Ο Τσόρι Ντομίνγκεζ επισκέφτηκε τους…παλιόφιλούς του στο Καζάν και σε συνέντευξη σε ρωσικό site τόνισε πως είναι δεμένος με τον Ολυμπιακό, χωρίς να αποκλείσει μελλοντική επιστροφή στη Ρούμπιν.
Ο Αργεντινός μέσος του Ολυμπιακού αγωνίστηκε στη ρωσική ομάδα από το 2004 έως το 2007 και είναι ακόμα ίσως ο πιο δημοφιλής ξένος που πέρασε από το Καζάν. Ο παίκτης βρέθηκε λοιπόν στο παλιό του σπίτι, ξεναγήθηκε στις εγκαταστάσεις της Ρούμπιν και έδωσε συνέντευξη στο site business-gazeta. Αναλυτικά:
Για τις αλλαγές στη Ρούμπιν από τότε που έφυγε: «Είναι αλήθεια αυτό. Έχουν γίνει αρκετές αλλαγές. Έχω όμως πολλές και καλές εμπειρίες από τον σύλλογο και δεν αλλάζει αυτό. Όσο για τις δικές μου αλλαγές δεν είμαι εγώ εκείνος που θα τις προσδιορίσω. Ως άνθρωπος σίγουρα είμαι κάπως διαφορετικός. Ο τρόπος με τον οποίο μου έχει φερθεί η Ρουμπίν με βοήθησε πολύ στην καριέρα μου.
Όμως από τότε που έφυγα έχω περάσει πολλές και διαφορετικές καταστάσεις. Έδωσα έναν σημαντικό αριθμό αγώνων, που μου προσέφεραν μεγάλη εμπειρία. Έφτασα στο σημείο όπου συνειδητοποίησα την πρόοδό μου ως παίκτης και ως άνθρωπος. Κοιτάζοντας πίσω τώρα μπορώ να πω ότι έκανα τις σωστές επιλογές. Διάλεξα το σωστό μονοπάτι της ζωής και είμαι χαρούμενος».
Το γεγονός πως στην Ρωσία τα 33 χρόνια είναι τα χρόνια του Χριστού: «Και στην Αργεντινή το ίδιο είναι (σ.σ. γέλια)».
Για τους λόγους της παρουσίας του στο Καζάν: «Μετά την συνέντευξή μας θα πάω στο γήπεδο της Ρουμπίν Καζάν. Όσο για τα άλλα μου πλάνα, μπορώ να πω ότι θα συνδυάσω δουλειά με διασκέδαση και ξεκούραση. Έχω κατά νου να δείξω στα παιδιά μου την πόλη και επίσης μαζί με την γυναίκα μου να διαπιστώσουμε τις αλλαγές της.
Οι αναμνήσεις από το Καζάν είναι για μένα πολύτιμες. Καταλαμβάνουν έναν πολύ σημαντικό χώρο στην ζωή μου. Η Ρουμπίν ήταν η πρώτη ομάδα που έπαιξα στο εξωτερικό. Το Καζάν ήταν η πρώτη πόλη που έζησα μακριά από το σπίτι μου. Βίωσα πολύ καλά πράγματα και εμπειρίες, που επηρέασαν θετικά την ζωή μου και την καριέρα μου».
Για τη σύγκριση Ρούμπιν και Ζενίτ: «Δεν μπορώ να συγκρίνω τις δύο ομάδες. Πέρασα εξαιρετικά και στην Αγία Πετρούπολη και στο Καζάν. Στην πρώτη μου χρονιά στην Ζενίτ είχαμε πάρει το πρωτάθλημα και κάναμε νίκες στο Γιουρόπα Λιγκ και το Σούπερ Καπ. Στην Ρουμπίν είχαμε επιτυχίες στο πρωτάθλημα ενώ είχα αναδειχθεί καλύτερος ξένος παίκτης της κατηγορίας.
Δεν πρόκειται να αξιολογήσω ή να βάλω σε πλαίσιο τις αλλαγές των δύο ομάδων. Και δεν θα το κάνω διότι η κάθε ομάδα έχει την δική της ιστορία και πορεία, όπως και ξεχωριστή πρόοδο. Και οι δυό τους έχουν την πρόθεση, την θέληση και την ικανότητα να πηγαίνουν μπροστά. Και τώρα το κάνουν με μία δική τους μεθοδολογία και ένα συγκεκριμένο πλάνο, που δεν μπορώ να το ξέρω καλά. Το μόνο που μπορώ να πω είναι πως και οι δύο ομάδες θα μείνουν για πάντα στην καρδιά μου».
Για την απάντηση «όχι ακόμα» που έδωσε σε οπαδούς στο αεροδρόμιο, όταν τον ρώτησαν αν θα επιστρέψει στη Ρούμπιν: «Υπάρχει πάντα ένας κανόνας στο ποδόσφαιρο και την ζωή. Ποτέ μην λες ποτέ. Είμαι παίκτης του Ολυμπιακού αυτήν την στιγμή. Ένας ποδοσφαιριστής με ενεργό συμβόλαιο στην ελληνική ομάδα. Είμαι σε μία ομάδα με την οποία έχω δεθεί και την οποία αντιμετωπίζω με πολύ μεγάλο σεβασμό. Επίσης τα δίνω όλα για να κερδίζουμε.
Νιώθω πως είμαι σε πολύ καλή κατάσταση ενώ μην νομίζετε πως δεν έχω σκεφτεί το τέλος της καριέρας μου. Είμαι σε μία ηλικία που πρέπει να αρχίζω να το σκέφτομαι και αυτό. Δεν είμαι λοιπόν διαθέσιμος για άλλον σύλλογο αυτήν την στιγμή. Όσο για το μέλλον όλα εξαρτώνται από την προσωπική μου αγωνιστική κατάσταση αλλά και για το τι θέλει να κάνει η Ρουμπίν. Εάν θα ενδιαφερθεί ξανά για μένα.
Σε κάθε περίπτωση και περίσταση για το μέλλον μου όλα είναι ανοιχτά. Θα είμαι πάντα ανοιχτός για διαπραγματεύσεις, εφόσον δεν θα έχω συμβόλαιο. Όμως για να γίνει κάτι τέτοιο, για να γυρίσω στην Ρουμπίν χρειάζεται αμοιβαία θέληση. Ένα τέτοιο… όνειρο μπορεί να αργήσει πολύ και θα ήθελα να μιλήσω επαρκώς μόνο όταν θα υπάρχει μία συγκεκριμένη κατάσταση».
Για το αν θα έβαζε στην ιδανική του ενδεκάδα κάποιους πρώην συμπαίκτες του από τη Ρούμπιν: «Ναι, σίγουρα. Τους Ανσάλντι, Νάβας και Σεμάκ. Κάποιες στιγμές δεν μπορείς να απορροφήσεις όλες τις εμπειρίες σου. Δεν γίνεται να τα θυμάσαι όλα. Όμως δεν ξεχνάς σίγουρα τους πολύ καλούς συμπαίκτες που είχες στο παρελθόν.
Στην περίοδο που ήμουν στην ομάδα θυμάμαι πως ήμασταν ομάδα με όλη την σημασία της λέξεως. Δεν ήμασταν ομάδα μόνο για τους τίτλους. Υπήρξαμε ομάδα με κάθε έννοια και κάθε παράμετρο. Στα χρόνια που ήμουν στην Ρουμπίν έπαιξα μαζί με εξαιρετικούς συμπαίκτες. Θεωρώ πως ήμουν πολύ τυχερός για τον λόγο αυτό».
Για την ήττα της Αργεντινής στον τελικό του Μουντιάλ: «Προσωπικά δεν είμαι άνετος με το αποτέλεσμα. Ούτε μπορώ να είμαι ευχαριστημένος. Στο μυαλό και την μνήμη όλων μένει πάντα ο πρώτος. Ο νικητής. Και σίγουρα η ήττα μας στον τελικό δεν είναι η πρώτη. Είμαι λυπημένος όμως από την άλλη θέλω να συγχαρώ όλα τα παιδιά για την μεγάλη προσπάθεια και το πολύ καλό τουρνουά που έκαναν. Όμως χάσαμε το πιο σπουδαίο ματς. Δεν θα μας θυμούνται και τόσοι πολλοί».
Για την αποτυχία της Βραζιλίας στο Μουντιάλ: «Εμείς ως άνθρωποι και ως χώρα πρέπει να πανηγυρίζουμε τις δικές μας νίκες και ότι τις αποτυχίες των άλλων. Η νοοτροπία του αργεντίνικου ποδοσφαίρου είναι τέτοια που πάντα κυνηγάει την κορυφή. Όταν είσαι Αργεντινή δεν έχεις ενδιαφέρον για τις άλλες θέσεις. Μας αφήνει πικρή γεύση η διοργάνωση και ας κάναμε βήματα μπροστά ως Εθνική. Δυστυχώς δεν μπορέσαμε να πάρουμε την πρώτη θέση αλλά πρέπει να ευχαριστήσουμε όλα τα παιδιά της ομάδας».
Τον Κάμπελ και το φημολογούμενο ενδιαφέρον της Ρουμπίν Καζάν: «Απ’ όσο ξέρω η Ρουμπίν δεν ενδιαφέρθηκε. Από την δική μου εμπειρία όταν αρχίζει μία ομάδα να ακούγεται για έναν παίκτη η ιστορία παίρνει την μορφή που πρέπει όταν υπάρχει απόφασή της να ασχοληθεί ενεργά μαζί του και να κάνει κινήσεις για την απόκτησή του. Τότε και μόνο ο παίκτης ξεκινά να ρωτάει πληροφορίες για τον μελλοντικό του σύλλογο».
Τους Βαλντές, Μαρκάνο και Νάτχο: «Ο Νάτχο ήταν στον ΠΑΟΚ. Δεν μπορώ να πω πολλά γι’ αυτόν. Για τον Βαλντές και τον Μαρκάνο έχω να καταθέσω πως από την στιγμή που ήρθαν στην ομάδα έδωσαν το μάξιμουμ των δυνάμεών τους για να την βοηθήσουν».
Για το αν τα παιδιά του θα ασχοληθούν με το ποδόσφαιρο: «Θέλω πάνω απ’ όλα ο Θεός να τους έχει καλά. Δυνατούς και υγιείς. Προς το παρόν οι δύο μου γιοι, ο μεγάλος και ο μεσαίος, πηγαίνουν στο ποδοσφαιρικό σχολείο. Θα χαρώ πολύ να ακολουθήσουν την πορεία μου, όμως το πιο βασικό και το πιο σημαντικό είναι να κάνουν κάτι που θα τους καλύπτει και θα τους ευχαριστεί πλήρως. Ας κοιτάξουν το πως θα πάνε και μετά να αποφασίσουν το εάν θέλουν να γίνουν επαγγελματίες παίκτες ή όχι».