Ο Πάμπλο Γκαρσία, σε συνέντευξή του σε κυριακάτικη εφημερίδα, αποφεύγει την σύγκριση με τον Γιώργο Κούδα και βγάζει το καπέλο στον Τάσο Κάκο. Μιλά ακόμη για τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό, τον Ντιόγκο και για πολλά άλλα.
Αναλυτικά τα όσα είπε στην «Real»:
-Είχες πει ότι με όσα έχεις περάσει στον ΠΑΟΚ θα μπορούσες να γράψεις βιβλίο. Τι τίτλο θα έβαζες;
«Είναι δύσκολο να σου απαντήσω. Για μένα είναι πολύ σοβαρό να κάνω έναν τέτοιο απολογισμό και θα πρέπει να το σκεφτώ πολύ. Ίσως ο τίτλος να ήταν «Το άσπρο και το μαύρο», που θα ταίριαζε με τα χρώματα της ομάδας και θα έδειχνε και ότι υπήρξαν πολλές όμορφες αλλά και άσχημες στιγμές».
-Ποιες είναι περισσότερες;
«Σίγουρα, τα χρόνια που έχω περάσει στον ΠΑΟΚ, τα θετικά ήταν πολύ περισσότερα από τα αρνητικά».
-Ποια νίκη σε ευχαρίστησε περισσότερο από όλες και πότε «τρελάθηκες» περισσότερο για ένα παιχνίδι που έχασες;
«Η μεγαλύτερη επιτυχία μας ήταν η πρόκριση σε βάρος της Φενέρμπαχτσε, στην Κωνσταντινούπολη. Κι αυτό γιατί το παιχνίδι εκείνο σήμαινε πολλά για τον κόσμο μας. Βέβαια, έχω νιώσει πικρία σε πολλά παιχνίδια που χάσαμε. θεωρώ, πάντως ότι η μεγαλύτερη ήταν στον αποκλεισμό μας από τον Άγιαξ. Πιστεύω ότι σε εκείνο το παιχνίδι σεβαστήκαμε πολύ περισσότερο τον αντίπαλο μας απ/όσο θα έπρεπε. Και φάνηκε και στο γήπεδο, όταν βγήκαμε μπροστά στην επίθεση και καταφέραμε να ισοφαρίσουμε. Πάντοτε πρέπει να έχεις εμπιστοσύνη στις δυνάμεις σου για να πετύχεις μεγάλα πράγματα».
-Πολλοί αναρωτιούνται τι θα είχε πετύχει ο ΠΑΟΚ αν ο Πάμπλο Γκαρσία είχε έρθει πέντε χρόνια νωρίτερα στην ομάδα. Αν είχε κατακτήσει τίτλους και αν γινόταν «σημαία» για τον σύλλογο, όπως έγινε ο Κούδας. Το έχεις σκεφτεί ποτέ;
«Είναι άστοχο να κάνει κάποιος τέτοιες σκέψεις. Καλώς ή κακώς ήρθα στον ΠΑΟΚ σε συγκεκριμένη ηλικία. Δεν θέλω να συγκρίνομαι με κανέναν και πολύ περισσότερο με τον Κούδα, που μου έχουν πει ότι ήταν πολύ μεγάλος ποδοσφαιριστής στην εποχή του. Ήρθα στην Ελλάδα για να ενισχύσω την ομάδα και να τη βοηθήσω να πετύχει κάτι καλό. Είμαι χαρούμενος για όσα έχω προσφέρει στην ομάδα και την ημέρα που θα φύγω θα είμαι περήφανος γι’ αυτά που έχω κάνει για τον ΠΑΟΚ και τον κόσμο του».
-Ο Τάσος Κακος δήλωσε πρόσφατα ότι τον θεωρείς τον καλύτερο Έλληνα διαιτητή. Αληθεύει και ποια είναι η άποψη σου για τη διαιτησία στο πρωτάθλημα;
«Σε όλα τα πρωταθλήματα, όλοι ασχολούνται με τους διαιτητές κι αυτό τους «σκοτώνει». Ποτέ στη ζωή μου, όμως δεν είχα αισθανθεί τόσο έντονα ότι με κλέβουν όσο στο παιχνίδι με τον Άρη που σφύριξε ο Σπάθας. Δεν λέω ότι είναι έτσι σε όλα τα παιχνίδια, αλλά σε πολλά, αυτά που βλέπεις να σφυρίζουν οι διαιτητές σε κάνουν να αμφιβάλλεις. Για τον Κάκο, πάντως ισχύει. Πιστεύω ότι είναι ο πιο δίκαιος διαιτητής και να είσαι σίγουρος ότι αν είχα άλλη άποψη γι’ αυτόν θα σου την έλεγα».
-Την πρώτη σου χρονιά στην Ελλάδα τον είχες χαρακτηρίσει τον χειρότερο Έλληνα ρέφερι…
«Τo πίστευα απόλυτα τότε αυτό που έλεγα. Όπως πιστεύω ότι πλέον δεν ισχύει…»
-Αφού άλλαξε η άποψη σου για τον Κακο, μήπως έχεις μετανιώσει και για όσα έγιναν με τον Ντιόγκο του Ολυμπιακού;
«Ειλικρινά, όχι. Δεν μετανιώνω γι’ αυτό που έγινε. Για μένα, πάντως είναι κάτι που ανήκει στο παρελθόν, για μένα η ιστορία αυτή έχει τελειώσει».
-Αν σου γινόταν πρόταση από τον Ολυμπιακό ή τον Παναθηναϊκό θα τη σκεφτόσουν;
«Όχι, ούτε για μια στιγμή. Όλα αυτά τα τέσσερα χρόνια που είμαι στον ΠΑΟΚ έχω ταυτιστεί με την ομάδα και κι χρώματα της. Δεν θα δεχόμουν να αγωνιστώ στις ομάδες αυτές ούτε για όλο το χρυσάφι του κόσμου».
-Στα τελευταία παιχνίδια είχες δίπλα σου ένα 17χρονο παιδί, τον Παναγιωτούδη. Πιστεύεις ότι αυτός και οι άλλοι νεαροί, που πλέον έχουν ρόλο στον ΠΑΟΚ, μπορούν να φέρουν κάποια στιγμή τίτλους στην ομάδα;
«Τo ελπίζω. Μακάρι να τα καταφέρει ο ΠΑΟΚ και με αστό τα παιδιά να φτάσει εκεί που του αξίζει. Νεαροί ποδοσφαιριστές βγαίνουν σε όλες τις ομάδες και εμείς οι «παλιοί» στον ΠΑΟΚ πρέπει να τους υποστηρίζουμε όσο μπορούμε για να μεγαλώσουν ποδοσφαιρικά, να καταφέρουν στο μέλλον να δώσουν χαρά στον κόσμο και να του προσφέρουν τους τίτλους που ονειρεύεται. Προσωπικά, με ευχαριστείτο γεγονός ότι αγωνίζομαι με νεαρά παιδιά. Μου θυμίζει το δικό μου ξεκίνημα. Πέρασα κι εγώ από τη θέση του Παναγιωτούδη και προσπαθούσα να μάθω όσα μπορώ περισσότερα από τους έμπειρους συμπαίκτες. Στην ηλικία του, ο «παλιοί» μου φώναζαν «τρέξε, καλόπαιδο» και εγώ γελούσα. Έμαθα πολλά, όμως. Και στον Παναγιωτούδη αυτό είπα: «Εσύ θα τρέχεις και θα κόβεις την μπάλα κι άσε εμένα να κάνω το παιχνίδι»…
-Σε άκουσε;
«Νομίζω ότι ο μικρός ακούει και μαθαίνει».
-Η πρώτη θέση στα πλέι οφ είναι μονόδρομος για τον ΠΑΟΚ;
«Είναι αυτό που πρέπει να κάνουμε. Είναι σημαντικό για μας να καταφέρουμε να κατακτήσουμε την πρώτη θέση, έστω κι αν όταν ξεκινούσε η χρονιά θέλαμε να πετύχουμε άλλα πράγματα. Το να τερματίσουμε πρώτοι και να εξασφαλίσει η ομάδα τη συμμετοχή της στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ είναι κάτι που το χρειαζόμαστε. Δεν πιστεύω όμως ότι θα είναι εύκολα τα πράγματα. Ακούω πολλούς να λένε ότι ο Παναθηναϊκός ή η ΑΕΚ έχουν πολλά προβλήματα και πως τους θεωρούν «τελειωμένους», αλλά εγώ έχω εντελώς διαφορετική άποψη. Μας περιμένουν μεγάλες μάχες».
-Έχεις δηλώσει ότι είσαι αριστερός. Στην Ελλάδα έχεις νοιώσει ανασφάλεια;
«Είμαι αριστερός και δεν το έχω κρύψει ποτέ. Από την άλλη, δεν έχω νιώσει τόση ανασφάλεια που να σκεφτώ ότι θα ήταν καλύτερα για μένα και την οικογένεια μου να φύγουμε από την Ελλάδα. Μη νομίζεις άλλωστε, ότι τα πράγματα στην Ουρουγουάη είναι καλύτερα. Χειρότερη είναι η κατάσταση εκεί…».
-Σύμφωνοι, όμως όταν προσπάθησαν στην Ουρουγουάη να ιδιωτικοποιήσουν το ηλεκτρικό ρεύμα και το πετρέλαιο. ο κόσμος αντίδρασε και το απέτρεψε. Θα συμβούλευες και τον ελληνικό λαό να κάνει το ίδιο;
«Δεν μπορώ εγώ να δίνω συμβουλές στον λαό. Ποιος είμαι για να μπορώ να τους πω τι θα κάνουν; Δεν είμαι πολιτικός για να βγάζω λόγους. Ξέρω ότι οι Έλληνες περνούν δύσκολες στιγμές αλλά πιστεύω ότι οι ίδιοι γνωρίζουν τι πρέπει να κάνουν».
-Το ρητό που έχεις κάνει τατουάζ -«Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς»- δεν ταιριάζει στην κατάσταση που ζούμε στην Ελλάδα;
«Μπορεί και να ταίριαζε. Εξαρτάται όμως πώς βιώνει ο καθένας τις δυσκολίες πώς νιώθει και τι κουβαλά μέσα του. Δεν ξέρω πώς λειτουργεί ο καθένας. Σίγουρα το να πέφτεις και να πέφτεις συνέχεια σε κουράζει. Ωστόσο, πάντοτε θα πρέπει να βρίσκεις τη δύναμη για να σηκωθείς και να πας μπροστά. Το θέμα είναι να μην κάνεις ξανά τα ίδια λάθη που σε έφεραν σε δύσκολη κατάσταση και σε έχουν ρίξει κάτω».