Η οικονομική κρίση που ακολούθησε την περίοδο του κορωνοϊού ήταν η απόλυτα φυσιολογική συνέπεια που προέκυψε σε όλο το κοινωνικό φάσμα.
Αναφερόμενοι στον χώρο του αθλητισμού και του ποδοσφαίρου συγκεκριμένα, υπάρχει η γενική αίσθηση ότι οι διοικήσεις ψάχνουν τρόπους μέσω των περικοπών σε μισθούς και κυρίως συμβόλαια, να σώσουν ότι μπορούν.
Μέχρι ένα σημείο είναι θεμιτό να παρατηρούνται τέτοια φαινόμενα προκειμένου να περισώσουν ότι μπορούν. Η διακοπή τους υποχρέωσε να στερηθούν πολλά έσοδα και η αναφορά γίνεται κατά πρώτον λόγο για τις μεγάλες ομάδες, που προσδοκούσαν επιπλέον κέρδη από τα ντέρμπι των play – off.
Η πρώτη εξάδα είναι ότι καλύτερο μπορεί να επιδείξει το ποδόσφαιρο μας εν΄ έτη 2020, με καλές και κυρίως εμπορικές ομάδες. Στον Άρη λειτούργησαν με το ίδιο σκεπτικό, αλλά έψαξαν τρόπους ώστε να διαφοροποιηθούν αντιλαμβανόμενοι το μονμέντουμ της ομάδας τους.
Οι «κίτρινοι» έχουν τη μεγάλη ευκαιρία να βρεθούν κατ΄ αρχήν στον τελικό κυπέλλου και εν΄ συνεχεία να διεκδικήσουν το τρόπαιο.
«Πάρτε το κύπελλο και δεν θα γίνει καμία περικοπή» διεμήνυσε στους παίκτες του ο Θόδωρος Καρυπίδης, δίνοντας τους με αυτόν τον τρόπο έξτρα κίνητρο για την επίτευξη του στόχου.
Πέρασαν 50 χρόνια από τότε που ο Άρης σήκωσε τον τελευταίο τίτλο του.
Ο Μίχαελ Ένινγκ και οι παίκτες του έχουν αντιληφθεί την δίψα του κόσμου για την κατάκτηση ενός τροπαίου. Τόσο ο Γερμανός όσο και οι ποδοσφαιριστές ξέρουν ότι τα ονόματα τους θα περαστούν με «χρυσά γράμματα» στο βιβλίο ιστορίας της ομάδας της Θεσσαλονίκης εφόσον καταφέρουν να φτάσουν στον μεγάλο στόχο.
Η φετινή χρονιά για πολλούς λόγους πρέπει να κλείσει με ένα τίτλο και επειδή ο τρόπος με τον οποίο είναι δομημένο το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν προσφέρεται για… όνειρα θερινής νυκτός, ένα κύπελλο στην παρούσα φάση για τον Άρη θα ήταν το καλύτερο δώρο σε όσους τραβήχτηκαν γι΄ αυτή την ομάδα από το Τροντχαϊμ και τη Σαραγόσα μέχρι το Σουφλί και από τη Μαδρίτη, στο Μάντσεστερ, στο Μόναχο, μέχρι και το Κοκκινώχομα…