πρώτος όλα αυτά που περιμένουν να δουν χιλιάδες άλλοι έπειτα από καιρό. Κι όμως, ενώ αυτή η διαδικασία είναι μια χαρά κάθε χρόνο για τον κάθε έναν που το ζει, φέτος η κατάσταση είναι διαφορετική.
Οι πρόσφατες εξελίξεις και το ντόμινο αντιδράσεων που έχουν προκληθεί, το αδυσώπητο «χτύπημα» του κάθε απλού ανθρώπου στο βωμό της σκοπιμότητας από τον οποιονδήποτε, ανεξαρτήτου χρώματος και πολιτικού φρονήματος, σα μια νοερή, αρρωστημένη κατάσταση όλων των δεινών που βιώνει εδώ και πέντε χρόνια, δε σου επιτρέπουν να είσαι αδιάφορος ενώ οι άνθρωποί σου δεν ξέρουν τί τους περιμένει το επόμενο λεπτό. Η έγνοια για όλα όσα άφησες εκεί πίσω ανεβαίνοντας στο αεροπλάνο για το εξωτερικό δε σου επιτρέπει ούτε καν να ξεχαστείς. Εντούτοις, ήρθαμε εδώ για να κάνουμε μια δουλειά. Αυτήν πρέπει να γίνει και με τον καλύτερο τρόπο, ανεξαρτήτως ψυχικής διάθεσης. Το κάνει χρόνια τώρα τόσος κόσμος και σε πολύ χειρότερες προσωπικές συνθήκες κι έτσι θα κάνουμε κι εμείς.
Μια νέα εκκίνηση, που χαρακτηρίζεται και δίνει ελπίδα μέσα από τα νέα πρόσωπα που βρίσκονται σε νέες θέσεις. Αρκεί να μην έχουν τις ίδιες συνήθειες με τους προκατόχους τους. Δεν είχαν σχέση με την Ελλάδα και τους Ελληνες πριν από δυο μήνες. Ελπίδα είναι να μην αποκτήσουν τις κακές τους (σ.σ. συνήθειες). Από λόγια, γραπτά και προφορικά δεν υπάρχει ανάγκη για περισσότερα. Παρά μόνον από πράξεις. Κι εκεί θα κριθούν, όπως κρινόμαστε όλοι, στα εύκολα μα πολύ περισσότερο στα δύσκολα. Εκεί θα μετρηθούμε πλέον …. Κι ο καθένας ας αναλάβει τις ευθύνες του. Καλή δύναμη, αντοχές και συνείδηση όχι μόνον για το «εγώ» αλλά και για το «εμείς».