O Μίμης Δομάζος θυμήθηκε παρέα με τον Αποστόλη Λάμπο την απαρχή της ένδοξης ευρωπαϊκής ιστορίας του Παναθηναϊκού που έγινε σαν σήμερα (6 Νοεμβρίου 1960) στο Χράντετς Κράλοβε της ενωμένης Τσεχοσλοβακίας.
Συμπληρώνονται σήμερα 52 χρόνια ευρωπαϊκής ιστορίας για τον Παναθηναϊκό. Έκτοτε οι εκτός συνόρων επιτυχίες για το τριφύλλι έγιναν συνώνυμες του ονόματός του. Η απαρχή της ευρωπαϊκής ιστορίας των πρασίνων χρονολογείται στις 6 Νοεμβρίου του 1960, όταν οι πρωταθλητές Ελλάδας τέθηκαν αντιμέτωποι με την πρωταθλήτρια Τσεχοσλοβακίας Σπάρτακ από το Χράντετς Κράλοβε. Βασικός κι αναντικατάστατος ο 18χρονος τότε Μίμης Δομάζος, μίλησε σήμερα, 52 ολόκληρα χρόνια μετά, στο novasports.gr και τον Αποστόλη Λάμπο, για εκείνες τις ξεθωριασμένες πλέον αναμνήσεις.
“Μας συγκίνησε…”
“Εκείνη την εποχή το να παίξουμε το πρώτο ευρωπαϊκό παιχνίδι στην ιστορία του Παναθηναϊκού στην Τσεχοσλοβακία ήταν κάτι που μας συγκίνησε. Εμείς δεν ήμασταν επαγγελματίες, ήμασταν ερασιτέχνες. Οπότε δεν υπήρχαν απαιτήσεις από εμάς και πηγαίναμε εκεί για να το διασκεδάσουμε και να παίξουμε χωρίς άγχος.”
“Πήγαμε για κρύσταλλα Βοημίας”
Στα 18 του μόλις χρόνια ο Μίμης Δομάζος θα έβγαινε για πρώτη φορά από τα σύνορα και μάλιστα για να πάει να παίξει ποδόσφαιρο. Οι παίκτες του τριφυλλιού τότε έβλεπαν το παιχνίδι σαν κάτι ανάμεσα σε χόμπι και τουρισμό. Άλλωστε το Χράντετς Κράλοβε της Βοημίας, φημιζόταν για τα υπέροχα κρύσταλλα του.
“Σε εκείνο το ταξίδι δεν είχαμε μείνει κλεισμένοι μέσα στο ξενοδοχείο σκεπτόμενοι μόνο το παιχνίδι όπως γίνεται σήμερα. Πιο πολύ είχαμε βγει βόλτες για να ψωνίσουμε, για να αγοράσουμε κρύσταλλα Βοημίας. Δεν υπήρχε άγχος στην ομάδα, είχαμε πάει για να το χαρούμε.”
Ο σκληρός κύριος Γκέιμ
Όλοι είχαν πάει να το χαρούν εκτός ίσως τον μοναδικό ξένο της αποστολής, τον Βρετανό τεχνικό της ομάδας, Χάρι Γκέιμ.
“Ο Χάρι Γκέιμ ήταν σκληρός προπονητής, είχε σκληρή νοοτροπία. Μας προετοίμαζε πολύ σκληρά πριν από κάθε παιχνίδι οπότε φαντάζομαι ότι κάτι αντίστοιχο θα είχε γίνει και πριν από εκείνο το ματς. Από μας οι περισότεροι είχαν τις δουλειές τους κι εκείνος μας έβαζε και ανεβοκατεβαίναμε 15 φορές τα σκαλιά της Θύρας 13, πράγμα που όπως καταλαβαίνεις μας ξεθέωνε. Εδώ άλλοι δεν είχαν να φάνε.”
“Παίξαμε αμυντικά, μας πρόδωσε το γήπεδο”
Ο Μίμης Δομάζος στα 70 του χρόνια πλέον προσπάθησε να θυμηθεί λεπτομέρειες από εκείνο το παιχνίδι, λεπτομέρειες που θα μείνουν ανεξίτηλες στο χρόνο.
“Στο παιχνίδι εκείνο είχαμε παίξει πολύ αμυντικά. Όχι ότι και οι αντίπαλοι μας ήταν ιδιαίτερα τεχνίτες. Κι εκείνοι ήταν πολύ σκληροί και δεν μας άφηναν να πάρουμε ανάσα. Τα μαρκαρίσματα ήταν πιο σκληρά, πιο επίμονα. Εμείς μην ξεχνάτε ότι δεν είχαμε την εμπειρία, δεν είχαμε ξαναβγεί έξω. Ως ένα σημείο τα καταφέραμε. Αλλά αν θυμάμαι καλά, δεχτήκαμε το γκολ λίγο πριν το τέλος από καραμπόλες γιατί ή είχε βρέξει ή είχε πολύ υγρασία και σε εκείνη τη φάση δεν καταφέραμε να αποσοβήσουμε το γκολ.”
“Πάντως γενικά το ποδόσφαιρο τότε ήταν πολύ σκληρό, ακόμα και σε εκείνες τις χώρες. Οι αμυντικοί σε κυνηγούσαν παντού ακόμα κι αν δεν είχες τη μπάλα. Ήταν διαφορετικό το ποδόσφαιρο τότ’ε. Εμείς με τον καιρό μάθαμε να παίζουμε χωρίς τη μπάλα. Τα συστήματα τότε δεν ήταν ευρέως διαδεδομένα. Σε καλούπια μπήκαμε με τον Μπόμπεκ που μας έμαθε το περίφημο 4-3-3.”
Η ιστορική πρώτη εντεκάδα του ευρωπαίου Παναθηναϊκού
Θυμίζοντας στον Μίμη Δομάζο την εντεκάδα εκείνου του αγώνα, ο “στρατηγός” του τριφυλλιού είπε:
“Ε ναι, ντάξει, έντεκα ελληνόπουλα ήμασταν τί περιμένεις. Δεν είχαμε διαφορές μεταξύ μας. Συνεννοούμασταν. Ήταν όλοι πολύ καλοί παίκτες. Ο καθένας ήξερε τη θέση του, ήξερε τί να κάνει στον αγωνιστικό χώρο, ήξερε που πρέπει να πάει σε κάθε στιγμή του αγώνα. Παίζαμε πολύ χωρίς τη μπάλα, κάτι που δε βλέπουμε σήμερα. Δεν υπάρχει κίνηση χωρίς τη μπάλα.”
Για την ιστορία, οι 11 που ξεκίνησαν στο Χράντετς Κράλοβε ήταν οι:
Βουτσαρας, Λινοξυλάκης, Τζουνάκος, Ανδρέου, Πιτυχούτης, Θεοφάνης, Δομάζος, Παπαεμμανουήλ, Νεμπίδης, Μπενάρδος, Πανάκης.
* Στον επαναληπτικό της Λεωφόρου οι πράσινοι αναδείχτηκαν ισόπαλοι χωρίς γκολ με την Χράντετς και αποκλείστηκαν από τη συνέχεια της διοργάνωσης.