Είναι δεδομένο ότι θα του λείψει ο Ιντέγε. Είχε φανεί και στα δύο παιχνίδια που είχε απουσιάσει στον α’ γύρο (με Λαμία στο “Κλεάνθης Βικελίδης” και με Ατρόμητο εκτός) φάνηκε και στο παιχνίδι με την Ξάνθη.
Δεν είναι τα γκολ, δεν είναι πόσα έχει βάλει, ο βαθμός αποτελεσματικότητας, αν θα μπορούσε να είναι καλύτερος, αν είναι μια χαρά η συγκομιδή, αν, αν, αν…
Πέρα από τα “αν” είναι όλα τα άλλα που κάνει ο Νιγηριανός. Το ποδοσφαιρικό “ξύλο” που παίζει, τους στόπερ που απασχολεί, οι κινήσεις και εκτός περιοχής.
Αν -στην πράξη- πέτυχε η αλλαγή του σχηματισμού (από την Κρήτη και μετά, από το ματς του Άρη με τον ΟΦΗ), το να πάει ο Λάρσον πιο μέσα και να παίζει πίσω από τον Ιντέγε στο 4-4-1-1 είναι ακριβώς γιατί ο Ιντέγε έχει αυτά τα χαρακτηριστικά. Να ανοίγει διαδρόμους και ο γρήγορος Λάρσον με τα καλά κοντρόλ με την μπάλα να το εκμεταλλεύεται.
Ο Μίχαελ Ενινγκ το είδε, το έκανε, πέτυχε.
Με την Ξάνθη ο Άρης δεν το είχε αυτό. Ο Λάρσον στην κορυφή της επίθεσης (όπως και με τη Λαμία, και τον Ατρόμητο στον α’ γύρο όταν έλειπε ο Νιγηριανός) έχει κλειστούς διαδρόμους. Ο Ενινγκ παραδέχτηκε ότι θα λείψει ο Ιντέγε και είναι λογικό.
Από την άλλη όμως ο Άρης με την Ξάνθη είχε κάτι που είναι “δώρο” για τον ίδιο για τα επόμενα παιχνίδια. Τη διάθεση και την υπομονή να παίζει τριγύρω από ένα “κλειστό δωμάτιο” (η εξαιρετική αμυντική λειτουργία της Ξάνθης που μέχρι να δεχτεί το γκολ έδειχνε ότι αυτό την ενδιαφέρει) μέχρι κάποια στιγμή να βρει μια χαραμάδα.
Και τη βρήκε στη φάση του πέναλτι χάρη σε ένα από τους πολυτιμότερους παίκτες του στη σεζόν, τον Λούκας Σάσα.
Ο Βραζιλιάνος έψαξε και στο πρώτο ημίχρονο ανάλογη συνεργασία με τον Φετφατζίδη, εκεί δεν τους βγήκε η πάσα. Στη φάση του γκολ κουβάλησε τον εαυτό του από τον άξονα και έγινε ο έξτρα παίκτης που πάντα μπερδεύει την αντίπαλη άμυνα. Η πάσα του Φετφατζίδη ήταν πολύ καλή και πήρε το πέναλτι.
Ο Άρης είχε υπομονή απέναντι στην κλειστή άμυνα. Συνεχή κίνηση, κυκλοφορία μπάλας. Δεν ήταν επικίνδυνος, ναι αλλά σε τέτοιου χαρακτήρα παιχνίδια είναι η μία φάση. Παιχνίδι μυαλού και από τους δύο.
Ο Άρης κυνηγούσε τη μία στιγμή που θα χαλάσει η συγκέντρωση της Ξάνθης, η Ξάνθη κυνηγούσε τη μία στιγμή που θα της δοθεί μια κόντρα επίθεση. Ο Άρης πήρε αυτό το το μπραντεφέρ.
Ο Ενινγκ έχει καταφέρει -και- το εξής συμπληρώνοντας έναν γύρο στον πάγκο του Άρη. Να παλεύει για τη δικαιοσύνη με τους παίκτες του στις επιλογές και να θεωρούν ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να είναι για 11άδα. Το έκανε με τον Μαντσίνι π.χ. που τον διατήρησε το αρχικό σχήμα.
Ποντάρει στην προσωπικότητα του κάθε παίκτη ξέροντας ότι αυτό θα του επιστραφεί. Με τη βοήθεια και του απαραίτητου φρεσκαρίσματος. Ο Γκάμα για παράδειγμα, ήταν τελείως διαφορετικός από το παιχνίδι στη Λάρισα.
Για τον Άρη ο συνδυασμός όλων των παραπάνω βοηθάει στην επιτακτική ανάγκη του να “μεγαλώσει” το ρόστερ.
Βέλεθ και Ροζ συμπλήρωσαν τέσσερις κίτρινες σε ένα διάστημα που ο Άρης μπαίνει στο απαιτητικό πρώτο μισό του Φεβρουαρίου όταν θα δώσει πέντε παιχνίδια (Πρωτάθλημα και Κύπελλο) σε 14 μέρες.
Ο Ενινγκ έχει περάσει στην ομάδα ξεκάθαρα ότι δεν του αρέσει να γκρινιάζει και να ψάχνει για δικαιολογίες. Έχει περάσει στην ομάδα ότι ξέρει πολύ καλά πια το ρόστερ και τον καθένα. Κι αυτό τον βοηθάει στη διαχείριση.
