Πριν από τρία χρόνια, την πρώτη περίοδο της επανόδου, επιλέχθηκε ο Πάκο Ερέα για το «χτίσιμο» του Άρη της νέας εποχής, όμως μετά τα πρώτα άτυχα αποτελέσματα ανέλαβε ο Παντελίδης.
Πέρσι η χρονιά άρχισε με τον Έλληνα τεχνικό, αλλά μετά τον αποκλεισμό από την Μόλντε και την ήττα στον Βόλο την 2η αγωνιστική, πήρε τα ηνία ο Ένινγκ.
Φέτος ο Γερμανός έστησε την ομάδα όπως ο ίδιος ήθελε, αλλά μετά το «χαστούκι» από την Κοβαλίβκα, ο κλήρος έπεσε στον Άκη Μάντζιο προκειμένου να μαζέψει τα… ασυμμάζευτα.
Και βέβαια στις αλλαγές των προπονητών, θα πρέπει να προσθέσουμε και τις ταυτόχρονες αλλαγές των τεχνικών διευθυντών, καθώς μετά τον Μυροφορίδη ήρθε ο Διαμαντόπουλος, για να αντικατασταθεί από τον Άγγελο Χαριστέα.
Ο τελευταίος χαιρέτισε και περιμένουμε τον αντικαταστάτη του. Από την Αλκμήνης πάντως, αφήνουν να διαρρεύσει ότι δεν πρόκειται να δούμε κάποιο νέο πρόσωπο στην συγκεκριμένη θέση. Προς το παρόν τουλάχιστον.
Όλα τα παραπάνω είναι μια απλή καταγραφή γεγονότων όπου η ιστορία επαναλαμβάνεται.
Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, ο κόσμος του Άρη… βλέπει το ίδιο έργο με διαφορετικούς πρωταγωνιστές.
Είναι βέβαιο ότι ο Θόδωρος Καρυπίδης δεν θα ήθελε να δει και φέτος την ίδια εξέλιξη, αλλά από δικά του λάθη πέφτει πάντα στην ίδια παγίδα.
Δίνεις «ψήφο εμπιστοσύνης» στον Ένινγκ και τον αδειάζεις στην πρώτη στραβή. Είναι λάθος.
Ή τον στηρίζεις και τον διατηρείς, ή δεν του ανανεώνεις το συμβόλαιο ώστε να στηθεί η ομάδα της νέας χρονιάς από κάποιον που πιστεύεις ότι μπορεί να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις της ομάδας σου.
Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά γίνεται το ίδιο λάθος και βέβαια χαμένος είναι ο Άρης, αλλά και η τσέπη του Καρυπίδη που εξακολουθεί να… ματώνει σε μια περίοδο που τα έσοδα (γενικώς) είναι περιορισμένα.
Μια ποδοσφαιρική ανώνυμη εταιρεία που θέλει να συγκαταλέγεται στα μεγάλα κλαμπ της χώρας, δεν γίνεται να λειτουργεί υπό αυτές τις συνθήκες.
Χρειάζεται στελέχωση σε όλα τα επίπεδα, οργάνωση και προγραμματισμό.
Τα λάθη είναι στο πρόγραμμα και είναι αδύνατο να αποφευχθούν απ΄ όσους προσπαθούν, αλλά όταν είναι επαναλαμβανόμενα, τότε κάτι δεν πάει καλά.
Στον Άρη κάθε χρόνο παρατηρούνται τα ίδια λάθη. Στο τιμόνι της ομάδας είναι ένας άνθρωπος που παλεύει, αλλά προφανώς αυτό από μόνο του δεν φτάνει. Όταν θέλεις να πεις ότι αλλάζεις επίπεδο, πρέπει να βελτιώσεις πάνω απ΄ όλα τον ίδιο σου τον εαυτό. Να καταλάβεις τα λάθη σου και να κάνεις ότι μπορείς ώστε να τα διορθώσεις.
Δυστυχώς η μισή χρονιά καταστράφηκε για τον Άρη.
Η είσοδος στους ομίλους του Europa League έμεινε… όνειρο και η συνέχεια αναμένεται μια από τα ίδια.
Ένα καλό πλασάρισμα στην τελική βαθμολογία και το κυνήγι του τίτλου μέσω του κυπέλλου.
Είναι απαραίτητο όμως για να «κρατήσεις» ζεστό τον κόσμο σου, να του δώσεις το κάτι παραπάνω από τα… τετριμμένα.