“Με Καρέρα κερδίζει, αλλά μπορεί να κυριαρχήσει”, ήταν το ερώτημα που πλανιόταν για την ΑΕΚ πάνω από το ΟΑΚΑ. Η απάντηση απέναντι στον ΟΦΗ ήταν αποστομωτική: 3-0, με το γκάζι τέρμα πατημένο από το πρώτο λεπτό. Δύο γκολ από τον Βέρντε, ένα από τον Μάνταλο.
Ήταν ένα παιχνίδι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του… ανικανοποίητου οπαδού. Η ΑΕΚ όχι μόνο είχε βρει εξ αρχής την ηρεμία της με τον Καρέρα στον πάγκο, αλλά κέρδιζε πόντους καθημερινά. Ακόμα κι έτσι, ωστόσο, υπήρχε πάντα μια δεύτερη σκέψη πάνω σε όλα αυτά: “θα μπορέσει να ξεφύγει από το ποδόσφαιρο σκοπιμότητας και να παίξει ποδόσφαιρο κυριαρχίας;”
Αρκούσαν τα πρώτα 10 λεπτά απέναντι στον ΟΦΗ για να ηρεμήσουν και οι πλέον απαιτητικοί (1-0 με τον Μάνταλο στο 5′, 2-0 με τον Βέρντε στο 8′, με την Ένωση να εκμεταλλεύεται τις δύο από τις πέντε ευκαιρίες που δημιούργησε σε αυτό το διάστημα), αλλά οι παίκτες του Ιταλού προπονητή δεν είχαν την παραμικρή όρεξη να σηκώνουν το πόδι από γκάζι.
Το κοντέρ εν τέλει έγραψε 3-0 (δεύτερο γκολ από τον Βέρντε, στο 30′), αλλά ήταν φανερό ότι ήταν η τύχη και ο Σωτηρίου, ο οποίος έκανε σπουδαίες επεμβάσεις, οι δύο καθοριστικοί παράγοντες που μέτρησαν για να παραμείνει το σκορ σε αυτά τα επίπεδα.
Η ΑΕΚ πραγματοποίησε λοιπόν όχι απλώς την καλύτερη, αλλά συνολικά την πληρέστερη εμφάνισή της επί ημερών Καρέρα. Διότι δεν ήταν μονάχα η ενέργεια και το νεύρο στην επίθεση. Τέταρτο συνεχόμενο παιχνίδι χωρίς να δεχτούν γκολ οι “κιτρινόμαυροι” κι όταν κρατάς μια φύσει επιθετική ομάδα όπως είναι ο ΟΦΗ (σε ένα ανοιχτό από πλευράς ρυθμού παιχνίδι) τόσο εύκολα μακριά από την περιοχή σου, αυτό σημαίνει ότι κάτι κάνεις σωστά ως ομάδα όλο αυτό το διάστημα.