Ο Παναθηναϊκός ισοφάρισε στην τελευταία φάση τον ΟΦΗ στο Ηράκλειο (2-2), σε ένα παιχνίδι διαφήμιση του ποδοσφαίρου.
Όταν ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι αποκτά άγρια ομορφιά, τότε η λογική πηγαίνει στην άκρη και κυριαρχούν τα ένστικτα. Στην σπουδαία αναμέτρηση του Ηρακλείου, για τον Παναθηναϊκό μέτρησε πάνω απ’ όλα το ένστικτο της αυτοσυντήρησης.
Με την πλάτη στον τοίχο από το ξεκίνημα της σεζόν, χωρίς νίκη και με τον Πογιάτος να έχει ήδη απομακρυνθεί από την τεχνική ηγεσία, οι “πράσινοι” έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους απέναντι στον ΟΦΗ για να βάλουν το καράβι σε μία άλλη ρότα. Έχασαν μεγάλες ευκαιρίες, με κορυφαία εκείνη του Μακέντα που νικήθηκε από το σημείο του πέναλτι από τον καταπληκτικό Βάντερμαν, αλλά στο τέλος βρέθηκαν μπροστά σε άλλη μία αποτυχία.
Δευτερόλεπτα ωστόσο προτού πιουν την τελευταία γουλιά από το πικρό ποτήρι, ο Μακέντα πέτυχε το γκολ της ισοφάρισης (2-2), με το οποίο έπεσαν οι τίτλοι τέλους ενός ανεπανάληπτου θρίλερ. Σίγουρα ένας βαθμός δεν αρκεί για να αλλάξει η μεγάλη εικόνα για τον Παναθηναϊκό, ωστόσο είναι ξεκάθαρο πως υπό τις παρούσες συνθήκες αποτελεί τονωτική ένεση πρώτου μεγέθους.
Πως φτάσαμε όμως μέχρι το γκολ του Ιταλού, με το οποίο γράφτηκε αυτό το επικών διαστάσεων 2-2;
Με τον Παναθηναϊκό να έχει τόσο την κατοχή, όσο και τις σημαντικότερες στιγμές μέχρι εκείνη την στιγμή, ο Στάρτζεον έβαλε μπροστά τους γηπεδούχους στο 37′.
Οι “πράσινοι” έδειξαν με το ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου τις διαθέσεις τους, πατώντας τέρμα το γκάζι κι ισοφαρίζοντας με τον Καρλίτος.
Ο Μακέντα είχε έναν παραπάνω λόγο να νιώθει λυτρωμένος έπειτα από το γκολ στο 90+4′, αφού λίγα λεπτά μετά το 1-1 έχασε την ευκαιρία να δώσει από την άσπρη βούλα το προβάδισμα στην ομάδα του.
Ηγετική εμφάνιση δεν πραγματοποίησε ωστόσο μονάχα ο τερματοφύλακας του ΟΦΗ, αλλά κι ο Διούδης.
Η μπάλα λένε πως τιμωρεί κι αυτό επιβεβαιώθηκε στο 77′. Ο Πέρα από το χαμένο πέναλτι, οι φιλοξενούμενοι έχασαν άλλες δύο σπουδαίες ευκαιρίες, όμως λίγο πριν το παιχνίδι μπει στην τελευταία του στροφή, βρέθηκαν για δεύτερη φορά πίσω στο σκορ.
