Ο Μπίμπρας Νάτχο δηλώνει ότι αισθάνεται υπέροχα στον Ολυμπιακό, θέτει ως στόχο το πρωτάθλημα και αισιοδοξεί για πρόκριση στους «32» του Γιουρόπα Λιγκ.
Ο Ισραηλινός μέσος «ανακρίθηκε» από τους followers του λογαριασμού του στο Instagram. Αναλυτικά όσα τόνισε:
Πώς τα πηγαίνεις στον Ολυμπιακό; Πώς είναι η σχέση σου με τον Γιάγια Τουρέ;
«Ο σύλλογος με υποδέχθηκε με πραγματικά πολύ καλό τρόπο από το πρώτο δευτερόλεπτο. Η σχέση μου με τον Τουρέ είναι πολύ καλή. Είναι ένας σπουδαίος άνθρωπος».
Πώς αισθάνεσαι στον Ολυμπιακό;
«Αισθάνομαι υπέροχα».
Πώς αισθάνεσαι μετά τις δύο τελευταίες νίκες της εθνικής Ισραήλ; Πιστεύεις ότι ο Ολυμπιακός μπορεί να φτάσει στους «32» του Europa League;
«Ήταν σπουδαίες οι νίκες που πήραμε. Είναι πολύ σημαντικό για εμάς να φέρουμε πίσω το μέταλλο στην εθνική ομάδα. Ναι, νομίζω ότι μπορούμε να περάσουμε στους 32».
Σου αρέσει η Θύρα 7;
«Είναι απίστευτη».
Πώς αισθάνθηκες μετά το γκολ που πέτυχες στο 92′ με τον Αστέρα Τρίπολης;
«Τρέλα…».
Ποιος είναι καλύτερος συμπαίκτης που είχες ποτέ;
«Ο Γιόσι Μπεναγιούν».
Ποιος είναι ο καλύτερος παίκτης που έχεις αντιμετωπίσει;
«Ο Λιονέλ Μέσι».
Το ντέρμπι του Τελ Αβίβ ή τα ντέρμπι στην Ελλάδα;
«Τα παιχνίδια στην Ελλάδα είναι αυτά με την πιο καυτή ατμόσφαιρα που έχω παίξει ποτέ».
Ποιοι είναι οι στόχοι σου για φέτος;
«Η 1η θέση και το πρωτάθλημα με τον Ολυμπιακό».
Πώς αισθάνεσαι που είσαι αρχηγός της εθνικής Ισραήλ;
«Η μεγαλύτερη τιμή που μου έγινε στην ποδοσφαιρική μου καριέρα, ένα θαύμα».
Πώς επηρέασε τα παιδιά σου η μετακίνηση στην Αθήνα;
«Δεν είναι εύκολο να μετακινήσει σε μία άλλη χώρα, ειδικά όταν έχεις παιδιά. Αλλά ευτυχώς είναι ακόμη νέοι, οπότε ήταν σχετικά εύκολο να προσαρμοστούν στο νέο τους περιβάλλον».
Ποια ήταν η πιο ξεχωριστή στιγμή της καριέρας σου;
«Υπάρχουν πολλές στιγμές ευτυχίας στο ποδόσφαιρο. Το να πετυχαίνεις γκολ είναι πάντοτε συναρπαστικό, όπως και το να νικάς μια μεγάλη ομάδα όπως η Μάντσεστερ Σίτι. Να παίζεις με την εθνική σου ομάδα φορώντας το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Να πετυχαίνεις γκολ και να βλέπεις τον πατέρα σου να κλαίει στις εξέδρες. Να κατακτάς το πρωτάθλημα με την ΤΣΣΚΑ στην έδρα της Καζάν, με τη γυναίκα και τα παιδιά μου στο γήπεδο…».
Έχεις σκεφτεί την επόμενη ημέρα, μετά το ποδόσφαιρο;
«Εννοείς εάν θα γίνω προπονητής ή εάν θέλω να μείνω σε άλλο πόστο στο ποδόσφαιρο; Καλώς εχόντων των πραγμάτων πιστεύω ότι θα ασχοληθώ με κάτι που αφορά στο ποδόσφαιρο. Η εξέλιξη νεαρών ποδοσφαιριστών είναι κάτι που με ενδιαφέρει πάρα πολύ».
Είμαι μητέρα ενός 14χρονου που παίζει ποδόσφαιρο. Τι θα τον συμβούλευες;
«Δεν είναι εύκολο. Δεν ξέρουν όλοι τι περνάει ένας ποδοσφαιριστής και πόσα πράγματα πρέπει να βιώσει και να προχωρήσει. Πρέπει να είσαι δυνατός, να πιστεύεις στον εαυτό σου και να επιμένεις. Και χρειάζεται πολύ υπομονή…».
Θα άλλαζες το νούμερο 6;
«Το νούμερο 6 σημαίνει πολλά για εμένα. Δεν θα το άλλαζα με κανένα άλλο. Είχα μία ξαδέρφη που ήταν παίκτρια του μπάσκετ, αλλά σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα. Επαιζε φορώντας τον αριθμό 6. Ετσι, από εκείνη την ημέρα άλλαξα τον αριθμό μου και φοράω πάντα το 6».