Πλησιάζει η ημέρα που η αποστολή του Ολυμπιακού θα «πατήσει» το πόδι της στην Αυστραλία για το σημαντικό φιλικό παιχνίδι με την Melbourne Victory, που είναι προγραμματισμένο να διεξαχθεί στη μακρινή ήπειρο στις 19 Μαΐου. Για την ακρίβεια, η ομάδα του Πειραιά θα επιστρέψει στην Αυστραλία, καθώς είχε ταξιδέψει εκεί το 1978...

Πλησιάζει η ημέρα που η αποστολή του Ολυμπιακού θα «πατήσει» το πόδι της στην Αυστραλία για το σημαντικό φιλικό παιχνίδι με την Melbourne Victory, που είναι προγραμματισμένο να διεξαχθεί στη μακρινή ήπειρο στις 19 Μαΐου. Για την ακρίβεια, η ομάδα του Πειραιά θα επιστρέψει στην Αυστραλία, καθώς είχε ταξιδέψει εκεί το 1978, όπου είχε νικήσει σε φιλικό παιχνίδι την Ελλάδα Μελβούρνης με 2-1, χάρη σε γκολ των Περόνε και Γαλάκου.


Η επίσκεψη μίας ελληνικής ομάδας σε μία περιοχή όπου υπάρχει έντονο το ελληνικό στοιχείο, πρέπει να αναδεικνύεται. Και θα το κάνουμε με τη βοήθεια του πατέρα μου, Νικήτα Γαβαλά, ο οποίος ως απεσταλμένος της εφημερίδας «Φως των Σπορ» είχε βρεθεί στην Αυστραλία για να καλύψει δημοσιογραφικά τόσο το φιλικό του 1978, όσο και στην περιοδεία της Εθνικής το 1969.


«Είχα την τύχη να επισκεφθώ το 1969 με την Εθνική Ομάδα ποδοσφαίρου μας, την πέμπτη ήπειρο και έζησα τι θα πει ελληνισμός στο Σίδνεϊ, στην Μελβούρνη, στην Αδελαΐδα, στο Μπρίσμπεϊν και στο Περθ. Ποτέ άλλοτε δεν είχαν την λατρεμένη ευκαιρία οι ομοεθνείς μας να υποδεχθούν πιο μπροστά ελληνική ομάδα, πολύ περισσότερο Εθνική. Ήταν δύσκολα χρόνια. Δεν υπήρχαν λεφτά για όλους να κόψουν αεροπορικό εισιτήριο και να επισκεφθούν την πατρίδα και έτσι έκλαιγαν στα γήπεδα και όπου άλλου εμφανιζόντουσαν οι διεθνείς μας. Πώς να ξεχάσω ότι μας φυλούσαν τα παπούτσια ηλικιωμένοι που είχαν πολλές δεκαετίες μακριά από την Ελλάδα, για να ρουφήξουν, όπως έλεγαν, την σκόνη που είχαμε φέρει από την πατρίδα. Συγκλονιστικές στιγμές.


Τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Η ομογένεια μας έχει κάνει άλματα, οι επαφές με την Ελλάδα είναι συχνές, αναδεικνύονται ελληνόπουλα που έρχονται στις επαγγελματικές μας ομάδες και τα αντιπροσωπευτικά μας συγκροτήματα δίνουν το εκεί παρόν. Τελευταία ήταν η Εθνική που έδωσε ένα φιλικό με τον Ρεχάγκελ  στον πάγκο πριν από λίγα χρόνια. Ο Ολυμπιακός είχε πάει πάλι το 1978 και είχε νικήσει την Ελλάδα Μελβούρνης με γκολ του Περόνε και του Γαλάκου 2-1. Ζηλεύω τους νέους συναδέλφους που θα ταξιδέψουν το άλλο μήνα. Για την ώρα ανακαλώ στην μνήμη ονόματα, όπως του Τεό Μαρμαράς, το Οδυσέα Λεκατσά και του πολύ φίλου Μπάμπη Βαμβακά από την Δραπετσώνα, που γνώρισα στην Μελβούρνη. Χαιρετισμούς με  αγάπη και νοσταλγία».


Απ’ τις κουβέντες του Νικήτα Γαβαλά μπορείτε να αντιληφθείτε πόσο ιδιαίτερη θα είναι για τους ομοεθνείς μας η επίσκεψη του Ολυμπιακού στη Μελβούρνη στο δεύτερο δεκαήμερο του Μαΐου.