Ένας χρόνος πέρασε μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος και του κυπέλλου το 2010 και ο Παναθηναϊκός από αστροστόλιστος μοιάζει με πεφτάστερος.

Ένας χρόνος πέρασε μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος και του κυπέλλου το 2010 και ο Παναθηναϊκός από αστροστόλιστος μοιάζει με πεφτάστερος. Η μετά «Σισέ-Ζιλμπέρτο» εποχή δεν έχει ξεκινήσει με τον καλύτερο τρόπο για το τριφύλλι. Τα πρωτοφανή για τα δεδομένα του συλλόγου οικονομικά προβλήματα , οδήγησαν σε μια σφιχτή μεταγραφική πολιτική που είχε και τις συνέπειες της. Αποκλεισμός από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις        -πριν φύγει ο Αύγουστος-  δεν είναι δα και σύνηθες φαινόμενο για τον πιο συνεπή εκπρόσωπο της Ελλάδας στα σαλόνια της UEFA.

Ο Ζεσουάλδο Φερέιρα έχει αναλάβει εν λευκώ την ομάδα και προσπαθεί να συμμαζέψει τα κομμάτια που άφησαν πίσω τους η Οντένσε και η Μακάμπι Τελ Αβίβ. Μολονότι είναι ιδιαίτερα αρνητικό για το πρεστίζ και την ιστορία του Παναθηναϊκού να μην αγωνίζεται στα ευρωπαϊκά κύπελλα, οι πράσινοι μπορούν να αφοσιωθούν ψυχή τε και σώματι στα εγχώρια δρώμενα με σκοπό να καταφέρουν αυτό που για κάποιους μοιάζει προεξοφλημένο πριν από τη σέντρα.

Φύσει καταδικασμένος να πρωταγωνιστεί ο Παναθηναϊκός καλείται να «μιλήσει» εντός αγωνιστικού χώρου και οι παίκτες που απαρτίζουν το ρόστερ της ομάδας να αποδείξουν πως δεν βρίσκονται τυχαία στο τριφύλλι. Ο βαθμός προσαρμογής των νεοφερμένων Τοτσέ, Ζεκά, Κουίνσι και Βιτόλο (καθώς και όποιου ακόμα αποκτηθεί ως το τέλος της μεταγραφικής περιόδου), θα παίξει πολύ σημαντικό ρόλο στην πορεία της ομάδας, καθώς το ήδη αποδυναμωμένο περσινό ρόστερ έχει ανάγκη από στηρίγματα. Άλλος ένας στόχος των παικτών και του Φερέιρα είναι να καταφέρουν από νωρίς να γυρίσουν τον κόσμο πίσω στο Ολυμπιακό Στάδιο, και αυτό εξαρτάται μόνο από τα δικά τους πόδια και την ποιότητα που θα βγάλουν στον χορτάρι.

Πορτογαλικό μοντέλο

Ο Ζεσουάλδο Φερέιρα θέλει να μεταλαμπαδεύσει στον Παναθηναϊκό τα μυστικά της πορτογαλικής σχολής που τα τελευταία χρόνια έχει κάνει άλματα προόδου στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Στην πρώτη του προετοιμασία στην Παιανία (και στο Κιτσμπούελ της Αυστρίας) ο Φερέιρα δούλεψε εμφατικά πάνω στο 4-3-3 με έναν αμυντικό μέσο και δύο εσωτερικούς χαφ να τον πλαισιώνουν, ενώ έδωσε πολλή δουλειά στους ακραίους μεσοεπιθετικούς.

 Όσοι παρακολούθησαν από κοντά την προετοιμασία  διέκριναν μικρότερη ένταση σε σχέση με άλλες χρονιές. Ωστόσο η εξήγηση σε αυτό μπορεί να αποδοθεί στο γεγονός ότι οι πράσινοι έπρεπε νωρίς να παρουσιαστούν έτοιμοι και φρέσκοι για τα παιχνίδια με την Οντένσε κάτι που έγινε αλλά μόνο για 145′ αγωνιστικά λεπτά, μιας και στο δεύτερο ημίχρονο του ΟΑΚΑ (από το 55΄κι έπειτα) επήλθε κατάρρευση. Απομονώνοντας το κόστος από τα ευρωπαϊκά ματς εύκολα διακρίνει κανείς τις αλλαγές στο στιλ του παιχνιδιού της ομάδας. Χωρίς τον Σισέ η ομάδα αλλάζει ταυτότητα και η δημιουργία παιχνιδιού γίνεται πολυδιάστατη. Οι μέσοι ξεκινούν από ψηλά την πίεση και μπακ προσπαθούν να βοηθήσουν περισσότερο στην ανάπτυξη. Τα αποτελέσματα εντός αγωνιστικού χώρου  για την ώρα δεν ευνοούν την δουλειά τη Φερέιρα και την ανταπόκριση των ποδοσφαιριστών του, αλλά τα πραγματικά αποτελέσματα της δουλειάς του Πορτογάλου χρειάζονται πίστωση χρόνου για να φανούν.

Πικρή γεύση
Το φετινό καλοκαίρι έμελλε να θέσει τον Παναθηναϊκό προ  του σπουδαίου αγωνιστικού αλλά και οικονομικού στόχου του αρκετά νωρίς. Ο αντίπαλος στο Champions League, θεωρητικά πιο αδύναμος αλλά πρακτικά ανώτερος τουλάχιστον στο συγκεκριμένο χρονικό σημείο. Οι πράσινοι με απόλυτο ηγέτη τον Σεμπαστιάν Λέτο και άξιους συμπαραστάτες τον Νίνη και τον Κατσουράνη πήραν αποτέλεσμα πρόκρισης στη Δανία, αλλά στην Ελλάδα η Οντένσε ήρθε για να ζητήσει τα ρέστα της. Για 55′ λεπτά οι πράσινοι στέκονταν καλά, ήταν ανώτεροι και έμοιαζαν να ξέρουν πως θα πάρουν την πρόκριση με το σκορ στο 2-1. Κάπου εκεί ξεκίνησε μια αγωνιστική καθίζηση που δεν είχε τελειωμό. Δεν τελείωσε ούτε στο 90ό λεπτό αυτού του αγώνα. Είχε και συνέχεια στο Europa League. Στο Τελ Αβίβ κόντρα στη Μακάμπι, το 3-0 ήρθε για να σβήσει κάθε όνειρο ευρωπαϊκής καταξίωσης και αθρόας εισροής πολύτιμων ευρώ στο ταμείο της ομάδας. 

Η αλήθεια είναι ότι η εικόνα του Παναθηναϊκού στα ευρωπαϊκά ματς δε διέφερε και πολύ από εκείνη των φιλικών προετοιμασίας. Μοναδική εξαίρεση εκείνη η νίκη επί της Λεχ Πόζναν στο πρώτο φιλικό με σκόρερ τον Μπράις Μουν που ήδη αποτελεί παρελθόν από το τριφύλλι. Στα υπόλοιπα φιλικά με Σίβασπορ, Κολονία και Ατρόμητο ο Φερέρια με επιμονή προσπάθησε να προσαρμόσει τους παίκτες που έχει στο σύστημα της φιλοσοφίας του. Σε ότι έχει να κάνει με την κυκλοφορία της μπάλας επήλθε μια βελτίωση αλλά το μόλις ένα γκολ κι αυτό με πέναλτι  του Λέτο με την Κολωνία μαρτύρησε πρόβλημα στο σκοράρισμα. Το έτερο πρόβλημα που τείνει να εξελιχθεί σε αιώνιο για τον Παναθηναϊκό έχει να κάνει με την αμυντική λειτουργία. Ο Φερέιρα θέλει οι μέσοι να πρεσάρουν από ψηλά, γεγονός που δημιουργεί μεγάλο κενό ανάμεσα στους χαφ και τους αμυντικούς οι οποίοι ουκ ολίγες φορές έχουν βρεθεί εκτεθειμένοι με περισσότερους αντιπάλους. Αποκορύφωμα τα ματς με Οντένσε σε ΟΑΚΑ και Μακάμπι στο Τελ Αβίβ. Η αποτελεσματικότητα στο σκοράρισμα, η καλύτερη συμμετοχή όλων στην αμυντική λειτουργία αλλά και η ταχύτητα είναι τα κομμάτια που δε σταματά να δουλεύει ο Πορτογάλος τεχνικός.

Το «πάρε-δώσε»
Το πρόσημο στα μεταγραφικά του Παναθηναϊκού τούτο το καλοκαίρι είναι αρνητικό. Από τη στιγμή που αποχώρησαν από την ομάδα τα δυο μεγαλύτερα ονόματα και φυσικοί της ηγέτες δε θα μπορούσε να είναι θετικό. Πλέον μιλάμε ξεκάθαρα για την μετά Σισέ και Ζιλμπέρτο εποχή στο τριφύλλι. Ιδιαίτερα από την πώληση του Γάλλου σούπερ σταρ οι κλυδωνισμοί είναι μεγάλοι και το μόνο θετικό ότι έκλεισαν κάποιες οικονομικές τρύπες.  Σε αγωνιστικό επίπεδο όμως τα κενά τους είναι πολύ δύσκολο να καλυφτούν. Παρελθόν από την ομάδα αποτέλεσαν και οι Γκοβού, Λουίς Γκαρσία και Φερνάντες (δανεικός στη Μπόχουμ) που δεν πρόσφεραν τα αναμενόμενα. Μάντζιος και Σταμπολζίεφ έμειναν ελεύθεροι, ενώ Μάτος και Γκάμπριελ πωλήθηκαν σε Μποταφόγκο και Γκρέμιο αντίστοιχα.Μία μέρα πριν την έναρξη του πρωταθλήματος παραχωρήθηκε και ο Τζόρβας στην Παλέρμο.

Στις «εισαγωγές» είχαμε τέσσερις παίκτες που πέρασαν το κατώφλι της Παιανίας. Όλοι  τους παίκτες εργαλεία που μπορούν να χρησιμοποιηθούν άμεσα στο βασικό σχήμα. Ο γνωστός μας Βίκτορ Βιτόλο ήρθε για να πλαισιώσει τον Σιμάο και τον Κατσουράνη στα αμυντικά χαφ, ενώ ο Τοτσέ ήρθε για να στείλει τη μπάλα στα δίχτυα. Οι εξαιρετικοί τεχνήτες και ταχύτατοι Κουίνσι και Ζεκά είναι οι άλλοι δύο που αναμένεται να αποτελέσουν σημαντικές λύσεις στα χέρια του Φερέιρα. Τέλος στο ρόστερ της ομάδας επανήλθε ο Ματίας Μπιάρσμιρ μετά το δανεισμό του στη Ρόζενμποργκ.   
 
Τερματοφύλακες
 25   Κοτσόλης Στέφανος 
 27   Καρνέζης Ορέστης 
 40   Καπίνο Στέφανος 

 Αμυντικοί  
2   Σεϊταρίδης Γιώργος 
 3   Σαριέγκι Χόσου 
 4   Μπουμσόνγκ Ζαν-Αλέν  
 5   Καντέ Σεντρίκ 
 18   Μπιάρσμιρ Ματίας 
 22   Μαρίνος Στέργος 
 24   Βύντρα Λουκάς 
 31   Σπυρόπουλος Νίκος 
 39   Μελίσσης Χρήστος 
 44   Λαγός Αναστάσιος 
 45   Τριανταφυλλόπουλος Κώστας

 Μέσοι  
6   Βιτόλο Βίκτορ 
 7   Νίνης Σωτήρης 
 8   Ιωαννίδης Γιώργος 
 11   Λέτο Σεμπάστιαν     
 17   Ζέκα Ζοζέ        
 19   Πλεσί Νταμιάν 
 20   Χριστοδουλόπουλος
 23   Σιμάο Μάτε 
 26   Καραγκούνης Γιώργος 
 29   Κατσουράνης Κώστας 
 32   Κάσας Χουάν 
 34   Φουρλάνος Σπύρος 
 36   Λεοντίου Σωτήρης  
 38   Κλέιτον Σίλβα 
 43   Κουσίδης Νίκος 

 Επιθετικός  
9   Τοτσέ Χοσέ           
 14   Κουϊνσι Οβούσου-Αμπέγιε 
 28   Πετρόπουλος Αντώνης 
 35   Μαυρίας Χαράλαμπος 

Προπονητής: Ζεσουάλδο Φερέιρα