Ο Έλληνας διεθνής μίλησε αποκλειστικά στο Instagram live του novasports.gr και στον Αποστολή Λάμπο για τον Παναθηναϊκό, την εθνική ομάδα, την Κοπεγχάγη, διάλεξε την καλύτερη ενδεκάδα του Παναθηναϊκού, ενώ μίλησε για τα ελληνικά τραγούδια που ακούν στα αποδυτήρια της ομάδας του.

Ο Ζέκα ήταν καλεσμένος του Αποστολή Λάμπου στο Instagram live του novasports.gr σε μια απολαυστική συνέντευξη, στην οποία απάντησε σε όλα τα ερωτήματα που αφορούσαν τον Παναθηναϊκό, την εθνική Ελλάδας και την Κοπεγχάγη, με τους Σωκράτη Παπασταθόπουλο και Μλάντεν Πέτριτς να συμμετέχουν με σχόλια!

Αναλυτικά δήλωσε:

Για το γεγονός πως είναι πάντα χαρούμενος:
Κάνω τις βλακείες μου. Θέλω να περνάω καλά και να κάνω και τους διπλανούς μου να περνούν καλά. 

Για το τι είναι αρχηγός στις ομάδες του:
Κάτι δεν βλέπουν καλά οι προπονητές! Το ήξερα πως θα γίνω αρχηγός στην Κοπεγχάγη, μου το είχε πει ο προπονητής. Ήξερε πως ήμουν στον Παναθηναϊκό, γνώριζε για την πίεση που υπάρχει στην Ελλάδα. 

Για το νούμερο 10:
Στον Παναθηναϊκό δεν μου έδωσε επιλογή ο Αναστασίου. Δεν ήθελα το 10, ήθελα το 17, το 10 μου φαίνεται πολύ! Αλλά ο ΑΕδώ δεν μου είχαν πει τι νούμερο θέλω. Το είχα δει στο Instagram, είχαν τυπώσει το νούμερο 10. Μου είπε ο προπονητής μετά πως μου έδωσαν το 10. Το είχαν φορέσει μόνο 5 παίκτες. Άρα είναι βαρύ για το σύλλογο.

Για το όνομά του:
Πρέπει να με λέτε Ζέκα. Έτσι με φωνάζουν από μικρό στην Πορτογαλία. Στην Ελλάδα με έλεγαν Κάρλος Ζέκα. Όλοι στην ομάδα κι οι φίλοι μου με φωνάζουν Ζέκα. Ο Παπασταθόπουλος με φωνάζει Πάκι! Λόγω χρώματος. Έτσι με φωνάζουν ο Σωκράτης και ο Τοροσίδης. Μου αρέσει. Ο Παπασταθόπουλος είναι εξαιρετικός παίκτης και χαρακτήρας. Χαίρομαι που με λένε τυπάρα. Στέλνω φιλιά στον αρχηγό μου, τον Σωκράτη. 

Για τον Τζιώλη:
Μεγάλος παίκτης, με βοήθησε πολύ στην εθνική. Όπως ο Τοροσίδης, ο Τζαβέλλας, ο Σάμαρης, ο Σωκράτης. Μου μιλούσε συνέχεια, ήταν σημαντικό να έχω δίπλα μου κάποιον έμπειρο για να με βοηθήσει. Είχα άγχος όταν είχε πρωτοπάει στην εθνική.

Για την καραντίνα:
Εμείς δεν κάναμε καραντίνα, όπως στην Ελλάδα, βγαίναμε στο δρόμο. Μόνο την πρώτη εβδομάδα έμεινα σπίτι. Ευτυχώς έχω μαζί μου τον Παπαγιαννόπουλο κι έναν ακόμη φίλο και κάναμε παρέα οι τρεις μας. Κάναμε…μαλακίες. Εάν δεν τους είχα μαζί μου θα ήταν δύσκολο. Είχαμε προπονήσεις δεν σταματήσαμε, ήμασταν σε γκρουπ. Βεβαίως τηρώντας τις αποστάσεις.

Για τον Παπαγιαννόπουλο:
Είναι αδερφός μου, όπως κι ο Πιέρος. Έχουμε κάνει πολύ δυνατή και καλή παρέα. Δυστυχώς έφυγε ο Πιέρος για το Καζακστάν. Η θέση του Παπαγιαννόπουλου είναι η πιο δύσκολη στην εθνική, αξίζει μια ευκαιρία, το θέλει κι εκείνος. Όταν του κάνω πλάκα, του λέω πως δεν έχει ελληνικό διαβατήριο, ενώ εγώ έχω! Αισθάνεται Έλληνας, όχι Σουηδός, θα ήθελε μια ευκαιρία.

Για το πρωτάθλημα Δανίας:
Η Μίντιλαντ έχει διαφορά, δεν είμαστε χαζοί, είναι μπροστά 12 βαθμούς. Υπάρχουν 12 αγωνιστικές, θα παίξουμε δύο φορές μαζί τους, μετά έρχονται τα playoffs, το πιστεύουμε αλλά είναι πολύ δύσκολο, θα παλέψουμε. Θέλουμε να ξεκινήσουμε καλά στα playoffs, μακάρι το πρώτο ματς να είναι με τη Μίντιλαντ, για να τους κερδίσουμε και να τους αγχώσουμε. Από εκεί και πέρα βλέπουμε.

Για τον Εντόι:
Μιλάμε για τον Παναθηναϊκό. Μιλάμε για τότε που είχε παίξει, με την Κοπεγχάγη, θυμάται το γκολ με τον Ολυμπιακό, είναι καταπληκτικός παίκτης. Δεν μπορείς να τον κοντράρεις. Είναι σημαντικός για εμάς. Με εκείνον μέσα στο γήπεδο, το έργο μας γίνεται πιο εύκολο. Μας δίνει οδηγίες. Δυστυχώς είναι τραυματίας, τώρα μπαίνει στον τελευταίο μήνα του συμβολαίου, μακάρι να ανανεώσει, είναι το νούμερο 1 στη Δανία.

Για τις συζητήσεις με τον Παναθηναϊκό πέρσι:
Είχα μιλήσει με τον Νταμπίζα, με ρώτησε πως θα έβλεπα την επιστροφή μου, του είχα πει να μιλήσει με την ομάδα για να τα βρούνε. Δεν ξέρω τι έγινε μετά. Προσπάθησε να με φέρει πίσω. Η Κοπεγχάγη δεν θα ήθελε να με πουλήσει υπήρχε κι άλλη πρόταση από άλλη ομάδα. Το είπε στον μάνατζέρ μου η Κοπεγχάγη, πως δεν θα με πουλούσε ακόμη και με περισσότερα λεφτά. Θέλουν να παίξω εδώ μέχρι τη λήξη του συμβολαίου. 

Για το συμβόλαιο που λήγει το 2023:
Μπορεί σε ένα χρόνο να μη με θέλει η Κοπεγχάγη, ποτέ δεν ξέρεις, σήμερα είσαι εδώ, αύριο είσαι αλλού. Θέλω να επιστρέψω στον Παναθηναϊκό να ξαναφορέσω τη μεγάλη φανέλα, δεν εξαρτάται από εμένα, νιώθω πως θέλω να ξανααγωνιστώ με τον Παναθηναϊκό. Μάκαρι να είμαι καλά, εάν επιστρέψω στον Παναθηναϊκό θέλω να είμαι καλά, δεν θέλω να είμαι ένας ακόμη. Εάν είμαι τραυματίας δεν αξίζει να γυρίσω και να μην κάνω αυτό που θέλω. Σέβομαι τους ανθρώπους του συλλόγου και τους φιλάθλους του.

Για το εάν θα προτιμούσε τον Παναθηναϊκό:
Θα μπορούσα να γυρίσω στον Παναθηναϊκό ακόμη και με μικρότερο συμβόλαιο. Ξέρω τα οικονομικά ζητήματα του Παναθηναϊκού. Γυρίζω και με λιγότερα λεφτά. Ποτέ δεν ξέρεις. Εξάλλου δεν θα ζητήσω και πολλά στα 34 μου…

Για τον Κοτσόλη και το Λαγό: 
Δεν είχαμε μιλήσει πριν από τον τελικό του Κυπέλλου για το εάν θα σηκώναμε μαζί το τρόπαιο. Ο Κοτσόλης αγαπούσε την ομάδα. Κι ο Τάσος το ίδιο. Ήξερες πως θα τα έδινε όλα, μέχρι να πεθάνει. Είχαμε καλή σχέση, ήταν κι αυτοί αρχηγοί σαν κι εμένα και γι’ αυτό τους ζήτησα να το σηκώσουμε μαζί.

Για την καλύτερη ανάμνηση από τον Παναθηναϊκό:
Κρατάω τα πάντα στο μυαλό μου, σαν να έχω video. Εδώ η Κοπεγχάγη μου έχει δώσει τα πάντα από την πρώτη στιγμή, αλλά η ομάδα μου είναι ο Παναθηναϊκός, έχω περάσει ωραίες κι άσχημες στιγμές, αυτό που νιώθω για τον Παναθηναϊκό δεν θα το νιώσω αλλού. Πάντα τον σκέφτομαι.

Για τον Πέτριτς:
Δεν έχω ξαναδεί παίκτη σαν τον Πέτριτς, απίθανη ποιότητα. Κι ο Λέτο. Μπορούσαν να κάνουν ό,τι θέλουν. Σκεφτόταν πιο γρήγορα από εμάς, σαν τον Κατσουράνη, δεν μπορούσαμε να τον καταλάβουμε ποδοσφαιρικά. Ο Καραγκούνης αν και 35 έκανε τη διπλάσια προπόνηση από εμένα. Στην προπόνηση όταν είχαμε χάσει ένα παιχνίδι, είχε τρελαθεί. Καταπληκτικός. Κι ο Βύντρα έκανε πολύ προπόνηση.

Για την καλύτερη ενδεκάδα που είχε στον Παναθηναϊκό:
Είναι πολύ δύσκολο. Θα προτιμούσα αυτούς που είχα παίξει μαζί και πήραμε Κύπελλο.Τερματοφύλακες ο Καπίνο κι ο Καρνέζης. Δύσκολη επιλογή. Δεξιά ο Σεϊταρίδης, αριστερά ο Νάνο, στο κέντρο της άμυνας Σαριέγκι, Μπουμσόνγκ, Σίλντεφελντ, Τριανταφυλλόπουλο, ας διαλέξει ο Θεός. Επιλέγω Μολέντο, Σίλντενφελτν. Δεξιά στα χαφ βάζω εμένα, στο κέντρο Κατσουράνη και Κουρμπέλη, τον Κουίνσι, τον Λέτο, τον Κλέιτον Σίλβα και τον Μπεργκ. Δεν πειράζει ας βάλω 12. 

Για τον Ζεσουάλντο Φερέιρα:
Ήταν ο καλύτερος προπονητής που είχα. Εάν δεν είχε χτυπήσει ο Λέτο θα τα παίρναμε όλα. Σούταρε από την εξέδρα κι έμπαινε μέσα η μπάλα! Ήμασταν χωρίς εκείνον για πολλούς μήνες. 

Για το πώς νιώθει που είναι Έλληνας εδώ και τρία χρόνια:
Πολύ καλά. Ένιωθα πως ήμουν ένας από εσάς, απλώς δεν είχα το διαβατήριο. Όταν το πήρα ήταν πολύ ωραία. Κι εσείς με τόση αγάπη που μου δώσατε με κάνατε να νιώθω ένας από εσάς. Και στην εθνική όλοι με αγκάλιασαν. Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ πως θα συνέβαινε αυτό. 

Για το που θα μείνει στο τέλος της καριέρας του:
Δύσκολη απόφαση. Τα παιδιά μου είναι στην Πορτογαλία, εδώ και πολλά χρόνια είμαστε μακριά. Μερικές φορές αναρωτιέμαι εάν αξίζει να είμαι τόσο καιρό δίχως την οικογένειά μου. Τώρα θα γυρίσω Πορτογαλία, αλλά πολλές φορές θα έρχομαι στην Ελλάδα. Μπορεί να έρθουμε όλοι μαζί κάποια στιγμή.

Για το τι θα κάνει μετά το τέλος της καριέρας του:
Κάτι μέσα στο ποδόσφαιρο, όχι προπονητής, δεν μου αρέσει, δεν το έχω στο μυαλό μου, σίγουρα μάνατζερ ή να δουλεύω σε ένα σύλλογο ως τεχνικός διευθυντής. Έχω και κάποιες επιχειρήσεις στην Πορτογαλία, που πηγαίνουν καλά, αγοράζουμε σπίτια, τα ανακαινίζουμε και τα πουλάμε. Πηγαίνουμε καλά. Θα το έχω αυτό ως κάτι σίγουρο μετά το τέλος της καριέρας μου.

Για την εθνική ομάδα:
Έδωσα αυτό που ξέρω να κάνω καλά, το έχω μέσα μου, είχαμε παικταράδες, δεν είμαι σαν αυτούς, έπρεπε να δώσω κάτι άλλο, να τρέξω και να παλέψω. Έπρεπε να κάνω υπερήφανους όλους τους Έλληνες, ήθελα να δώσω τα πάντα.

Για το γκολ με τον Ολυμπιακό και με την εθνική κόντρα στο Βέλγιο:
Θυμάμαι και τα δύο γκολ, δεν μπορώ να προτιμήσω. Στο Καραϊσκάκη ήταν το πρώτο μου γκολ. Στην εθνική όταν σκοράρω σκέφτομαι τον πατέρα μου, είχε φύγει όταν ήμουν 10 ετών, λίγο έλειψε να κλάψω, αισθανόμουν φοβερά, δεν το είχαν ξανανιώσει. 

Για το ματς με την Αρμενία:
Δεν ξέρω τι συνέβη. Ίσως να τους υποτιμήσαμε. Όταν μπαίνεις έτσι στο γήπεδο, πολλές φορές χάνεις. Στα προκριματικά του Μουντιάλ πήγαμε καλά, χάσαμε από τους Κροάτες, που πήγαν τελικό και μετά δεν υπάρχει εξήγηση. Μεταξύ μας δεν είχαμε προβλήματα, ήμασταν καλή ομάδα, δεν μπορώ να καταλάβω πως δεν κερδίσαμε την Αρμενία, τη Φιλανδία, είμαστε καλύτεροι από αυτούς.

Για τον Άγγελο Αναστασιάδη:
Δεν έχω κάτι να πω, με εμένα ήταν πάντα καλός, πάντα με βοηθούσε. Μας είχε πει από την πρώτη στιγμή πως ήθελε να αλλάξει την κατάσταση. Το κατάλαβα κι εγώ. Δυστυχώς δεν τα κατάφερε, φταίμε κι εμείς. Όλοι έχουμε ευθύνες. Είναι ένας άνθρωπος που έδωσε αυτό που ξέρει, προσπάθησε να μας βοηθήσει.

Για τον Τζον Φαν’τ Σχιπ:
Ήμουν στην αποστολή με την εθνική, απλώς μετά τραυματίστηκα και δεν συνέχισα για τα επόμενα δύο ματς. Δεν μπορώ να μιλήσω για Παπασταθόπουλο, Τοροσίδη και Σάμαρη. Εννοείται πως είμαι εδώ για την εθνική. Δεν θα του πω όχι. Εάν είμαι καλά και με χρειαστεί για 3,5, 90 λεπτά θα πάω στην εθνική. Θα περιμένω να δω τις κλήσεις. Εάν είμαι αυτό θα με κάνει χαρούμενο. Εάν δεν είμαι θα υποστηρίζω την ομάδα, την εθνική Ελλάδας, θέλω να κερδίζουμε είτε με εμένα είτε όχι.

Για το Μουντιάλ του Κατάρ:
Το σκέφτομαι, θέλω να πάει η εθνική εκεί κι εγώ μαζί. Ας πάρουμε τη θέση και μετά θα έχω την ευκαιρία. Θέλω να παίξω σε ένα Μουντιάλ και σε ένα Euro. Θα είναι ωραίο να έχω αγωνία για τις κλήσεις. Αυτό σημαίνει πως θα έχουμε προκριθεί. Εάν προκριθούμε τότε θα σε πάρω μαζί μου.

Ποιο τραγούδι αφιερώνει στον Παναθηναϊκό και στην εθνική:
Δεν ξέρω τώρα τις λέξεις, με πιάνεις απροετοίμαστο. Το αγαπημένο μου τραγούδι είναι του Βέρτη, ακούμε Παντελίδη, Ιακωβίδη, Αργυρό στα αποδυτήρια της Κοπεγχάγης, ακούν οι Δανοί ελληνικά τραγούδια, ακόμη και να μην θέλουν, του λέμε πως εδώ κάνουν κουμάντο οι Έλληνες!