Ο «βασιλιάς» των ασίστ, η σημαία της Ρεάλ Μαδρίτης για πολλά χρόνια και ένας από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές που έβγαλε ποτέ η Ισπανία έχει σήμερα τα γενέθλιά του και γίνεται 60 ετών. Ο λόγος για τον Μίτσελ Γκονζάλες, τον προπονητή του Ολυμπιακού, ο οποίος για περισσότερα από 48 χρόνια υπηρετεί και διαφημίζει το ποδόσφαιρο.
Η καριέρα του πλούσια και γεμάτη από ποδοσφαιρικά κατορθώματα που τον τοποθέτησαν στους πιο επιτυχημένους ποδοσφαιριστές της γενιάς του. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι το 1987 ήρθε τέταρτος στην κούρσα για τη χρυσή μπάλα, με τους Γκούλιτ, Φούτρε και Μπουντραγιένο να τον προσπερνούν. Με τον τελευταίο υπήρξαν συμπαίκτες στην αγαπημένη τους Ρεάλ Μαδρίτης και μαζί με τους Ούγκο Σάντσες και Ιβάν Ζαμοράνο δημιούργησαν μία τετράδα που οδήγησε τη «Βασίλισσα» στην κορυφή και στις κατακτήσεις πολλών τροπαίων.
Η ικανότητα να χρησιμοποιεί εξίσου καλά και τα δύο πόδια, τον έκαναν απρόβλεπτο στο παιχνίδι του, ενώ οι σέντρες ακριβείας του έδωσαν την ευκαιρία στους συμπαίκτες του να μεγαλώσουν τον… μύθο τους. Αυτή η εξαιρετική του ικανότητα στις πάσες έκανε τους φιλάθλους της Ρεάλ Μαδρίτης να λένε πως ο Μίτσελ είχε… γάντι στο δεξί του πόδι και έστελνε την μπάλα όπου ήθελε.
Πολλοί μνηστήρες, αλλά μία αγάπη
Από μικρή ηλικία ξεχώριζε για το ταλέντο του, συγκεντρώνοντας πάνω του τα βλέμματα πολλών ομάδων. Ράγιο Βαγιεκάνο και Ατλέτικο Μαδρίτης προσπάθησαν να τον εντάξουν στο δυναμικό τους όταν ο Μίτσελ ήταν 12 ετών, αλλά εκείνος είχε μάτια μόνο για τη «βασίλισσα»! Οι προπονητές του τον άφησαν να ξεδιπλώσει το πλούσιο και μοναδικό ταλέντο του και το 1982 (18 χρόνων) πραγματοποίησε το ντεμπούτο του με την πρώτη ομάδα. Οι φίλαθλοι του αγώνα κόντρα στην Καστεγιόν πήραν μία πρώτη γεύση από τις ικανότητες του νεαρού μέσου, ο οποίος πραγματοποίησε ονειρεμένο ντεμπούτο, καθώς πέτυχε ένα γκολ, βοηθώντας την ομάδα του να κατακτήσει τη νίκη με 2-1.
Από τότε ξεκίνησε ο μύθος με το Νο 8 των Μερένχες. Δεκαεννέα χρόνια συνολικά στον σύλλογο της καρδιάς του πανηγυρίζοντας 6 Πρωταθλήματα Ισπανίας, 2 Κύπελλα Ισπανίας, 4 Σούπερ Καπ Ισπανίας, 1 Λιγκ Καπ Ισπανίας, 2 Κύπελλα UEFA και 1 Κύπελλο Ιβηρικής. Παίκτης της χρονιάς στην Ισπανία το 1986 και πρώτος σκόρερ στο Κύπελλο Πρωταθλητριών το 1988.
Ωστόσο οι διακρίσεις δεν σταματούν εκεί. «Κέρδισε» 65 συμμετοχές με την εθνική ομάδα της Ισπανίας, σκοράροντας 21 φορές με το εθνόσημο στο στήθος. Μέλος της αποστολής των «Φούριας Ρόχας» στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1988 και στα Παγκόσμια Κύπελλα του Μεξικού (1986) και της Ιταλίας (1990). Στο τελευταίο σημείωσε χατ-τρικ εναντίον της Νότιας Κορέας και ήταν τρίτος στη λίστα με τους κορυφαίους σκόρερ της διοργάνωσης. Την ίδια χρονιά συμπεριλήφθηκε στην καλύτερη 11αδα του κόσμου!
Η αμφισβήτηση και η αναγνώριση
Για κάποια χρόνια ο Μίτσελ αποτέλεσε στόχο μίας μερίδας φιλάθλων της Ρεάλ Μαδρίτης. Χαρακτηριστικό είναι πως στον τελευταίο αγώνα του πρωταθλήματος της σεζόν 1988-89, αποχώρησε από τον αγωνιστικό χώρο στη μέση του αγώνα, λόγω αποδοκιμασιών προς το πρόσωπό του. Λίγα χρόνια αργότερα γράφτηκε πως εκείνες τις ημέρες σκεφτόταν να φύγει από τον σύλλογο.
Η κριτική συνέχισε να τον ακολουθεί ακόμη και στην εθνική ομάδα. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990, έδωσε μια αξιομνημόνευτη παράσταση εναντίον της Νότιας Κορέας, πετυχαίνοντας τρία γκολ, τα οποία πανηγύρισε με εκείνο το περίφημο «το αξίζω».
Το αποκορύφωμα της διαμάχης ήρθε το 1991 στον αγώνα της Ρεάλ Μαδρίτης εναντίον της Βαγιαδολίδ στο Σαντιάγο Μπερναμπέου. Ο Μίτσελ με γυρισμένη την πλάτη, άγγιξε σε περίεργο σημείο τον Βαλντεράμα, με τον Κολομβιανό να τον κοιτάζει έκπληκτος. Η σκηνή καταγράφηκε από τις τηλεοπτικές κάμερες και αυτό αποτέλεσε αντικείμενο αστεϊσμού για μεγάλο χρονικό διάστημα, ενώ σε πολλά αντίπαλα γήπεδα γινόταν σύνθημα με στόχο τον ανδρισμό. Πριν λίγα χρόνια έδωσε την εξήγησή του για το συγκεκριμένο περιστατικό λέγοντας πως ο Βαλντεράμα σε εκείνο το παιχνίδι μιλούσε στον Προσινένσκι, ο οποίος δεν γνώριζε ισπανικά και του έλεγε να του πιάσει τα γεννητικά όργανα. Όταν στράφηκε προς τον ίδιο, έκανε την κίνηση που έμεινε στην ιστορία…
Όλα αυτά λειτούργησαν αντίθετα στον Μίτσελ. Όχι μόνο δεν τον επηρέασαν, αλλά μπορούμε να πούμε ότι τον ωρίμασαν και του έδωσαν κίνητρο. Εκείνα τα χρόνια η Ρεάλ Μαδρίτης είχε καθοδική πορεία, αλλά ο Ισπανός άσος ανοδική. Τη σεζόν 1992-93 ήταν μακράν ο καλύτερος παίκτης της «βασίλισσας», με τους αναγνώστες του περιοδικού Fortuna Sport να τον ψηφίζουν ως τον καλύτερο ποδοσφαιριστή του ισπανικού πρωταθλήματος. Μάλιστα τα αποτελέσματα τα συνόδευσαν με τον τίτλο να αναφέρει «Η σιωπή των νεκροθαφτών».
Τη σεζόν 1994-95 και σε ηλικία 31 ετών τραυματίστηκε σοβαρά. Ήταν το 13ο λεπτό της 13ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος κόντρα στη Σοσιεδάδ με τον Μίτσελ να πέφτει στο χορτάρι του Ανοέτα. Η διάγνωση έκανε λόγο για ρήξη χιαστών συνδέσμων στο αριστερό του γόνατο, με αποτέλεσμα να χάσει τη χρονιά. Μετά από αποχή 10 μηνών επέστρεψε στη δράση, αλλά εκείνη ήταν η τελευταία του αγωνιστική χρονιά με τους Μαδριλένους. Στις 19 Μαΐου 1996 πραγματοποίησε την τελευταία του παράσταση στο Μπερναμπέου με τον κόσμο να τον αποθεώνει. Ο ίδιος αποχαιρέτησε το… σπίτι του και την οικογένειά του σκοράροντας δύο φορές. Το ένα μάλιστα ήταν υπέροχο…
Τη σεζόν 1996-97 άφησε τη Ρεάλ Μαδρίτης και φόρεσε τη φανέλα της μεξικανικής Ατλέτικο Θελάγια, με την οποία είχε 9 γκολ και 10 ασίστ σε 34 συμμετοχές.
Ο προπονητής Μίτσελ
Από τη στιγμή που «κρέμασε» τα παπούτσια του, ο Μίτσελ δεν άργησε να επιστρέψει στο ποδόσφαιρο. Μπορεί η Ράγιο Βαγιεκάνο να μην κατάφερε να τον κάνει δικό της όταν ήταν 12 ετών, αλλά του έδωσε την ευκαιρία το 2005 να ξεκινήσει την καριέρα του ως προπονητής. Ακολούθησε η Ρεάλ Μαδρίτης Β’, ενώ με τη Χετάφε είχε την πρώτη του παρουσία σε πάγκο ομάδας στην πρώτη κατηγορία της Ισπανίας. Μετά από τρία χρόνια πήγε στη Σεβίλλη και στη συνέχεια μετακόμισε στον Πειραιά. Με τον Ολυμπιακό κατέκτησε τους μοναδικούς τίτλους ως προπονητής. Συγκεκριμένα στην πρώτη του θητεία στους «ερυθρόλευκους» πανηγύρισε 2 Πρωταθλήματα και 1 Κύπελλο Ελλάδας.
Τη σεζόν 2015-16 βρέθηκε στη Μασσαλία για τη Μαρσέιγ και στη συνέχεια επέστρεψε στην πατρίδα του για να αναλάβει τη Μάλαγα. Το 2019 χρειάστηκε να ξενιτευτεί για ακόμα μία φορά γυρίζοντας στο Μεξικό προκειμένου να κοουτσάρει την Πούμας.
Τελευταίο του πέρασμα από τη La Liga ήταν το 2021-22 με τη Χετάφε και πλέον εδώ και λίγους μήνες κάθεται στον πάγκο του Ολυμπιακού.
