Ο Αντρέ Σιμόες τονίζει ότι η ΑΕΚ μπορεί να βάλει τέλος στην κυριαρχία του Ολυμπιακού, ενώ χαρακτηρίζει την Ένωση ως την πιο σημαντική ομάδα στην καριέρα του.
Αναλυτικά τα όσα τόνισε ο μέσος της ΑΕΚ σε πορτογαλική ιστοσελίδα:
Για την προσαρμογή του στην Ελλάδα:
«Ήταν εκπληκτικό αλλά η προσαρμογή μου ήταν αρκετά εύκολη. Οι δυο χώρες (σ.σ. Πορτογαλία – Ελλάδα) χωρίς από περίπου 3.500 χιλιόμετρα, αλλά υπάρχουν πολλά παρόμοια πράγματα στην Ελλάδα. Αισθάνεσαι τη θερμότητα. Φτάσαμε τον Ιούλιο για την για την πρώτη προπόνηση της σεζόν και αμέσως νιώσαμε ζέστη. Είχα έναν συνάδελφο στην ΑΕΚ τότε από την Πορτογαλία, ο οποίος με βοήθησε πολύ τις πρώτες ημέρες. Ο Έλντερ Μπαρμπόσα με βοήθησε σε πολλά και έκανε πιο εύκολη τη σύνδεσή μου με την ομάδα και την πόλη. Μου έδειξε πολλά. Όσο για το φαγητό; Ήταν επίσης εύκολο καθώς λίγο έως πολύ και εδώ τρώνε επίσης πολλές σαλάτες και πολλά ψάρια τα οποία λατρεύω. Τα πάντα ήταν τέλεια. Όσο γι’ αυτές τις δυο σεζόν ήταν πολύ θετικές. Θα μπορούσα να μετρήσω περίπου 70 παιχνίδια. Ήμουν από τους παίκτες που έπαιζαν περισσότερο. Κερδίσαμε το Κύπελλο Ελλάδας την πρώτη μου χρονιά, κάτι που δεν είχε καταφέρει η ομάδα τα τελευταία πέντε χρόνια, ενώ κοιτάξαμε στα μάτια τον μεγαλύτερο ανταγωνιστή μας, τον Ολυμπιακό. Τη δεύτερη χρονιά φτάσαμε πάλι στον τελικό, αφού πρώτα αποκλείσαμε τον Ολυμπιακό, αλλά αυτή τη φορά χάσαμε από τον ΠΑΟΚ. Κατακτήσαμε όμως τη 2η θέση μέσω των πλέι οφ στο πρωτάθλημα, η οποία μας δίνει την ευκαιρία να παίξουμε στον τρίτο προκριματικό του Τσάμπιονς Λιγκ».
Για τους Έλληνες οπαδούς και αυτούς της ΑΕΚ:
«Οι οπαδοί είναι αρκετά θορυβώδεις, αλλά περισσότερο μεταξύ τους, απ’ ότι με τους παίκτες των ομάδων. Εμένα δεν μου προκαλούν πρόβλημα. Ζουν με πάθος τα παιχνίδια και είναι καταπληκτικοί. Σε όλο το παιχνίδι ενισχύουν την ομάδα. Είναι πραγματικά συναρπαστικό να παίζεις γι’ αυτούς. Είναι μοναδικοί οι οπαδοί μας και μας δίνουν αρκετή δύναμη».
Για το αν μπορεί η ΑΕΚ να πάρει το πρωτάθλημα:
«Φυσικά! Πάντα πιστεύω ότι μπορούμε να κερδίσουμε τον τίτλο του πρωταθλητή. Θα κάνουμε τα πάντα για να το καταφέρουμε. Είναι αλήθεια ότι ο Ολυμπιακός παίρνει τα πρωταθλήματα, αλλά μια ημέρα θα πρέπει να μπει ένα τέλος σε αυτό. Ποιος ξέρει… Μπορεί να συμβεί φέτος. Βελτιωνόμαστε χρόνο με το χρόνο. Ο σύλλογος γνώρισε μια περίπλοκη οικονομική κατάσταση τα προηγούμενα χρόνια. Επίσης, το γεγονός ότι έχουμε ήδη κερδίσει ένα Κύπελλο και τη 2η θέση σημαίνει ότι είμαστε πιο κοντά σε ένα πρωτάθλημα που θα είναι ορόσημο για τον σύλλογο».
Για τις διαφορές του Πορτογαλικού με το Ελληνικό ποδόσφαιρο;
«Απ’ αυτή την άποψη νομίζω ότι υπάρχουν αρκετές αισθητές διαφορές. Το πορτογαλικό πρωτάθλημα είναι ήδη από τα καλύτερα στην Ευρώπη. Οι τρεις μεγάλες ομάδες έχουν αποδείξει μέχρι σήμερα την ευρωπαϊκή τους καταξίωση κάθε χρόνο. Δεν είναι θέμα τύχης εννοώ. Υπάρχει σεβασμός στην Ευρώπη για την Πόρτο, τη Μπενφίκα, τη Σπόρτινγκ. Οι ομάδες είναι καλά δομημένες με μεγάλους προϋπολογισμούς. Το ελληνικό πρωτάθλημα είναι ένα σκαλί πίσω από το πορτογαλικό. Έχουμε τέσσερις μεγάλες ομάδες, αλλά νομίζω υπάρχει κάποια απόσταση από τις άλλες ελληνικές ομάδες. Ένα άλλο θέμα εδώ είναι τα γήπεδα. Στην Πορτογαλία υπάρχουν γήπεδα με καλές συνθήκες. Εδώ υπάρχουν συνθήκες σε γήπεδα που είναι δύσκολες για ομάδες που θέλουν να παίξουν καλό ποδόσφαιρο».
Για το αν η κρίση στην Ελλάδα έχει επηρεάσει το ποδόσφαιρο;
«Ναι, βέβαια! Όπως συμβαίνει και σε όλες τις χώρες που υπάρχει κρίση. Η οικονομική κρίση επηρεάζει όλους τους τομείς. Το ποδόσφαιρο εξακολουθεί να είναι ένας χώρος που κερδίζονται καλύτεροι μισθού. Ως εκ τούτου αν και δεν επηρεάζεται από την κρίση στη χώρα, ξέρω ότι οι προϋπολογισμοί θα ήταν σημαντικά υψηλότεροι εάν η Ελλάδα είχε μια καλύτερη οικονομική κατάσταση, όπως ήταν σε άλλες εποχές».
Για το αν μπορεί να γυρίσει στην Πορτογαλία:
«Αυτό είναι κάτι που όλοι οι παίκτες θέλουν να κάνουν. Όμως είναι πολύ δύσκολο να συμβεί κάτι τέτοιο αυτή τη στιγμή. Εχω συμβόλαιο με την ΑΕΚ. Έχω δυο χρόνια συμβόλαιο και μάλιστα είναι αρκετά υψηλό. Είμαι πολύ χαρούμενος εδώ. Έχω προσαρμοστεί πλήρως στο ποδόσφαιρο, τη χώρα, το σύλλογο. Ίσως στο μέλλον επιστρέψω. Στο ποδόσφαιρο όλα είναι πιθανά».
Για το ποιος είναι ο πιο σημαντικός σύλλογος στην καριέρα του:
«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι η ΑΕΚ, αλλά νομίζω ότι κάθε club, όπου μπορείς να αισθάνεσαι καλά και αγαπημένος εκεί. ΑΕΚ όμως είναι σημαντική για μένα γιατί είναι ένας σύλλογος που προβάλλεται στην Ευρώπη, γιατί ήταν η πρώτη μεγάλη ομάδα που έπαιξα βασικός, όπου έχω κερδίσει έναν τίτλο, τον πρώτο μου, όπου έχω παίξει αγώνα στην Ευρώπη μαζί της, ακόμη κιόλας που σε λιγότερο από έναν μήνα θα αγωνιστώ μαζί της στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Η ΑΕΚ είναι ο σύλλογος που μου έδωσε οικονομική ανεξαρτησία σε προσωπικό επίπεδο για πάντα. Η αγάπη που μου έχουν δείξει, μου βγάζει τη θέληση που έχουν οι άνθρωποι εδώ να συνεχίσω να είμαι μέλος της ομάδας. Όμως ποτέ δεν θα ξεχάσω κάθε βήμα μου της επαγγελματικής μου σταδιοδρομίας. Από την Πετροένσε, τη Σάντα Κλάρα και τη Μορεϊρένσε, την πρώτη και μοναδική μου ομάδα μέχρι τώρα στην 1η κατηγορία του πορτογαλικού πρωταθλήματος».
Για το ποιους παίκτες θαύμαζε στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο:
«Αγαπούσα να βλέπω τον Ζιντάν. Ήταν ο παίκτης που γέμιζε μέτρα στο γήπεδο. Στην Πορτογαλία ήμουν οπαδός του Ρουί Κόστα. Τότε άρχισα να μου αρέσει ο Ινιέστα και ο Τσάβι. Τώρα που αρέσει να βλέπω τον Αρτούρο Βιδάλ, για το πάθος που βγάζει πάντα σε κάθε παιχνίδι. Ένας από τους καλύτερους μέσους στον κόσμο είναι ο Μόντριτς. Είναι μια ιδιοφυία, που έμαθε να λειτουργεί καλά. Βασικά πάντα μου άρεσαν οι μέσοι. Ίσως επειδή επιδιώκω να καταλαβαίνω την προσφορά τους».
Για τον αγαπημένο του προπονητή:
«Σκληρή ερώτηση. Ο τωρινός προπονητής της ΑΕΚ, ο Μανόλο Χιμένεθ, για όλα όσα έχει πετύχει στο ποδόσφαιρο. Είναι μια αναφορά στη Σεβίλλη. Έχει δώσει πολλά στην ομάδα μας. Έχει αλλάξει τον τρόπο που παίζαμε. Έφερε αρκετή εμπειρία και την επιθετικότητα που μας έλειπε. Το άνοιγμα που έχει με τους παίκτες είναι σημαντικό. Έχω καλή σχέση μαζί του. Είναι ένα πρόσωπο που με έχει βοηθήσει σε πολλά».
Για κάποιες αστείες ιστορίες που έχει ζήσει:
«Αστείες δεν έχω, αλλά έχω δυο ιστορίες που με σημάδεψαν και μάλιστα με παίκτες που θαυμάζω. Η πρώτη ιστορία ήταν την ημέρα που έφτασα στην Ελλάδα. Λίγα λεπτά πριν προσγειωθώ στην Αθήνα, είχε φτάσει ο Εσιέν που έζησε μια υποδοχή από 5.000 οπαδούς του Παναθηναϊκού να τον υποδέχονται εκστασιασμένοι. Εγώ χαιρέτησα πέντε δημοσιογράφους και πέντε οπαδούς! Στο τέλος της σεζόν ο Εσιέν αποχώρησε από τον Παναθηναϊκό και θεωρήθηκε η χειρότερη μεταγραφή της χρονιάς. Και εγώ θεωρήθηκα η καλύτερη! Ήταν αστείο και κάτι που θα θυμάμαι για πάντα. Η 2η ιστορία ήταν με τον Μπερμπάτοφ. Η πρώτη του αποβολή σε όλη την καριέρα του. Ήταν ένα παιχνίδι ΑΕΚ – ΠΑΟΚ. Το ματς ήταν σημαντικό και είδηση σε όλες τις εφημερίδες. Έπρεπε να κερδίσουμε το παιχνίδι. Στο δεύτερο ημίχρονο μπήκε ο Μπερμπάτοφ και νομίζω ο ΠΑΟΚ έπαιξε με δυο επιθετικούς. Γνωρίζω καλά την αξία του. Ξέραμε ότι δεν μπορούσαμε να του δώσουμε χώρο ή χρόνο να σκεφτεί γιατί θα είχαμε σοβαρούς κινδύνους. Περπατούσαμε 10 λεπτά και ήμουν κολλημένος πάνω του. Δεν τον άφηνα. Άρχισε να θυμώνει, όταν κάποια στιγμή με χτύπησε με τον αγκώνα του και αποβλήθηκε».