H Ένωση βρισκόταν ξεκάθαρα σε ένα καθοριστικό σταυροδρόμι. Μετρούσε δύο σερί παιχνίδια χωρίς νίκη στο πρωτάθλημα (και τρία συνολικά, αν υπολογίσουμε και την Ευρώπη), κατά συνέπεια η αναμέτρηση στο Γιάννενα με αντίπαλο τον ΠΑΣ είχε εξ ορισμού χαρακτήρα “τελικού”.
Η ιστορία έχει δείξει πως συνήθως τέτοια παιχνίδια τα παίρνεις χάρη στο νεύρο και γενικότερα τις πνευματικές σου αντιστάσεις, σπανίως… κρύβοντας τη μπάλα. Αυτό ακριβώς συνέβη και στην περίπτωση της ομάδας του Καρέρα.
Πήρε κεφάλι στο σκορ αρκετά νωρίς (16′), χάρη στο εύστοχο χτύπημα πέναλτι του Ανσαριφάρντ, καρδιοχτύπησε δύο τρεις φορές από έναν ΠΑΣ που επιβεβαίωσε για μία ακόμα φορά πως δεν είναι τυχαία ομάδα και στο τέλος έφυγε αλώβητη από τα Γιάννενα, έχοντας την αίσθηση πως θα μπορούσε να είχε πετύχει και δεύτερο γκολ.
Οι μεγάλες στιγμές των γηπεδούχων ήταν τρεις. Τα δύο γκολ που ακυρώθηκαν έπειτα από υπόδειξη του VAR και το δοκάρι του Εραμούσπε.
Η Ένωση από την άλλη πλευρά “απάντησε” με αυτές εδώ τις ευκαιρίες:
