4η μέρα
Γεμάτη μέρα η σημερινή από όλες τις απόψεις …
Θετικές και αρνητικές …
Ξεκίνημα εβδομάδας, αν κι αυτό ως γεγονός ελάχιστα σημαίνει, αλλά πάντα μια αρχή σε γεμίζει αισιοδοξία και σου δημιουργεί προσδοκίες. Η γνωστή ρήση «η καλή μέρα από το … πρωί φαίνεται» δεν επιβεβαιώθηκε πλήρως, αφού τα συνήθη σύννεφα αποχώρησαν το μεσημέρι δίνοντάς μας τη δυνατότητα για μια πρώτη επαφή – φέτος – με τον ήλιο της … Ολλανδίας.
Παράλληλα όμως, αυτό είχε ως συνέπεια την άνοδο επτά βαθμών Κελσίου μέσα σε μια ώρα, από 17-24 κι άντε για μας, με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο γίνονται υποφερτά, όχι όμως και για τους ποδοσφαιριστές που βλέπουν την προσπάθειά τους να δυσκολεύει σημαντικά. Και το χειρότερο όλων είναι πως σύμφωνα με τις σχετικές προβλέψεις, προοδευτικά μέχρι το τέλος της εβδομάδας θα φτάσει και τους τριάντα! Θαρρείς και αλλάξαμε θέση με την Ελλάδα που ψάχνει τέτοιες θερμοκρασίες τον τελευταίο καιρό.
Πάλι καλά βέβαια που δεν είναι σα … προ δεκαετίας όταν η ομάδα είχε πάει στο Μπαντ Μπρούκεναου στη Βαυαρία για προετοιμασία και βρέθηκε αντιμέτωπη με πρωτοφανή – για τα δεδομένα του τόπου – καύσωμα με το θερμόμετρο στους τριάντα πέντε βαθμούς! Αλλά έτσι είναι, όταν σαν άνθρωπος «πειράζεις» τον πλανήτη κάποια στιγμή θα σε πειράξει κι αυτός, μόνον που τα δικά του «πειράγματα» είναι πιο έντονα και πιο επώδυνα.
Προπόνηση από νωρίς και με μια έντονη αίσθηση χρονικής πίεσης καθώς οι υποχρεώσεις διαδέχονταν η μια την άλλη. Η άφιξη ενός φίλου και συναδέρφου καθιστούσε ανάγκη τη μετάβαση στον σιδηροδρομικό σταθμό του Φένλο και τη συνήθη διαδικασία με επίσκεψη σε σούπερ μάρκετ για τα απαραίτητα, εκεί όπου σου δίνεται η ευκαιρία να πάρεις μια γεύση από την καθημερινότητα των ντόπιων σε όλα τα επίπεδα κι οι διαφορές δεν είναι μεγάλες, αλλά όσες είναι εντοπίζονται στις αμοιβές τους κατά κύριο λόγο. Μέχρι κι η βενζίνη πλέον, είναι κατά τί πιο ακριβή από την πατρίδα, από 1.63 μέχρι 1.70 ευρώ.
Κάτι να τσιμπήσεις στα γρήγορα κι άμεση αναχώρηση για το ξενοδοχείο του άρτι αφιχθέντος, το οποίο και βρίσκεται τέσσερα χιλιόμετρα από το αυτό που μένω. Για να πας όμως εκεί, αν δεν είναι στο δρόμο σου, δεν έχεις λόγο για να στρίψεις από τον κεντρικό προς το συγκεκριμένο χωριό, εκτός κι αν το ξέρεις. Εμείς δεν το ξέραμε και το … γνωρίσαμε. Ενας μικρός παράδεισος. Ενα πανέμορφο, μικρό χωριουδάκι που σε ταξιδεύει πίσω στον 16οαιώνα. Με παλιά αρχιτεκτονική και με κύριο στοιχείο τα κόκκινα τούβλα που χρησιμοποιούσαν τότε κατά κόρον, δίνοντας έναν μοναδικά επιβλητικό τόνο.
Χτισμένο ακριβώς δίπλα στο ποτάμι, με λουλούδια παντού, αρκετά καφέ απόλυτα αρμονικά σε συνάρτηση με το υπόλοιπο περιβάλλον σε κάνουν να θέλεις να καθήσεις στο κάθε ένα για να απολαύσεις μια ώρα εκεί. Κι ήταν κάτι που σου δημιουργεί έναν σχετικό συνειρμό για το πόσα πράγματα στη ζωή μας, που θα μπορούσαν να την κάνουν πολύ πιο όμορφη, μπορούν να είναι τόσο κοντά σου και να μην το μάθεις ποτέ, αν δεν το προκαλέσουν οι συγκυρίες.
Κι όλα αυτά κάτω από έναν καταγάλανο ουρανό, που σ’ αυτά τα βόρεια μέρη μοιάζει πάντα να είναι πιο κοντά στη γη. Εξ ου κι οι λοιπές διαφορές, η μεγαλύτερη μέρα καθώς εδώ, αυτήν την εποχή, νυχτώνει μετά τις δέκα. Κι όσο πιο βόρεια τόσο πιο αργά ….
Τα ωραία πράγματα κρατούν λίγο και τάχιστα επανήλθαμε στην πραγματικότητα με την απογευματινή προπόνηση εν όψει και του πρώτου φιλικού αγώνα. Μια λεπτή ισορροπία, καθώς κανείς δεν περιμένει να διακρίνει απόλυτη ετοιμότητα αλλά όσο να ‘ναι το θετικό αποτέλεσμα είναι πάντα επιθυμητό κυρίως για λόγους ψυχολογίας και δημιουργία χαρακτήρα ομάδας.
Αυτά και άλλα πολλά περιμένουμε να δούμε τη μέρα που ξημερώνει. Πέρασαν σαράντα πέντε ημέρες από τον τελευταίο αγώνα της ομάδας και να που επιστρέφει στην αγωνιστική δράση. Αρκετοί θα έρθουν, αν και καθημερινή, οι υπόλοιποι θα έχουν τη δυνατότητα να την παρακολουθήσουν μέσα από την τηλεοπτική μετάδοση των καναλιών novasports.
Καλή αρχή λοιπόν, καλή δύναμη …
3ημέρα
Κυριακή … Είναι η μέρα που τις περισσότερες φορές μέσα σε μια σεζόν, προετοιμάζεσαι για το ματς της ημέρας, είτε εντός είτε εκτός έδρας. Νορμάλ ξύπνημα, διάβασμα, κλασικές πατροπαράδοτες συνήθειες και σιγά σιγά … γήπεδο. Μια διαφορετικότητα σε σχέση με τον περισσότερο κόσμο την οποία και βιώνω τα τελευταία δέκα οκτώ χρόνια. Οχι ότι τα προηγούμενα ήταν πολύ διαφορετικά, αφού και πριν ως εργαζόμενος σε εφημερίδα, Σαββατοκύριακο δεν υπήρχε στο πρόγραμμα από το … 1995 κι ένθεν. Από τότε χαμογελούσα όταν άκουγα κάποιον να σχεδιάζει κάτι για το τέλος μιας εβδομάδας. Ακόμη και το καλοκαίρι … Δεν είναι κάτι αξιοζήλευτο ή κάτι …σπουδαίο, απλώς είναι κάτι … διαφορετικό, καθώς πολλοί άνθρωποι εργάζονται Σαββατοκύριακα κι αργίες, ειδικότερα βέβαια τα τελευταία χρόνια. Τέλος πάντων … Συνειρμικά η Κυριακή για τον περισσότερο κόσμο σημαίνει αργία. Για μας ακριβώς το αντίθετο, αλλά ακόμη κι έτσι, σε μια προετοιμασία είναι διαφορετική η συγκεκριμένη μέρα ακριβώς επειδή δε διαφέρει σε τίποτα από τις υπόλοιπες ημέρες της εβδομάδας. Η μοναδική διαφοροποίηση της σημερινής – χτεσινής πλέον – είχε να κάνει με το μισάωρο αργότερα που ξεκίνησε η πρωϊνή προπόνηση, κάτι που μάλλον καθιερώνεται, ήτοι 10.30 (σ.σ. τοπική ώρα) αντί για 10.00.
Οι προβλέψεις για τις καιρικές συνθήκες είναι αισιόδοξες για τις επόμενες ημέρες εκτοξεύοντας προοδευτικά το θερμόμετρο από τους 16-17 βαθμούς Κελσίου μέχρι και τους 29 την προσεχή Παρασκευή, θαρρείς και θα μας προετοιμάζει ο καιρός για την … επιστροφή μας στη Θεσσαλονίκη. Αν όμως είναι όπως ήταν σήμερα, που τον ήλιο δεν τον είδαμε ποτέ ελέω … σύννεφων, τότε … όλα καλά. Στις προετοιμασίες, πασχίζεις να βρεις ένα ξενοδοχείο κοντά σ’ αυτό που μένει η ομάδα, ώστε να είσαι κοντά και στο προπονητικό κέντρο. Τα μέρη που επιλέγουν οι ομάδες είναι λογικό να βρίσκονται μακριά από αστικά κέντρα, κάτι που σημαίνει πως αντίστοιχη θα είναι κι η δική σου επιλογή. Ενα ξενοδοχείο, στη φύση, μακριά από όλα τα υπόλοιπα. Ειδικά εδώ στην Ολλανδία, όλα αυτά τα χρόνια διαπιστώσαμε πως πολύς κόσμος από μέρη και εντός αλλά και εκτός συνόρων κάνει τέτοιες διήμερες αποδράσεις ξεφεύγοντας από τα τετριμμένα της καθημερινότητάς του. Μιλάμε όμως για κόσμο συγκεκριμένης ηλικίας, χωρίς επαγγελματικές υποχρεώσεις οι περισσότεροι, τους οποίους και χαίρεσαι να τους βλέπεις, ελπίζοντας να φτάσεις τα χρόνια τους κι αν το καταφέρεις να έχεις την ενέργειά τους. Σε λογικά πλαίσια πάντα, γιατί όταν ξυπνάς το πρωί και φεύγεις από το ξενοδοχείο για την προπόνηση στις 09.00 και βλέπεις τον άλλον να παίζει … μπιλιάρδο εκείνη την ώρα, όπως και να το κάνεις, όση καλή διάθεση και να δείξεις είναι λίγο … παράταιρο με τις συνήθειές μας.
Πάντως μη νομίσει κανείς πως τα ανοιχτά σούπερ μάρκετ είναι αποκλειστικό ελληνικό προνόμιο αφού το συγκεκριμένο … χούι το έχουν κι εδώ μεν αλλά στα … χωριά. Βέβαια μιλάμε για μια χώρα της οποίας οι πολίτες της είναι … ερωτευμένοι με την προτηγανισμένη πατάτα, την οποία και καταναλώνουν κατά δεκάδες τόνους, οπότε κάθε άλλο παρά έκπληξη προκαλεί οτιδήποτε. Γενικότερα, βρίσκει γόνιμο έδαφος και πουλάει εδώ το … γρήγορο ετοιματζίδικο σε βαθμό να σε κάνει ν’ αναλογίζεσαι τί τύχη θα είχε σ’ αυτά τα μέρη ένα κλασικό, πατροπαράδοτο ελληνικό μαγαζί, όχι ταβέρνα ή εστιατόριο αφού τέτοια αφθονούν γενικότερα στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη, αλλά τα … «βρώμικα» όπως συνηθίσαμε να τα λέμε. Πάντως, για να τα λέμε όλα, εν αντιθέσει με μας, αυτοί έχουν αποφασίσει και ισχύει για όλους πως σε κυκλικούς κόμβους, προτεραιότητα έχει αυτός που κινείται εντός αυτού κι όχι αυτός που εισέρχεται σ’ αυτόν. Στη Θεσσαλονίκη τουλάχιστον είναι μάλλον ανά … γειτονιά. Στην Πυλαία ισχύει το ίδιο, στα σύνορα της Πυλαίας με Τούμπα και Χαριλάου το αντίθετο.
Αφήνοντας τις εναλλακτικές επιχειρηματικές δραστηριότητες και τα του … Κ.Ο.Κ., η σημερινή ημέρα ήταν αφιερωμένη στον κόσμο. Περισσότερος από κάθε άλλη φορά στην προπόνηση της ομάδας, με διάθεση, όρεξη, χαμόγελα ταξίδεψε από διάφορα μέρη – κυρίως – Γερμανίας στη … συνήθεια που έγινε λατρεία. Μια ευκαιρία για αρκετούς εξ αυτών να τα πουν και μεταξύ τους, αφού τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή ο ΠΑΟΚ αριθμεί δέκα τρεις – δέκα τέσσερις ενεργούς συνδέσμους στη συγκεκριμένη χώρα, ενώ ας μη λησμονούμε και τους υπόλοιπους φίλους και οπαδούς που δεν ανήκουν κάπου. Ολοι τους, εχόντας συνηθίσει να ανταμώνουν – ως επί το πλείστον – στα ευρωπαϊκά ματς της ομάδας, λίγο ή πολύ γνωρίζονται κι η συγκεκριμένη συνάντηση στην προετοιμασία είτε σε προπόνηση, είτε σε φιλικό αγώνα λογίζεται ως άτυπο ραντεβού τους. Πρόκειται για ανθρώπους που σε υποδέχονται με θέρμη, σου ανοίγουν την καρδιά τους να σου μεταφέρουν τις σκέψεις τους, τα όνειρά τους και τον πόνο τους, όχι μόνον για την ομάδα, αλλά και για την ίδια τους τη ζωή, κάτι που σε κάνει να νιώθεις ξεχωριστός και τυχερός γι’ αυτό που βιώνεις. Μια από τις γνήσιες χαρές της συγκεκριμένης δουλειάς που δε μετράται σε αξία. Κάποιοι από αυτούς ήταν νέοι και πλέον έρχονται με τα παιδιά τους . Το βλέπεις και αντιλαμβάνεσαι ακόμη περισσότερο πως ο … χρόνος περνάει …. Καλή δύναμη και καλή συνέχεια ….
2η μέρα
Πρωϊνό ξύπνημα, κλασικά χωρίς πρωϊνό στο ξενοδοχείο χρόνια τώρα προκειμένου να μη χαθεί έστω και λίγος από τον υπερπολύτιμο ύπνο και ξεκίνημα για την προπόνηση στις ίδιες καιρικές συνθήκες με τη χτεσινή μέρα. Μια απόσταση είκοσι δυο χιλιομέτρων, που λόγω του επαρχιακού δρόμου και των ορίων ταχύτητας δεν μπορεί να γίνει σε λιγότερο από είκοσι λεπτά και πάντα με τη δέουσα προσοχή.
Η ανυπαρξία φιλικού αγώνα και αυτό αλλά και το επόμενο Σαββατοκύριακο, τα δυο πρώτα δηλαδή, που βρίσκεται και θα βρίσκεται η ομάδα στην Ολλανδία είναι κάτι που λειτουργεί αρνητικά ως προς τους φίλους του «Δικεφάλου» που ήθελαν να εκμεταλλευτούν το διήμερο προκειμένου να δουν τον ΠΑΟΚ αγωνιζόμενο από κοντά. Παρόλα αυτά, οι προπονήσεις δίνουν αυτήν την ευκαιρία και αρκετοί είναι αυτοί που έκαναν την αρχή. Μεταξύ αυτών και φίλοι, που γνωριστήκαμε στο πέρασμα των ετών και γίναμε – χωρίς την παραμικρή υπερβολή – οικογένεια.
Οπως κάθε αρχή έτσι κι αυτή περιέχει ορμή, ενέργεια και μπόλικη όρεξη. Η καθημερινότητα με τις υποχρεώσεις της σε παρασύρει σε ρυθμό τέτοιο που το μυαλό ξεφεύγει από την αντίστοιχη της Ελλάδας. Κάτι που είναι στα περισσότερα καλό και σε πολλά λιγότερα κακό. Προπόνηση, παρακολούθηση, προσπάθεια να κατανοήσεις αυτά που βλέπεις, αυτά που ακούς, να τραβήξεις βίντεο, ν’ απαθανατίσεις τις πλέον σημαντικές στιγμές, να κρατήσεις σημειώσεις κι όλα αυτά συνδυαστικά να βγάλουν ένα άρτιο και ωφέλιμο για όλους αποτέλεσμα. Σ’ αυτό αφιερώνεται κι η περισσότερη ώρα άλλωστε μετά το πέρας κάθε προπόνησης.
Σειρά παίρνει η εγρήγορση για ότι συμβαίνει και μπορεί ν’ αφορά πίσω στην πατρίδα. Η μεταγραφική ενίσχυση, θέματα που απασχολούν την ομάδα και γενικώς επικαιρότητα. Ενα μικρό διάλειμμα για κάτι φαγώσιμο και προτού το καταλάβεις κι ενώ με το μυαλό σου μπορεί να έχεις κάνει όνειρα για λίγη ξεκούραση, μπαίνεις στο αυτοκίνητο και ξεκινάς για την απογευματινή προπόνηση. Νομίζεις πως τα έχεις όλα ρολόι προγραμματισμένα στο μυαλό σου μέχρι που βρίσκεται ένα κομβόι αυτοκινήτων μπροστά σου και σε πάει … 10-15’ πίσω, καθώς ειδικά εδώ, σ’ αυτά τα μέρη οι … «εξυπνάδες» πληρώνονται ακριβά κιόλας.
Στο γήπεδο, με τον ήλιο να μας χαρίζει το πιο θερμό του χαμόγελο ως τώρα και τη θερμοκρασία στους είκοσι βαθμούς, περισσότερος κόσμος από κάθε άλλη φορά. Κάτι που όπως και να το κάνεις επηρεάζει τους ποδοσφαιριστές. Για αυτούς είναι ένα υποσυνείδητο κίνητρο για να δείξουν ότι καλύτερο μπορούν τη δεδομένη χρονική στιγμή και για τον κόσμο η ιδανική ευκαιρία να πλησιάσουν αυτούς που παρακολουθούν από μακριά στο μεγαλύτερο διάστημα της σεζόν. Ολα αυτά όμως πήγαν περίπατο στο τελείωμα της προπόνησης, όταν οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές τέθηκαν απέναντι στον Πασχαλάκη εκτελώντας φάουλ με στατικό εμπόδιο ανάμεσά τους ως τείχος. Το τί ατάκες ειπώθηκαν, το τί γέλιο «έπεσε», όχι για … όλους, δύσκολα περιγράφεται. Κι επειδή μια εικόνα χίλιες λέξεις, τα σχετικά βίντεο «μιλούν» από μόνα τους …
Μια γρήγορη βόλτα στην πόλη σε βοηθάει να καταλάβεις τη μέρα (σ.σ. Σάββατο) καθώς πλήθος κόσμου βρέθηκε στο κέντρο της και στη μικρή αγορά που έχει, αλλά ούσα η κοντινότερη στη Γερμανία δέχεται πλήθος επισκεπτών από τη γείτονα χώρα. Ταυτόχρονα, κοιτώντας τους περαστικούς αντιλαμβάνεσαι γοργά πως το θέμα των μεταναστών δεν είναι κάτι που απασχολεί μόνον την Ελλάδα ή τις χώρες που έχουν ακουστεί περισσότερο για το συγκεκριμένο φαινόμενο αλλά μάλλον όλον τον κόσμο. Φυσιογνωμίες παράταιρες ως προς τα χαρακτηριστικά των ντόπιων, απόλυτα αφομοιωμένες στο περιβάλλον που είτε αναγκάστηκαν, είτε συνειδητά επέλεξαν να βρεθούν. Και κάπου εκεί, ανάμεσά τους η γνώριμη ελληνική γλώσσα να «σπάει» αυτό το … σκληροτράχηλο ύφος της γλωσσικής διαλέκτου των ντόπιων και των γειτόνων τους. Οσα χρόνια κι αν περάσουν, όσα ταξίδια κι αν έχεις κάνει, όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο ένα χαμόγελο σου ξεφεύγει αυθόρμητα … Καλό βράδυ, καλή συνέχεια ….
1η μέρα
Κάθε χρόνο, μετά το πέρας του βασικού σταδίου της προετοιμασίας, η ίδια σκέψη κυκλοφορεί στο μυαλό … «Αραγε να ήταν η … τελευταία;» … Μια σκέψη που έρχεται σα συμπληρωματική στον σχετικό απολογισμό, δηλαδή αν όλα έγιναν όπως έπρεπε, αν εκτιμήθηκαν δεόντως καθώς επ’ ουδενί δεν είναι μια διαδικασία που θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί ως … ρουτίνα. Αντιθέτως, είναι μια από τις πλέον σημαντικές στιγμές της σεζόν. Είναι το χρονικό διάστημα που δημιουργείται η ομάδα της επόμενης σεζόν κι ο κάθε ένας που βρίσκεται εδώ, κοντά της έχει την τύχη, τη χαρά να το βιώνει. Μπορεί οι αλλαγές να μην είναι πολλές, σε σχέση και με τις προηγούμενες χρονιές, καθώς η τεχνική ηγεσία παρέμεινε η ίδια μεν αλλά πέρσι δεν ήταν αυτή που είχε κάνει την προετοιμασία. Συνεπώς το ενδιαφέρον παραμένει τεράστιο για το τί και πώς μπορεί ο Ραζβάν Λουτσέσκου να πετύχει με τους ποδοσφαιριστές του, όταν πέρσι αναλαμβάνοντας τον Αύγουστο την ομάδα και ουσιαστικά χωρίς δικές του επιλογές, έφτασαν εκεί που έφτασαν, ενώ τώρα είναι παρών κι απόλυτα υπεύθυνος για όλα.
Αυτά όμως δεν είναι γι’ αυτήν τη … γωνιά της ιστοσελίδας, εδώ είναι … ημερολόγιο. Λίγο πιο προσωπικό, λίγο έως πολύ πιο διαφορετικό από τα αμιγώς αγωνιστικά κείμενα. Δέκα χρόνια τώρα που ακολουθώ την ομάδα στο βασικό στάδιο της προετοιμασίας συνεχίζω να υποφέρω από το ίδιο … λάθος. Οι τελευταίες ετοιμασίες για το ταξίδι αρχικά προς τη Γερμανία και στη συνέχεια για την Ολλανδία κρατούν μέχρι και την τελευταία στιγμή με συνέπεια οι ώρες ύπνου να είναι – σχεδόν – μηδαμινές και να μ’ ακολουθούν μαρτυρικά καθ’ όλη τη διάρκεια της επόμενης μέρας. Κάπως έτσι άλλωστε συνειδητοποιείς και την αξία της θέσης στο παράθυρο ενός αεροπλάνου, αφού σε διαφορετική περίπτωση, η … μετάνοια πάει «σύννεφο» με το κεφάλι ν’ ανεβοκατεβαίνει δοκιμάζοντας νεύρα κι αντοχές.
Φέτος, όλα μοιάζουν διαφορετικά. Μπήκαμε στο αεροπλάνο στην πατρίδα μας με το θερμόμετρο λίγο πάνω από τους τριάντα βαθμούς και βγήκαμε στο Ντίσελντορφ εισπράττοντας σκηνικό τέλος φθινοπώρου – αρχές χειμώνα με δέκα πέντε βαθμούς και ψιλόβροχο. Για πρώτη φορά, η αποστολή κατέλαβε τις τελευταίες θέσεις στο αεροσκάφος και κανείς μα κανείς δεν αποτέλεσε την εξαίρεση στον κανόνα για να βρεθεί στη λεγόμενη «business class». Οπως επίσης για πρώτη φορά, ο προπονητής επέλεξε casual ντύσιμο αντί της… παραδοσιακής αμφίεσης με φόρμες κλπ. Το κλίμα έμοιαζε εξαιρετικό, με γέλια, πειράγματα και τις πρώτες παρέες, αφού ως γνωστόν αρκετοί ποδοσφαιριστές πέρασαν χρόνο μαζί και στις διακοπές τους.
Νέα δεδομένα η βραζιλιάνη παροικία πλέον των Μάτος, Μαουρίσιο, Ενρίκε και Ζαμπά, με το όνομα του τελευταίου να δημιουργεί ένα μπέρδεμα στην προπόνηση, αφού όπως ακουγόταν παρέπεμπε και στο … «Τζαλμά», που δε μένει πια εδώ. Από την άλλη το … αίμα νερό δε γίνεται κι ο Σάκχοφ, αφήσε για λίγο τα ελληνικά στην άκρη, που άσχετα αν δεν το πολυδιαφημίζει αλλά και του αρέσουν και τα λιγομιλάει για να αφοσιωθεί στον άρτι αφιχθέντα συμπατριώτη του Εβγέν Χατσερίντι.
Μια ακόμη διαφοροποίηση έχει να κάνει με τη σημαντική μείωση των εκπροσώπων των Μ.Μ.Ε. που ακολουθούν την αποστολή. Για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια, ο αριθμός ανέρχεται στους επτά αντικατοπτρίζοντας και τις σημαντικότατες δυσκολίες που συνεχίζουμε ν’ αντιμετωπίζουμε άπαντες έχοντας αντίκτυπο στο κάθε τί. Κρίμα μόνον για τα παιδιά που ήθελαν πολύ να έρθουν και δεν τα κατάφεραν. Πρώτη φορά που το βασικό στάδιο θα διεξαχθεί και σε δυο περιόδους, η πρώτη που ξεκίνησε και θα διαρκέσει έντεκα ημέρες, επιστροφή για πέντε ημέρες στα πάτρια εδάφη και μετά εκ νέου εδώ, όχι στο Χορστ αλλά στο Οοστεερμπεκ, δέκα χιλιόμετρα έξω από το Αρνεμ, εκεί που η ομάδα πήγαινε συστηματικά μέχρι και πριν από δυο χρόνια.
Πρώτη προπόνηση το απόγευμα κι η … πολυεθνικότητα του «Δικεφάλου» επιβεβαιώθηκε και πάλι καθώς την παρακολούθησαν οπαδοί του από Ολλανδία κι όχι μόνον, με την … ελληνική ενίσχυση ν’ αναμένεται κατά πολλάς το Σαββατοκύριακο. Θύμα στην πρώτη προπόνηση ο Ελ Καντουρί έπειτα από χτύπημα που δέχτηκε, θύμα και … μέλος του τεχνικού επιτελείου που με κοντό παντελονάκι έκανε το σφάλμα να περάσει μέσα από … πρασινάδα με αποτέλεσμα να … υποφέρει σημαντικά στη συνέχεια αρχικά από τα της … τσουκνίδας και μετά από τα σχετικά πειράγματα.
Καλοκαίρι γαρ και δη Παρασκευή βράδυ, η δύση του ηλίου εδώ ξεπερνά και τις 22.00, αλλά αυτά είναι για τους … γηγενείς στην ευρύτερη περιοχή της πεδινής Ολλανδίας και σχετικά μακριά από μεγάλα αστικά κέντρα. Πρωινό ξύπνημα περιμένει και με το καλό, θα τα πούμε και αύριο …
Καλή ηρεμία, καλό ξημέρωμα …