Μια ματιά στη συνολική στατιστική της χρονιάς για τον Αρη, είναι ικανή να απαντήσει στο ερώτημα, γιατί οι Θεσσαλονικείς βρέθηκαν εύκολα και γρήγορα στη Β΄ Εθνική ή αν προτιμάτε στη Football League. Η εικόνα των αριθμών είναι αποκαρδιωτική…
Καταρχήν, οι μόλις 22 βαθμοί συγκομιδής στην τελική κατάταξη και το -14(!) από τον προτελευταίο Απόλλωνα, μιλούν από μόνοι τους. Πρόκειται, για αρνητικό ρεκόρ πόντων για τον Αρη και ασφαλώς για μία από τις χειρότερες επιδόσεις όλων των εποχών στο ελληνικό πρωτάθλημα.
Ο Αρης, έβαζε γκολ με το σταγονόμετρο, γι αυτό, άλλωστε, σχεδόν ποτέ, δεν κατάφερνε να φτάσει στη νίκη. Όλα κι όλα 26 τέρματα ενεργητικό, όντας η χειρότερη επίθεση της φετινής Supeleague. Όχι, ότι στην άμυνα τα πήγε καλύτερα, απλά με 53 γκολ παθητικό, γλίτωσε την «πρωτιά» από τον Λεβαδειακό ο οποίος είδε 61 φορές τη μπάλα να καταλήγει στα δίχτυα του. Ωστόσο, το -27, επίθεσης-άμυνας, συνιστούν και πάλι τη χειρότερη επίδοση της κατηγορίας.
Οι κίτρινοι, κατάφεραν τρεις μόνο φορές να κερδίσουν σε μια ολόκληρη σεζόν! Χρειάζεται προσπάθεια, όμως τα «κατάφεραν» και σ΄ αυτόν τον τομέα. Δύο φορές ο Πανιώνιος (εντός και εκτός) και μία η Βέροια, ήταν τα «θύματα».
Οι 13 ισοπαλίες, είναι οι περισσότερες από κάθε άλλη ομάδα και οι 18 ήττες το δεύτερο χειρότερο ρεκόρ, μετά τις 19 της Καλλονής.
Το «Κλ. Βικελίδης», αναδείχθηκε με διαφορά η πιο αδύναμη έδρα του πρωταθλήματος (ποιος να το φαντάζονταν αυτό), καθώς ο Αρης κατάφερε μόλις μία φορά(!) να πανηγυρίσει στο σπίτι του και να δώσει χαρά στους οπαδούς του.
Επίσης, οι τέσσερις αλλαγές στη προπονητική καρέκλα εξηγούν την τελική κατάληξη της ομάδας. Χατζηνικολάου, Μιλίνκοβιτς, Παπαδόπουλος, Φοιρός, πέρασαν κατά σειρά. Και επίσης, δύο διοικήσεις. Αυτή του Δημήτρη Ηλιάδη, μέχρι τον Δεκέμβρη και αυτή του Λάμπρου Σκόρδα. Διαφορετικές φιλοσοφίες, όμως ίδιο αγωνιστικό αποτέλεσμα.
Οι αριθμοί λένε, στην περίπτωση του Αρη, την αλήθεια και αναμφίβολα θα πρέπει να αποτελέσουν «πυξίδα» για την αποφυγή παρόμοιων λαθών στο μέλλον…