Με αφορμή την πρόσφατη συνέντευξη Τύπου του Δημήτρη Γιαννακόπουλου για το γηπεδικό θέμα και την… επιστροφή του σενάριου κατασκευής νέου γηπέδου στην περιοχή της Λεωφόρου, το novasports.gr αναλύει τα δεδομένα και εξηγεί γιατί είναι σχεδόν… ανέφικτο το όνειρο χιλιάδων φιλάθλων του Παναθηναϊκού.
Το πρώτο και μεγαλύτερο εμπόδιο είναι η Διπλή Ανάπλαση. Υπάρχει Προεδρικό Διάταγμα, έχουν ψηφιστεί σχετικοί νόμοι, έχουν υπογραφεί εδώ και χρόνια συμβάσεις μεταξύ των εμπλεκόμενων φορέων και είναι εξαιρετικά δύσκολο να καταργηθεί έτσι… απλά. Ασφαλώς και σε ένα θεωρητικό επίπεδο όλα είναι εφικτά, όμως είναι μια διαδικασία, η οποία στην καλύτερη περίπτωση θα άφηνε τον Παναθηναϊκό για πολλά χρόνια στην… αναμονή και θα έμπλεκε το σύλλογο σε μια μεγάλη δικαστική διαμάχη, ενώ οι Πράσινοι θα έχαναν μέσα από τα χέρια τους κάτι απόλυτα “δεμένο” στο νομοθετικό κομμάτι. Τη Διπλή Ανάπλαση και όσα δικαιούνται με βάση το συγκεκριμένο πλάνο. Δηλαδή ποδοσφαιρικό γήπεδο και εγκαταστάσεις του Ερασιτέχνη και πιθανότατα και ένα νέο γήπεδο μπάσκετ (εφόσον μπορεί να υλοποιηθεί το σχετικό αίτημα του Παναθηναϊκού Αθλητικού Ομίλου).
Παράλληλα η περιοχή της Λεωφόρου και κατ΄επέκταση το ιστορικό “Απόστολος Νικολαΐδης” έχουν χαρακτηριστεί ως χώροι πράσινου. Ο αποχαρακτηρισμός μέσω σχετικής νομοθετικής διάταξης και ιδιαίτερα σε μια περιοχή που βρίσκεται στην “καρδιά” της Αθήνας είναι σύμφωνα με τους ειδικούς “ουσιαστικά αδύνατο”.
Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι στο ενδεχόμενο που ο Παναθηναϊκός επιλέξει να “κυνηγήσει” το θέμα της Λεωφόρου και κάνει προσπάθεια για κατασκευή νέου γηπέδου στη συγκεκριμένη περιοχή, θα χρειαστεί να μπει σε άλλη μια δικαστική διαμάχη. Αυτή τη φορά, διεκδικώντας τους τίτλους ιδιοκτησίας μέσω προσφυγής του στα διοικητικά δικαστήρια. Οι Πράσινοι είναι “κύριοι” του “Απόστολος Νικολαΐδης”, ωστόσο μέσω σχετικών αποδείξεων (ΕΝΦΙΑ, Βασιλικό Διάταγμα κτλ) θα πρέπει να επικυρώσουν δικαστικά και τον τίτλο ιδιοκτησίας του γηπέδου.
Επίσης η άδεια λειτουργίας της Λεωφόρου είναι σε ισχύ μέχρι το 2021 και θα χρειαστεί να παραταθεί με νέα νομοθετική ρύθμιση για να παραμείνει λειτουργική η ιστορική έδρα του Παναθηναϊκού.
Μέσα σε όλα τα προβλήματα που υπάρχουν στη Λεωφόρο, εξίσου σημαντικό είναι ότι βρίσκεται εντός αστικού ιστού. Στον περιβάλλοντα χώρο υπάρχουν κτίρια και σχολεία, ενώ στην καλύτερη των περιπτώσεων και εφόσον ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να ξεμπλέξει κάποια στιγμή με όλα τα νομοθετικά και δικαστικά “αγκάθια”, θα έπρεπε να αντιμετωπίσει πιθανές αντιδράσεις πολιτών και προσφυγές στο ΣΤΕ, οι οποίες θα προκαλούσαν νέα μεγάλη χρονική καθυστέρηση. Και αν σε ένα θεωρητικό επίπεδο, ο σύλλογος έβγαινε νικητής σε όλες αυτές τις “μάχες” μετά από αρκετά χρόνια προσπάθειας και επιμονής, θα έπρεπε τελικά να συμβιβαστεί με ένα μικρής χωρητικότητας γήπεδο (σύμφωνα με τον συντελεστή δόμησης της περιοχής) και αυτό με ήπιους εμπορικούς χώρους. Χωρίς εγκαταστάσεις για τον Ερασιτέχνη, χωρίς γήπεδο μπάσκετ…
Επίσης κάτι σημαντικό. Οι συμβάσεις έχουν ήδη υπογραφεί πριν από πολλά χρόνια και αν δεν υπάρξει τροποποίηση της Διπλής Ανάπλασης, δεν απαιτείται νέα συμφωνία μεταξύ του Δήμου Αθηναίων και του Ερασιτέχνη. Ουσιαστικά ο Δήμος Αθηναίων, εφόσον θελήσει να προχωρήσει μονομερώς το γηπεδικό θέμα και έχει τους αναγκαίους πόρους, μπορεί να αρχίσει από… αύριο την κατασκευή του γηπέδου. Και σε αυτή τη διαδικασία δεν θα έχουν κανένα λόγο ο Ερασιτέχνης, αλλά και η ΠΑΕ.